Oud en toch nieuw

Het is een jaar met verdriet en zorgen geweest. En dat wordt er bij het ouder worden vaak niet minder op. Maar het was ook een jaar waarin de Heere hielp. Hij droeg en redde. Het is vele jaren geleden. Ik was nog stu- dent. Ik had geprobeerd een mooie tekst voor nieuwjaarsmorgen voor te bereiden: Jesaja 46:4: ‘En tot den ouderdom toe zal Ik Dezelfde zijn, ja, tot de grijsheid toe zal Ik ulieden dragen; Ik heb het gedaan, en Ik zal u opnemen en Ik zal dragen en redden’. Het voorbereiden van deze boodschap had me werkelijk enig vermaak gegeven. Er was een uitzien naar de eerste dienst in het nieuwe jaar.

De oudejaarsdiensten waren voorbij. Na een korte nacht met veel lawaai op straat zijn we vroeg op pad gegaan. Niet uitgerust, wel met verwachting. De tekst was zo passend, de belofte erin zo rijk en het verlangen sterk daarover te mogen spreken. Na zo’n anderhalf uur rijden kwam ik op tijd aan. En toen de preekstoel op. Maar wat een teleurstelling. De klok achter in de kerk liep zo langzaam en het preken ging maar moeizaam.

Het ging niet.

Werkelijkheid

En toen moesten we nog op weg naar de volgende spreekplaats, een kleine Noord-Hollandse gemeente. Ik was liever maar naar huis gegaan, maar dat ging niet. De vriendelijke bejaarde broeder ouderling informeerde hoe het met me was. Ik zei dat ik moe was, en dat was ook zonder veel woorden wel duidelijk. Na een uur lang worstelen op de preekstoel heb je niet veel energie meer over. Het werd stil in het vertrek waarin ik met die oude broeder zat. En toen moest ik nog een keer de preekstoel op, zonder verwach- ting en zo ontmoedigd.

Die tekst uit Jesaja sprak over dragen en redden. Dragen doe je iemand die niet lopen kan. En redden doe je iemand die zichzelf niet helpen kan. Gedurende het gebed veranderde het vanbinnen. De tekst zegt ook: ‘Ik heb het gedaan’. De Heere gaf een terugblik op het ach- terliggende jaar, en nog veel verder terug. Hij zei: ‘Dat was nu Mijn werk’.

‘Ik heb het gedaan’, dat werd toen wer- kelijkheid. Het was toch waar geweest. Hij had gedragen, ook in het achterlig- gende jaar. Zijn handen waren eronder geweest, ook toen ik niet meer verder kon, en Hij zou dragen en redden. Dat werd werkelijkheid, daar op dat kleine preek- stoeltje. Eerst was het schipbreuk lijden en omkomen, toch waren er weer die handen die dragen.

Het ziet er niet moedgevend uit in de wereld, niet in de kerk en vaak ook niet in je eigen hart. Wat zal dit nieuwe jaar bren- gen? ‘En nu, wat verwacht ik, o Heere? Mijn hoop, die is op U’. De discipelen zeiden: ‘Tot wien zullen wij heengaan? Gij hebt de woorden des eeuwigen levens’.

Gisteren en heden

Vele jaren zijn voorbijgegaan sinds die preekbeurt op nieuwjaarsmorgen. De tijd vliegt. Hoelang zal de reis nog duren? Als de Heere toch niet droeg en redde, wat zou ervan terechtkomen? ‘Verlaat niet wat Uw hand begon, o Levensbron, wil bijstand zenden’. In deze wereld vol dreiging en geweld is de enige hoop: ‘Jezus Christus is gisteren en heden Dezelfde en in der eeuwigheid’ (Hebr. 13:8). Hij is getrouw. Hij zal het verbond met hen in eeuwigheid bewaren.

Het is bij de avond. De dag is gedaald. De reizigers naar Emmaüs smeekten de Vreemdeling toch bij hen te blijven. ‘En zij dwongen Hem’. God verandert niet, al wisselen ’s werelds tonelen. De Heere mocht willen gedenken aan Zijn Kerk, Die Hij van eeuwigheid heeft liefgehad, maar die zo vaak van Hem afzwerft. Gedenken mocht Hij ook aan hen die rouwdragen en eenzaam zijn. Hij mocht met een bezoek van het hemelhof willen verblijden. Voor zwervers op aarde zal de woestijn- reis eens voorbij zijn. Het zal toch een eeuwig wonder zijn. Al de hemelklokken zullen luiden als ik binnenkom. Dat is het wonder van Gods soevereine liefde en onbevattelijke trouw, voor deugnieten, voor weglopers, voor een weerspannig volk. Ze zullen van harte gaan zingen: ‘Mijn God, ik zal U eeuwig loven, omdat Gij ’t hebt gedaan’.

Ontvang de hartelijke groeten uit een ver land. Mocht u boven alles de nabijheid van Sions Koning ervaren tot uw sterkte en troost.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen