Digitaal collecteren

Sommige kerkgemeenschappen experimenteren met het collecte- ren via de smartphone. Je hebt dan een speciale app op je mobiele telefoon. Daar vul je het bedrag in dat je wilt geven en voor welk doel en de diakenen komen langs met een pinapparaat. Verschillende bedrijven bieden die mogelijkheid aan. Het collecteren wordt dan wel in het bijzonder een kille zakelijke transactie. Dat moeten we niet willen.

Digitaal

Tijdens de coronapandemie werd vanwege besmettingsgevaar van het op de gebruikelijke wijze collecteren met doorgeefzak- jes op grote schaal het digitaal collecteren ingevoerd. Dat kon onder andere door middel van een betaalmogelijkheid via de website van de gemeente of door het zelf overmaken van bedragen via een bankoverschrijving.

Dat bijdragen voor kerk, diaconie en andere kerkelijke doeleinden door een bankoverschrijving worden gegeven, is een reeds lang bestaande praktijk. Men doet dat mede met het oog op het fiscale voordeel dat daaraan verbonden is. Daar heeft nooit iemand bezwaar tegen gemaakt.

Sommigen pleiten ervoor de door corona verder uitgebreide mogelijkheden van digitaal collecteren te behouden. Vele gemeenten hebben gemerkt dat de opbrengsten van de collecten voor kerk en diaconie zelfs hoger waren door de digitale mogelijkheden. Voor allerlei bij- zondere doeleinden kan dat niet in het algemeen gezegd worden.

Het gebruik van deze mogelijkheden hoeft geen bezwaar te zijn als het besef maar levend blijft en ook gestalte krijgt dat we onze gaven voor de Heere neerleggen. Daarbij hoort de liturgische vorm van het collecteren tijdens de eredienst. Dat zou in ieder geval moeten blijven gelden voor de in Zondag 38 genoemde ‘christelijke handreiking’.

Onderscheid

Moet dat ook gelden voor de collecten voor het onderhoud van de kerk, pastorie, traktement predikant, enz.? Prof. Heyns laat in zijn boek ”Liturgiek” duidelijk merken dat het collecteren van gelden voor bijvoorbeeld gemeentelijk onder- houd, dat niet wezenlijk tot de eredienst behoort, niet als sabbatswerk kan worden aangemerkt en niet op één lijn gesteld mag worden met de christelijke handreiking.

Daarmee zou het Bijbelse begrip van de christelijke handreiking wegsterven. Hij hekelt de voorkomende praktijk om eerst voor de kerk te collecteren en het tweede zakje te bestemmen voor de armen. Hij noemt dat een beetje smalend een nalezing. Nog erger is als er in het geheel niet voor de armen wordt gecollec- teerd. Heyns: ‘De offerande, waaraan God een welbehagen heeft, ontbreekt daar in de eredienst geheel’. Hij wijst dan op het voorbeeld van Amerikaanse kerken die in de dienst alleen collecteren voor de armen. Zoals ik er in een eerder artikel al voor heb gepleit om de collecte voor de diaconie in ieder geval tijdens de dienst te hand- haven, lijkt het me uit praktisch oogpunt voor de hand liggend om ook de collecten voor andere doeleinden tegelijkertijd te houden.

Als we de principiële lijn aanhouden dat het doen van de christelijke handreiking een wezenlijk onderdeel is van de ere- dienst op zondag, dan is daarmee in strijd een houding die de collectezak voor dit doel laat passeren, omdat reeds via de bank een en ander is overgemaakt.

Slot

In deze serie artikelen heb ik geprobeerd enerzijds aan te geven van welke princi- piële Bijbelse lijnen we moeten uitgaan bij het collecteren en anderzijds welke praktische lessen daaruit getrokken kunnen worden.

Het zijn wat overwegingen die bij de beleidsvorming door kerkenraden betrokken kunnen worden. Elke kerken- raad heeft daarin uiteraard zijn eigen verantwoordelijkheid.

Zoals ik in het begin heb opgemerkt zullen de meningen ook op dit punt kunnen verschillen. Vasthoudend aan het Bijbelse beginsel, zoals bevestigd in Zondag 38 van de Heidelberger, dat het doen van de christelijke handreiking onlosmakelijk verbonden is met de ere- dienst op zondag, moeten we ervoor oppassen dat de verschillen die er zijn als maatstaf worden gehanteerd om de mate van degelijkheid van iemand te bepalen. Of nog erger: iemands geestelijke staat daaraan afmeten.

De christelijke handreiking is niet het brengen van een offer in de eigenlijke zin van het woord. Er staat geen altaar in de kerk. Het is wel een liefdeoffer. We geven als rentmeesters van wat de Heere ons gaf. Het is een voorrecht om te mogen geven voor anderen. Bijbelse barmhartig- heid is dienen met gebeden en met gaven. (slot)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen