Verstandig Of Eenvoudig In Het Licht Van Reformatie En Dankdag

De tekst die hier onder onze aandacht komt, is een op het eerste oog wat vreemde tekst. De Heere Jezus spreekt daar een dankgebed uit. Waar dankt Hij voor? We moeten letten op het verband van de tekst. In Mat. 11 lezen we over de ongelovigheid ten aanzien van de Heere Jezus. Er is ergernis aan Gods Zoon (vers 6). Er is ‘op de fluit gespeeld, en gij hebt niet gedanst’ (vers 17). Een gelovige reactie op het Evangelie bleef uit, daar waar de uitnodiging klonk om op grond van de goede boodschap blij en dankbaar te zijn. Er zijn steden waarin ‘Zijn krachten meest geschied waren’; in Chórazin, in Bethsaida en in Kapérnaüm (vers 20-24). Deze steden hadden veel mogen meemaken van de hand van de Heere Jezus. Maar zij hebben de wonderen en het onderwijs niet ter harte genomen. Zo ‘wijs’ waren ze wel. Ze ‘wisten wel beter’.

Het liep met het Evangelie dus niet altijd even soepel. In vers 25 krijgen we dan een analyse van dat ongeloof. De reden voor het ongeloof ligt in de eigenwijsheid van de mens. Hij gaat bij zichzelf te rade. Hij denkt van zichzelf verstandig te zijn. Maar wat zegt Spreuken 3:5,7?

5 Vertrouw op den HEERE met uw ganse hart, en steun op uw verstand niet. 7 Zijt niet wijs in uw ogen; vrees den HEERE, en wijk van het kwade.

Er worden ons hier twee wegen voorgehouden. Op de ene weg lig je op ramkoers. Wie steunt op eigen verstandelijke vermogens, die dwaalt. We kunnen onszelf zo geweldig in de weg zitten met onze eigen gedachten. Onze eigen inzichten zijn een verhindering voor het geloof in het Evangelie. Dan blokkeert het en dan komen we niet verder.

Toch kan de Heere Jezus Zijn Vader danken. Want er is ook een andere constatering: het kinderlijke vertrouwen op de Heere! Zijn Woord leidt enerzijds tot ergernis bij de een, maar het leidt ook tot geloofsgehoorzaamheid bij de ander. Zijn Woord gaat door en dat stemt tot dankbaarheid.

De openbaring van het Evangelie vindt volgens de tekst dáár plaats waar mensen kinderlijker worden. Een goede aarde voor het Evangelie is een behoeftige en ontvankelijke ziel. Bij ‘kinderlijk’ moeten we niet denken aan ‘naïef’. Naïef zijn = ‘te goed van vertrouwen zijn’. Dan vertrouw je zonder dat daar gegronde reden voor is. Het Evangelie van God heeft gelukkig gegronde reden om geloofd te worden. Bij ‘kinderlijk’ gaat het meer om een nederig en eenvoudig gemoed. Zulken wil God steeds gadeslaan…

Dáár vindt Reformatie van hoofd en hart plaats. Dáár is de werking van de Heilige Geest mogelijk. Omdat de eenvoudige zijn knieën buigt, zijn hart omhoog verheft en in alle ontvankelijkheid het verwacht van de Heere. Hij mag kinderlijk zeggen: ‘Ik heb den HEERE lang verwacht; en Hij heeft Zich tot mij geneigd, en mijn geroep gehoord’ (Psalm 40:2).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen