Petrus

Het zijn voor de discipelen onvergetelijke momenten geweest aan de zee van Tiberias. Na Zijn opstanding openbaarde de Heere Zich aan Zijn discipelen. Vooral voor Simon Petrus werd deze ontmoeting zo troostvol. Hij had nog altijd strijd bij de gedachte aan zijn verloochening en vervloeking in het huis van de Hogepriester. Daar had hij zich een onwaardige discipel getoond. Hij had tegen de liefde Gods gezondigd. Hij had er geen recht op om een kind Gods te mogen zijn. Petrus zou onmogelijk uit kunnen gaan om Gods Woord te verkondigen. We mogen ervan overtuigd zijn dat de duivel Petrus zal hebben aangevallen en bestreden. Het waren momenten waarin zijn ziel schreeuwde tot God. In onze tekst is dat op dit moment voorbij. Aan de oever van de zee van Tiberias had de Heere hem persoonlijk en afzonderlijk toegesproken en gevraagd naar zijn liefde. Petrus antwoordde: Gij weet dat ik u liefheb. De Heere had gezegd: Weid Mijn lammeren – Hoed Mijn schapen – Weid Mijn schapen. Uit deze woorden mocht hij opmaken dat de Heere hem in Zijn dienst wilde gebruiken, ondanks zijn ontrouw.

Wat bedoelde de Heere met de woorden van onze tekst? Petrus u bent er nog lang niet, de strijd is nog niet volbracht. Er ligt nog zoveel dat uw vlees zal doen huiveren. Veel verachting, spot en laster zullen uw deel zijn. Maar door Mijn genade zult u staande blijven.

Toen gij jonger waart. Toen u eerst bij Mij kwam was je een geweldig man. Altijd voorop. Je kon op de zee wandelen, je ontraadde Mij het kruis en de kruisweg. Je wilde niet dat Ik je de voeten zou wassen. Je zou nooit aan Mij geërgerd worden, ja je zou met Mij in de dood gaan. Toen was Petrus sterk en geweldig, maar wat kwam ervan terecht? Petrus moet van zichzelf verlost worden, zijn hoogheid en eigendunk moeten geheel ten onder gaan.

Want een ander zal u brengen waar gij niet wilt zijn. Hoe meer u zal opwassen in de kennis van Christus, hoe kleiner, geringer en onwaardiger u wordt in eigen oog. Steeds meer zult u ervaren dat zonder de Heere er niets van terechtkomt. En zo is het ook geschied. Daar komen we achter als we aandachtig de brieven lezen. Nergens spreekt hij meer over zichzelf. Als een trouw boetgezant roept hij de gemeenten op tot berouw over de zonden. Hij onderstreept de noodzakelijkheid van wedergeboorte en bekering. Hoe vermaant hij Gods volk tot ootmoed en nederigheid en hoe wekt hij hen op tot liefde en godzaligheid om een nauwgezet leven te leiden achter de Heere aan. Om alleen te bouwen op de gerechtigheid van Christus. Als het van ons, mensen, zou afhangen, gingen we allemaal naar de hel, maar zegt Petrus: wij, de uitverkorenen naar de voorkennis van God de Vader, zijn wedergeboren tot een levende hoop, door de opstanding van Jezus Christus uit de doden. Hij leert zo duidelijk de noodzakelijkheid van de beproeving des geloofs en hij toont aan dat lijden om Christus wil geen zaak is van vlees en bloed, maar een heerlijke vrucht van Gods vrije genade.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen