Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

“Gelukkig is er nu een dijk van tien meter hoog”

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

“Gelukkig is er nu een dijk van tien meter hoog”

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

In de Kerstnacht van 1717 beukte een noordwesterstorm de Groninger dijken kapot. De bewoners werden in hun slaap verrast en meegesleurd door het ijskoude water. Er vielen 2267 slachtoffers. Huizen en boerderijen werden weggevaagd, akkers verwoest en hele veestapels verdronken. De lijken en de kadavers dreven in het water.

De plaatselijke dominees zagen deze stormvloed als een straf van God voor het zondige gedrag van de mens. Ze kwelden de gelovigen op rijm:

‘’t Is God die wind en waterstroomen Tot zyne roede heeft genomen.’

De mensen die de verschrikkingen hadden overleefd, moesten hun leven beteren en veel bidden.

Gelukkig is er nu een reusachtige dijk. Maakwerk van mensen. Het dijklichaam wordt in het oog gehouden door de nieuwste intensive care van de ingenieurs: waterspanningsmeters en peilbuizen, sensoren die verzakking, vervorming, hoekverandering, trilling en temperatuurverschil waarnemen, een mobiele radar die het vocht meet en een satelliet die de hoogtes aftast.

Maar de hedendaagse boetepredikers spreken de taal van de vooruitgang niet. Ze hebben geen benul van onze technologische cultuur. Ze reppen in hun koekoek eenzang over foute levensstijl en boetedoening.

In die Kerstnacht lag er een zompige dijk van twee of hooguit drie meter.

En nu: een dijk, ruim tien meter hoog, met een dwarsprofiel van buitenteen, kreukelberm, talud, kruin en hiel. Bestand tegen bodemdaling, klimaatverandering, zeespiegelstijging en aardbevingen.

Zo zal het ook gaan in de zoektocht naar nieuwe vormen van energie. De vooruitgang komt, met vallen en opstaan, en sneller dan gedacht. We kwamen van ver: hout (van de prehistorie tot ver in de Middeleeuwen), turf (vanaf 1550 vier eeuwen lang) en relatief kort de trits steenkool – olie – gas. Nu draait het om zon en wind én de vermaledijde kernenergie. Het menselijk vernuft zal nog voor wonderen zorgen. Ik wens de lezer van Zicht gemoedsrust en vooruitgang.

Dit artikel werd u aangeboden door: Wetenschappelijk Instituut voor de Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 december 2021

Zicht | 108 Pagina's

“Gelukkig is er nu een dijk van tien meter hoog”

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 december 2021

Zicht | 108 Pagina's