Boekbesprekingen

Mark J. Boda schreef een zeer uitvoerig commentaar op het boek van de na-exilische profeet Zacharia. Het is een werk van hoge kwaliteit. Het zou mij niet verbazen als dit werk de komende jaren het standaardcommentaar wordt op Zacharia. De auteur ziet het boek Zacharia als één geheel al verbindt het Zacharia 12-14 niet direct met de persoon van de profeet Zacharia. Hij wijst op de intertekstuele strategieën die de hoofdstukken 1-8 en 9-14 met elkaar verbinden. Boda verdeelt Zacharia in vier delen 1:1-6; 1:7-6:15; 7:1-8:23 en 9:1-14:21. Aan het eigenlijke commentaar gaat een brede inleiding vooraf. Daarin beargumenteert hij dat Zacharia van priesterlijke afkomst was. Zowel in de inleiding als in het commentaar zelf komt naar voren hoezeer Zacharia teruggreep op de pre-exilische profeten. De profeet staat met zijn visioenen op de grens van protoapocalyptiek en apocalyptiek.

Heel mooi en overtuigend is naar mijn mening dat in het vierde visioen een ideale grote verzoendag wordt getekend. Volgens Boda heeft Zacharia 3:7 betrekking op hen die toegang hebben tot de hemelse raad en slaat dit op de profeten die Jozua als hogepriester ter zijde zullen staan. Zo legt de auteur ook de twee zonen van olie uit Zacharia 4:14 uit. Het gaat niet om personen die met olie gezalfd worden, maar die zelf met olie zalven of olie van zich doen uitgaan.

Denk je aan zalven, dan blijkt dat in het Oude Testament een taak van profeten te zijn. Echter, Boda vraagt zich af of wij wel aan zalven moeten denken. De olie waarvan sprake is in Zacharia 4 is er om de gouden kandelaar van brandstof te voorzien. Boda meent dat ook dit heenwijst naar profeten of eventueel naar hemelse wezens die door God uitgezonden worden om over heel de aarde te trekken. De kandelaar zelf verbindt Boda met het blijvende koningschap van het huis van David.

Bij de tekenactie van Zacharia 6:9–15 waarbij er twee kronen worden gemaakt gaat Boda ervan uit dat er één voor Jozua is en één voor een Davidide. Zoals de meeste oudtestamentici betrekt Boda de woorden ‘een priester op zijn troon’ op Jozua. Dat betekent dat het vredesberaad plaatsvindt tussen de hogepriester en de vorst uit het huis van David.

Zelf geef ik er de voorkeur aan – in de lijn van de klassieke opvatting – deze uitdrukking niet uit het geheel van Zacharia 6:12b-13 te isoleren en op de komende Spruit te betrekken. Dat betekent dat het vredesoverleg tussen God en de Spruit plaatsvindt.

Ten aanzien van Zacharia 7-8 gaat Boda ervan uit dat wij hier een chiastische structuur kunnen aanwijzen. Deze hoofdstukken beginnen met het zoeken van Gods gunst in het heden (7:2) en eindigen met het zoeken van Gods gunst in de toekomst (8:20-23). De wijze waarop Boda de tekenactie van Zacharia 1:4-14 uitlegt, acht ik minder overtuigend. Hij meent dat de profeet verwijst naar contemporaine gebeurtenissen. Veel waarschijnlijker dunkt mij dat de profeet hier de geschiedenis van Israël voorafgaande aan de ballingschap samenvat. Dan vervalt ook een belangrijke reden om Zacharia 12-14 in de tijd van Nehemia te dateren, zoals Boda meent. We hoeven dan niet aan te nemen dat de profetie pas na de beëindiging van het gouverneurschap van Zerub babel is uitgesproken en het Davidshuis zijn politieke betekenis had verloren. Dan is er ook geen reden om de Davidsverwachting in deze hoofdstukken als een herinterpretatie van de Davidsverwachting in Zacharia 1-8 te zien.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen