Missiologie en oecumenica

In dit boek voor missionair werkers door auteurs die verbonden zijn met de zending vanuit de Gereformeerde Gemeenten, wordt ingegaan op de vraag hoe bijbelse kernwoorden in de wereldwijde kerk klinken. Het gaat hen om (a) het grondig lezen van de Bijbel, (b) de betekenis van deze woorden in het perspectief van de zending en (c) de verbinding met de gereformeerde theologie. Als leidraad kozen ze de zeven begrippen die H. van den Belt ooit noemde voor een gereformeerd perspectief op de werkelijkheid: God, de wereld, de heilsgeschiedenis, de verlossing, het Woord, de kerk en de ziel. Aan het eind van ieder essay volgen goed doordachte en actuele studievragen.

In deze bundel, die duidelijk in de gereformeerde traditie staat en waarin mooie bijbels-theologische lijnen worden getrokken, wordt niet om moeilijke vragen heen gedraaid. Bijvoorbeeld om de vraag of je in de missionaire context niet beter achterwege kunt laten dat God een Zoon heeft. Voor moslims is dit immers godslasterlijk. In het essay over God de Heilige Geest wordt echter, slechts met een verwijzing naar een boektitel, beweerd dat de bijbelse basis voor een aparte doop met de Heilige Geest ontbreekt. Mijn inziens was meer nuance hier op zijn plaats geweest, denk bijvoorbeeld aan het artikel van C. den Boer in De Geest en het werk in de kerk.

Terecht wordt door de auteurs, waar het over de gaven van de Geest gaat, niet meer de gedachte aangehangen dat deze opgehouden zijn na de tijd van de apostelen. En wordt ook een kerkelijk ingebedde gebedsgenezing op het zendingsveld verdedigd. Maar het in Jezus’ Naam uitdrijven van demonen, wat mijns inziens vooral in zendingssituaties noodzakelijk kan zijn, wordt niet echt uitgewerkt. Dat geldt ook voor de geestelijke strijd, die slechts kort wordt aangestipt.

In het essay over de zonde wordt terecht gewezen op de rol van gewoonte en traditie. Denk aan de acceptatie van slavernij en roken en alcohol. Naar aanleiding van het verbond wordt vervolgens ingegaan op de vraag of polygamisten, nadat ze tot geloof in Christus zijn gekomen, gedoopt mogen worden. De auteurs trekken de kring van het verbond wijd, maar bakenen ook duidelijke grenzen af. Over de incarnatie (107) wordt terloops opgemerkt dat die op zich niet vernederend voor de Zoon van God zou zijn geweest. Maar is het niet te speculatief om over incarnatie te spreken los van wat de Bijbel zegt in bijvoorbeeld Filippenzen 2?

Door Gods barmhartigheid, door de auteurs ‘de slagader van missionaire spiritualiteit’ genoemd, vooral aan het Pinksterfeest te koppelen, overstijgen de auteurs niet echt de kerkelijke achtergrond. Die barmhartigheid zou iedere christen ervaren ‘als het Pinksteren in zijn of haar leven wordt’ (133).

Maar Kerst dan? Daar zien we toch Gods barmhartigheid ten voeten uit? Van Burg werkt op een mooie manier uit dat het bij de verzoening niet alleen gaat om plaatsvervanging en betaling, maar ook om verlossing van de machten. Dit laatste speelt in zendingssituaties een grote rol. Zonder die verlossing blijft er bijvoorbeeld angst voor mensen die de geesten kunnen manipuleren.

Op een actuele manier wordt ook op de vreemdelingschap ingaan. Aan de ene kant klinkt duidelijk de oproep om gastvrijheid te betonen; Israël was immers zelf vreemdeling geweest. Aan de andere kant moest de vreemdeling zich wel aanpassen aan de gewoonten en godsdienst van Israël. Vandaaruit mag nog steeds verwacht worden dat de regels en gebruiken van het gastland worden gerespecteerd. Bovendien zal er ook gezocht moeten worden naar structurele oplossingen in de landen van herkomst.

Het is verrassend hoe het hoofdstuk over bevinding de kerkelijke achtergrond van de auteurs duidelijk overstijgt. Dat bevinding of geloofservaring door afkomst en achtergrond gekleurd worden, wordt volop erkend.

Naar aanleiding van de wet wordt duidelijk gesteld dat het aspect van rechtvaardigheid niet opzijgeschoven mag worden en dat misstanden moeten worden aangewezen. Een eyeopener vond ik dat het in de zending niet in de eerste plaats gaat om bekering van zielen, maar om de eer van God.

Samenvattend kan worden opgemerkt dat het grondig lezen van de Bijbel (a) en de verbinding met de gereformeerde theologie (c) goed uit de verf zijn gekomen. Maar de betekenis van deze woorden in het perspectief van de zending (b) had dieper gekund.

De auteurs bedoelden immers vooral een boek voor missionair werkers! Hoewel de bijbels-theologische bijdragen ook een waardevolle verrijking voor de eigen kerkelijke achterban kunnen zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen