Onder de Leden

Wat wilde u vroeger worden?

‘Vroeger wilde ik graag piloot worden bij de luchtmacht, maar dat is niks geworden. Toen vond ik het wel jammer, maar nu lig ik er niet meer wakker van.’

Hoe bent u bij de ambulancedienst terechtgekomen?

‘Tegenwoordig duurt het ongeveer zes of zeven jaar voordat je de diploma’s hebt om bij de ambulancedienst te kunnen starten. In 1986 begon ik met de opleiding verpleegkunde en in 1990 had ik mijn diploma. Ik trouwde en verhuisde naar Rijssen. In 1991 begon ik aan de opleiding voor anesthesieverpleegkundige. In het laatste jaar van die opleiding ben ik via een buurman die bij de ambulancedienst werkte geïnteresseerd geraakt. Ik ben eens bij hem langsgegaan om te vragen hoe dat zat en toevallig was er een vacature. Daarna heb ik gesolliciteerd en ben ik aangenomen als parttimer op piketbasis bij Ambulancedienst Rijssen. Na een aantal diensten mee te hebben gedraaid mocht ik het alleen verder doen. Een speciale opleiding was in die tijd nog niet verplicht. Ik werkte toen parttime ambulancediensten, naast mijn werk in het ziekenhuis. Ik deed dat in de avonden en op zaterdag. In 1996 haalde ik mijn papieren voor ambulanceverpleegkundige. Tot 2002 heb ik in wisselende samenstelling mijn werk als ambulanceverpleegkundige gecombineerd met dat van anesthesieverpleegkundige. Vanaf 2009 ben ik fulltime in dienst bij AmbulanceOost.’

Waarom bent u ambulance verpleegkundige geworden?

‘Acute zorg leveren had voor mij wel aantrekkingskracht, zowel als anesthesieverpleegkundige maar zeker ook als ambulanceverpleegkundige. Als de combinatie van ambulance- en anesthesieverpleegkundige nog steeds mogelijk was, had ik het nog steeds graag allebei willen doen. De werkzaamheden versterken elkaar. ’

Wat vindt u het mooist aan uw beroep?

‘Het helpen van mensen in acute toestanden. Mensen zijn altijd blij als je er bent en dat je er bent, ze zitten te wachten op hulp. Wij kunnen die hulp bieden. Daarnaast vind ik het leuk dat je overal komt, ik kom bij wijze van spreken bij zwervers en de rijksten van Nederland. Mijn baan is afwisselend, je weet nooit hoe een dag eruit gaat zien.’

Wat vindt u lastig in uw baan?

‘Het is soms lastig om de afweging te maken om al dan niet te vervoeren. Dit soort situaties moet je goed documenteren om je keus te rechtvaardigen. Als je de verkeerde inschatting maakt kan dat vervelend uitpakken voor de patiënt.’

Is uw baan veranderd door corona?

‘Ik denk dat voor iedereen geldt dat ons leven is veranderd. In mijn werk krijg ik wel veel met corona te maken, ik moet bijvoorbeeld ook beschermende kleding aan. Als de ziekenhuizen vol liggen, moeten wij sommige patiënten ook verplaatsen. Dit betekent voor mij dat ik soms langere tijd naast een besmettelijke patiënt moet zitten. Dat vind ik niet fijn, maar het hoort bij mijn vak. Gelukkig heb ik zelf nog geen corona gehad.’

Hoe ziet u de toekomst?

‘Ik heb het goed naar mijn zin in mijn huidige baan. Ik heb een ontzettend mooie baan en ik hoop dat ik het fysiek uit kan houden tot mijn pensioen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen