Uiterste houdbaarheidsdatum

Hoe lang moet je ergens blijven? Het is een vraag die heel verschillend beantwoord kan worden. Is het goed om als gemeenteraadslid of Kamerlid een maximale termijn te hanteren? Voor sommigen zou het beter zijn om het snel voor gezien te houden, terwijl anderen ook na twintig jaar nog veel toevoegen aan de politiek. Denk aan oud-SGP-leiders Van der Vlies en Van der Staaij. Een predikant blijft vaak maar een beperkte periode bij een gemeente. Minimaal vier jaar, want er is tijd nodig om een band op te bouwen. Maar te lang blijven hangen is lang niet altijd goed voor het geestelijke leven van een gemeente. Bestuurders van grote bedrijven zitten er ook steeds minder vaak voor een langere tijd. Targets gehaald? Tijd voor vers bloed. En voor de voetballiefhebbers onder ons: trainers als Jurgen Klopp van Liverpool zie je niet veel meer.

Je zou deze ontwikkelingen kunnen wijten aan het gejaagde leven dat we vandaag de dag vaak leiden. (Of lijden...?) Je hele leven bij dezelfde baas was vroeger heel normaal, tegenwoordig ben je een bijzonderheid. We willen steeds wat anders, steeds meer ook. Het onderste moet uit de kan van het leven. De rust is vaak ver te zoeken. Op het gebied van werk en carrière, maar ook van geestelijke gezondheid, zowel in menselijke als in Bijbelse zin trouwens. We zijn druk in ons hoofd, moeten van alles. Onrustig is ons hart...

De vraag over je uiterste houdbaarheidsdatum heeft ook nog een andere lading: voor wie zit ik er eigenlijk? Die vraag gaat mensen in de politiek aan, zeker, maar we kunnen er allemaal onze eigen invulling aan geven. Linksom of rechtsom hebben we allemaal onze koninkrijkjes waar we zelf de scepter zwaaien. En die niet graag uit handen geven.

Met ambitieus zijn en jezelf willen ontplooien is op zich niets mis. De valkuil is dat alles en iedereen hiervoor moet wijken. Het blijkt bijvoorbeeld verschrikkelijk moeilijk om voldoende tijd te besteden aan het gezin als je je volledig richt op je ambities. Hoe vaak zijn huwelijken hierdoor niet gestrand? De cijfers liegen er helaas niet om.

De vraag van de vertrekkend directeur van onze gemeente houdt ons boven alles een spiegel voor. Niet alleen 'wat doe ik', maar ook: voor wie doe ik eigenlijk wat ik doe? Ben ik wel zo onmisbaar bij bedrijf, club of kerk? Sta ik anderen niet in de weg, onthoud ik iemand de kans om zich te ontplooien en ook goede dingen te doen? De antwoorden op deze vragen kunnen soms best confronterend zijn, zeker naarmate we ouder worden. Toch is enige nuance hier wel op zijn plaats. Want misschien moeten we dan afstand doen van een of meerdere 'tronen', dat wil natuurlijk niet zeggen dat je 'waarde' als oudere minder wordt. Integendeel! Juist de ouderen, met al hun levenservaring en wijsheid zijn hard nodig om de jongere generaties in het juiste spoor te houden. Nog belangrijker: om hen op het smalle pad te houden. Liefst met beide benen op de grond. In dat opzicht doet een uiterste houdbaarheidsdatum niet ter zake.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen