Terug naar echt rentmeesterschap

De hele energietransitie is zo’n onderwerp waarbij dit gevaar op de loer ligt, of zich zelfs al openbaart. Ja, de aarde warmt op en de natuur zucht en steunt onder ons juk van steeds meer en steeds beter. En ja, daar moeten we iets mee, of zelfs heel veel. We zijn aangesteld als rentmeesters over deze aarde, wat betekent dat we goed voor de schepping moeten zorgen. Onze vooruitgang en welvaart mag niet ten koste van alles gaan, en het lijkt er verdacht veel op dat dit deels het probleem is. Zeker in het westen zijn we een soort Rupsje Nooitgenoeg geworden.

In een poging het tij te keren wordt nu vol ingezet op de energietransitie, met alle gevolgen van dien. Neem de windmolens. Alleen al op ons eiland staan 75 van deze gevaartes. Nog even los van het feit dat ze het aanzicht van het eiland volledig hebben veranderd (er zijn trouwens echt mensen die het mooi vinden, maar dat terzijde), zorgen ze voor de opwekking van heel veel energie. Eind 2019 sprak toenmalig wethouder en huidig Statenlid Tea Both in deze krant de ambitie uit om in 2020 energieneutraal te zijn als eiland. Dat houdt in dat de voor het eiland benodigde energie volledig op G-O zou worden opgewekt. Het klonk toentertijd heel mooi, maar inmiddels weten we wel beter. Het overgrote deel van de enorme hoeveelheid opgewekte energie verdwijnt linea recta richting Rotterdam. Zoveel energie als wordt opgewekt hebben we niet eens nodig, maar tegelijkertijd zal Goeree-Overflakkee niet zelfvoorzienend worden op energiegebied. We blijven ook afhankelijk van andere energiebronnen, zo bleek nauwelijks een jaar later al uit onderzoek.

De turbines produceren echter niet alleen stroom. De ronddraaiende wieken maken ook geluid, dat voor sommigen bijna letterlijk gekmakend is. Pas recent komt daar langzaam maar zeker meer over naar buiten. Probleem is echter dat het windturbinesyndroom (nog?) geen medisch geaccepteerde diagnose is. Oftewel, dan mag je gewoon doen alsof het niet bestaat. De mensen die gebukt gaan onder de gevolgen van dit syndroom, zijn nog altijd roependen in de woestijn. We winnen stroom, maar verliezen inwoners, want deze mensen worden hierdoor van het eiland gejaagd.

Waar windturbines voor boeren nog een interessant verdienmodel kunnen zijn, geldt dat zeker niet voor de visserijsector. Ook op zee moeten er nog vele honderden verrijzen, en er staan al complete windparken. De gevolgen voor de visserij zijn groot. Steeds meer visgronden verdwijnen en samen met absurde eisen waaraan vissersschepen moeten voldoen, wordt de sector in sneltreinvaart de nek om gedraaid. Net als veel vogels, die nietsvermoedend door een windmolenpark vliegen. En wat te denken van het bodemleven van de zee? Die wordt verstoord door de dikke elektrische kabels. Recent onderzoek van de Heriot-Watt University in het Schotse Edinburgh leerde al dat in ieder geval Noordzeekrabben de aantrekkingskracht van de elektromagnetische straling van de stroomkabels die zijn gelegd voor windparken niet kunnen weerstaan. Het gevolg? De dieren doen letterlijk niets meer en dat wordt ze fataal.

Stikstofuitstoot en de gevolgen voor de natuur. Het gebruik van fossiele energie, met als gevolg onder meer lange droge periodes en achteruit hollende waterkwaliteit. De mens die in een paar jaar tijd alles wil repareren en daarmee (vaak onbedoeld) weer nieuwe schade aanricht aan mens en natuur. Met als gevolg dat boeren en vissers straks geen bestaansrecht meer hebben en we de levensmiddelen die zij nu nog lokaal produceren, straks uit het buitenland moeten halen. Dan worden de aardappels, uien en Noordzeevis per trein, vliegtuig of boot geïmporteerd. Daar is de natuur ook niet mee geholpen.

Het hangt uiteindelijk allemaal met elkaar samen. We zullen weer echt rentmeesters moeten worden en eindelijk eens af moeten van het steeds meer, steeds beter en steeds hoger. Dat betekent soms keuzes maken die pijn doen en afzien van ongebreidelde winsten en groeimarges. Wellicht schudden we onderweg ook meteen het idee dat alles maakbaar is definitief van ons af.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen