‘Graafland aarzelde niet om de gereformeerde traditie vanuit de Bijbel onder kritiek te stellen’

Het is de socioloog Arjan Boersma goed gelukt om in een biografie iets te laten zien van de diepere drijfveren van de theoloog, prediker en mens Cornelis Graafland (1928–2004). Na predikant te zijn geweest in Ameide en Tienhoven, Woerden, Veenendaal en Amsterdam werd hij bijzonder hoogleraar vanwege de Gereformeerde Bond aan de universiteit van Utrecht. Graafland was in zijn preken altijd in gesprek met de gemeente. In deze biografie laat Boersma heel mooi zien dat Graafland ook in zijn theologiseren voortdurend in gesprek is geweest met tijdgenoten. Als theoloog was hij nogal beweeglijk en niet gemakkelijk in een hokje te plaatsen.

Over dat beweeglijke heeft Graafland zelf gezegd dat dit vooral te maken heeft met ‘de zich voortdurend wijzigende werkelijkheid, in de wereld en de kerk, ook in de eigen existentie.’ Daarbij was het zijn wens om steeds aan de Bijbel het laatste Woord te geven. Hij aarzelde niet om dan ook de gereformeerde traditie vanuit de Bijbel onder kritiek te stellen. In zeven hoofdstukken bespreekt Boersma Graaflands leven vanaf zijn jeugd tot en met de emeritusperiode. In het achtste hoofdstuk wordt inhoudelijk ingegaan op de belangrijkste thema’s uit zijn werk. Tenslotte wordt in een slotbeschouwing gezocht naar de constante factor in het werk en leven van deze bevindelijke theoloog. Het is boeiend om te zien hoe zijn persoonlijke omgang met God blijvend beïnvloed is door de geloofsopvoeding in zijn jeugd, met een belangrijke rol voor zijn bevindelijke moeder.

Dat bevindelijke van Graafland vinden we ook terug in de bundel die door W. Dekker en H. Westerhout is samengesteld. De preken en overdenkingen, toespraken en artikelen gaan over het werk van de Heilige Geest in de levens van de gelovigen. Sommige preken en overdenkingen worden in deze bundel voor het eerst gepubliceerd. Ook hier ontmoeten we Graafland in zijn gesprek met Calvijn en de bevindelijk-gereformeerde traditie. Het boek geeft een mooi inzicht in gereformeerde spiritualiteit in het algemeen en Graaflands spiritualiteit in het bijzonder. Tegelijk laat het zien hoe Graafland het gevaar zag van het beperken van het werk van de Geest tot de toepassing van het heil. Dit stelde hij onder kritiek. En hij vroeg ook aandacht voor de vrucht van de Geest en de bijzondere gaven. Ook dat kwam voort uit een verlangen om de Bijbel het laatste Woord te geven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen