Zijn Woord serieus nemen

De tweede leessleutel betekent dat je het gezag van de Bijbel aanneemt. Waarom is dat belangrijk? Omdat God onze Schepper is en recht heeft op onze gehoorzaamheid. Omdat Christus Heere is en ons roept om Hem gehoorzaam te volgen. De Bijbel is dus meer dan een gesprekspartner, met wie je het eens kunt zijn én tegen wie je kunt ingaan.

Spannend

Met de betrouwbaarheid van de Bijbel is niet alles gezegd. De vraag is ook welk gewicht het spreken van God voor ons heeft. Is de Bijbel een stem onder vele andere, die je serieus kunt nemen of kunt laten klinken zonder echt te luisteren? Het Woord vraagt één reactie: gelovige gehoorzaamheid. Woorden van bemoediging en troost zijn niet zo moeilijk aan te nemen. Al kunnen ook dan vragen opkomen als: Wat merk ik van die bemoediging? Wat zie ik van die troost?

Spannender wordt het kritische tegenover van de Bijbel: als zonden aan het licht komen en ik word opgeroepen tot bekering. Als ik word gewaarschuwd voor verkeerde verleidingen. Als mij wordt verkondigd dat Christus de enige Weg is tot behoud. Als Christus mij opwekt tot een leven van zelfverloochening en kruisdragen achter Hem aan.

1) Wat je gelooft

Volgens artikel 7 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis leert de Bijbel voldoende om zalig te worden. Een belangrijk gevolg hiervan is dat geen enkel geschrift, besluit of vergadering op hetzelfde niveau staat. Dit geldt dus ook een belijdenisgeschrift.

Wat moeten we dan geloven? Fundamenteel voor Israël is dat het volk één God heeft: ‘Luister, Israël! De Heere, onze God, de Heere is één!’ (Deut.6:4) Het geloof in één God betekent in de praktijk dat afgoden niet zijn toegestaan. Ze zijn helemaal niet echt, zoals Jesaja 44 spottend verbeeldt. Een gekapte boom wordt door een handwerker tot een afgodsbeeld gemaakt.

Daartegenover staat de levende God, de Heere. Intussen is de realiteit van het Oude Testament dat Israël voortdurend achter afgoden aanloopt: Baäl, Moloch en later hemellichamen. Profeten waarschuwen hiertegen en roepen het volk op tot bekering. In het Nieuwe Testament keert deze waarschuwing terug. Jezus leert dat het niet mogelijk is om tegelijk God én de mammon te dienen (Matt.6:25). Een ander voorbeeld vinden we in de brieven. Paulus waarschuwt Timotheüs indringend tegen geldzucht, want dit is een wortel van alle kwaad (1 Tim.6:10). Hij beschrijft hoeveel kwaad er uit geldzucht is opgekomen, bijvoorbeeld afdwaling van het geloof. Het geloof in de ene God is dus allesbepalend en zet afgoden in een bepaald licht. Als bijbellezer word je opgewekt om deze ene God te kennen en te dienen, je te bekeren van de afgoden.

Exclusieve boodschap

Het Woord verkondigt de kernboodschap dat God Zijn Zoon heeft gezonden als Redder en Heere. Dat roept op tot geloof in Hem. Deze opwekking hoeft helemaal niet spannend te zijn als je ook andere wegen mag inslaan. Denk aan verlossingswegen die andere wereldgodsdiensten of onze westerse wereld wijzen: inkeer tot jezelf, meditatie, gehoorzaamheid en een goed leven. Maar het Evangelie verkondigt Jezus als de enige Redder. Hij is de Deur en de Weg, de Waarheid en het Leven. Voor het Sanhedrin getuigt Petrus: ‘En de zaligheid is in geen ander, want er is onder de hemel geen andere Naam onder de mensen gegeven waardoor wij zalig moeten worden.’ (Hand.4:12)

Deze boodschap is dus niet vrijblijvend. Terwijl de Heere vergeving en eeuwig leven belooft aan allen die in de Zoon geloven, dreigt de eeuwige ondergang voor wie dit getuigenis onverschillig, opstandig of vroom verwerpt (Joh.3:16-18). Daarom roept de Bijbel elke lezer tot de meest beslissende levenskeus. Je kunt aan deze exclusieve boodschap voorbijgaan en je eraan stoten, want van huis uit wil je niet uit de genade in Christus leven. Is mijn leven en zijn mijn keuzes dan niet goed genoeg?

Deze boodschap kan je in de crisis brengen, zodat je zelf opgebouwde leven afbrokkelt en Christus je enige fundament en houvast wordt. Welke bijbellezer wil dit? Toch is dit de echte en eeuwige bevrijding. Niemand heeft er ooit spijt van gekregen.

2) Hoe je gelooft

De Bijbel spreekt met gezag over hoe we moeten geloven. Allereerst met onze totale persoon. Ik wijs opnieuw op de kernbelijdenis van Israël dat de Heere één is. Het eerste gevolg van de ene God is: ‘Daarom zult u de Heere, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw kracht.’ (Deut. 6:7) Als Jezus dit liefdesgebod aanhaalt, betrekt Hij het verstand erbij (Matt.22:37). Het gaat dus om het dienen van de Heere met je hele persoon: verstand, hart, ziel en kracht.

Het is begrijpelijk dat de Heere dit gezaghebbend vraagt, want Hij heeft Zijn volk verlost. Hij heeft recht op Zijn volk. Als Israël Hem half dient, zijn er andere goden en belangen in het spel.

Scheiding

In de praktijk houdt deze oproep in dat er geen scheiding mag zijn tussen leer en leven. Regelmatig komt deze kromme praktijk aan de orde, bijvoorbeeld in Jesaja 1:10-17. De profeet waarschuwt tegen het gevaar van een uiterlijke godsdienst van tempel en offers, waarin het leven met God ontbreekt. Je kunt blijkbaar trouw naar de tempel gaan en je offers brengen, maar tegelijk egoïstisch leven en je kwetsbare naaste uitbuiten. Jesaja verkondigt de aanklacht dat de Heere gruwelt van de offers zonder gehoorzaamheid aan Zijn gebod. Dit is ontdekkend en roept tot bekering.

Gelukkig blijft het niet bij deze scherpe aanklacht, want er klinkt ook een belofte van vergeving (vs.18). We komen deze zondige scheiding van leer en leven vaker bij de profeten tegen. Daarom wordt verschillende keren de uitspraak verwoord, die ook in het Nieuwe Testament terugkeert: Ik wil barmhartigheid en geen offer. Deze woorden zeggen niet dat de offerdienst verkeerd is, maar wel dat offeren alleen waarde heeft als het samengaat met een gehoorzame levenspraktijk.

In het Nieuwe Testament is het vooral de apostel Jakobus die de vinger legt bij de scheiding tussen leer en leven. Het is niet genoeg om God alleen met de mond te belijden, want de demonen doen dit ook (2:19). De ware godsdienst is het bezoeken van wezen en weduwen, een zuivere houding naar de wereld toe, geen onderscheid maken tussen rijk en arm, evenals een positief gebruik van de tong (1:27; 2:1-13; 3:1-12). Leven uit Christus is een werkelijkheid die je hele bestaan raakt.

3) Hoe je leeft

Het gezag van de Bijbel gaat ook over hoe je leeft. Israël krijgt na de verlossing uit Egypte te horen dat de vrijheid niet betekent dat het volk zelf kan bepalen hoe het leeft. Daarom klinken de Tien Geboden, zodat het volk kan laten zien wat dankbaarheid tegenover de Verlosser in de praktijk betekent. Deze lijn zien we ook in het Nieuwe Testament. De vrijheid in Christus kan geen ‘aanleiding aan het vlees geven’ betekenen, zoals Paulus in Galaten 5:13 verwoordt. Geen vrijheid dus om in de zonde te leven, maar om elkaar te dienen door de liefde.

De hoofdreden is dat de verlossing door Christus dankbaarheid en gehoorzaamheid verdient. Gave en opgave is dit. God geeft het en tegelijk zijn gelovigen geroepen om in deze liefdevolle gehoorzaamheid te leven. Zo heeft God het op alle levensterreinen voor het zeggen en keren de Tien Geboden terug: één God en geen afgoden, de heiliging van Zijn Naam, gehoorzaamheid aan je ouders, respect voor het bezit en het leven van je naaste, seksuele reinheid en huwelijkstrouw, goede woorden. Zelfs de diepste verlangens komen in beeld.

Schatten

Een eigensoortig gebod is Jezus’ roeping tot zelfverloochening en kruisdragen (Matt.16:24). Dit is confronterend, want we willen ons bestaan op aarde graag zelf bepalen. Dat is je leven ‘behouden’. Zelfverloochening betekent je leven ‘verliezen’ en laten bepalen door Jezus’ weg. Praktisch houdt het in dat je bereid bent om moeiten te dragen voor Zijn Naam. De aardse weg van Jezus heeft dus gevolgen voor Zijn discipelen. We schrikken hiervoor terug, totdat we het wonderlijke gaan ontdekken: verlies is winst en winst is verlies.

Hoe kun je de Bijbel als gezaghebbend boek aanvaarden? Opnieuw wijs ik op de Heilige Geest. Hij overtuigt je ervan dat Christus niet alleen Priester is, maar ook Koning. De Heere kennen en dienen is dus allereerst Zijn Woord serieus nemen. Dat is niet zo moeilijk met beloften en bemoedigingen. Anders is het met beschuldigingen, waarschuwingen en opwekkingen. De Bijbel – als boek met gezag – roept ons op al deze woorden met een gelovige, eerbiedige luisterhouding aan te nemen en ons levenslang te richten op de stem van Hem Die in alle woorden het goede met ons voorheeft. Hij vraagt daarom geloof en gehoorzaamheid én geeft die uit genade. Zo benader je Gods Woord op de goede manier. Zo ontdek je schatten die nooit vergaan.

Zes leesregels

1. Lees de Bijbel als een betrouwbaar boek

2. Neem het gezag van de Bijbel aan

3. Lees de Bijbel als een historisch getuigenis

4. Lees de Bijbel als het getuigenis van Jezus Christus

5. Let op wat blijft en op wat voorbijgaat

6. Lees de Bijbel als geestelijk voedsel waarvan je leeft

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen