Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Vast en onverbroken

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Vast en onverbroken

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

In het vorige artikel hebben we wat opmerkingen gemaakt over de mogelijke inhoud van een op te maken testament. In dit artikel proberen we wat afsluitende opmerkingen te maken en tot een afronding te komen.

Als het gaat om de uitvoering van een testament, bewijst het in de praktijk zijn waarde te hebben dat daarvoor in het testament iemand is benoemd. We spreken dan over een executeur. De aangewezen executeur heeft twee taken: het afwikkelen van de nalatenschap, maar ook het dragen van de verantwoordelijkheid voor het op een goede wijze laten verlopen van de begrafenis. Ligt alleen al in dit laatste niet een heel teer, maar tegelijk ook een heel belangrijk punt? Juist in onze tijd waarin - verdrietig genoeg - de eenheid in meningen over de laatste gang naar het graf (en alles wat daaraan is verbonden) zo snel afneemt? Soms is die eenheid al geheel weg en zijn er zulke andere gedachten (en soms zelfs ook daden) zichtbaar. Dan moet er in een periode van rouw en van afscheid nemen, nog veel besproken (en helaas ook bediscussieerd) worden. Weten we het nog uit 2 Koningen 20 vers 1 met de daarbij behorende kanttekening: ‘Geef bevel aan uw huis’ - ‘maak uw testament’?

Afwikkeling

Mogen we het nog eens van de andere kant belichten? Daarmee bedoelen we de situatie dat we zelf als erfgenaam betrokken zijn bij de afwikkeling van een nalatenschap. Het is een voorrecht te noemen als dit op een goede wijze en in eensgezindheid mag plaatsvinden. De andere kant is helaas ook waar te nemen, meer dan in vroeger jaren. Laten we ook in deze zaken maar eenvoudig aan de Heere vragen om voor onszelf bewaard te mogen blijven.

Vaak wordt de opmerking gehoord dat het voor een erfgenaam om een ‘principe-zaak’ gaat, alleen wordt de principiële houding daarin zo gemist. Paulus schrijft zo kernachtig in 1 Korinthe 6 vers 7: ‘Zo is er dan nu ganselijk gebrek onder u, dat gij met elkander rechtszaken hebt. Waarom lijdt gij niet liever ongelijk? Waarom lijdt gij niet liever schade?‘ De kanttekeningen wijzen bij het woordje ‘gebrek’ op ‘een gebrek aan liefde of van kloekmoedigheid, waardoor de kwade genegenheden worden overwonnen’.

Laten we in elk geval proberen om dit ter harte te nemen en bovenal de Heere vragen om dit te willen schenken aan mensen die - vanwege onze val in Adam - in gebrokenheid leven en handelen.

Herroepelijk

Terug naar het opmaken van een testament. Een testament is herroepelijk, dat wil zeggen dat het testament altijd gewijzigd kan worden zolang de maker van het testament leeft (en daartoe zelf in staat is). Het testament wordt pas van kracht, krijgt zijn juridische gelding, als de testamentmaker sterft. Dit is ook terug te vinden in de woorden van Paulus in Hebreeën 9 vers 16 en 17: ‘Want waar een testament is, daar is het noodzaak dat de dood des testamentmakers tussenkome; Want een testament is vast in de doden, dewijl het nog geen kracht heeft wanneer de testamentmaker leeft’.

Waar een aards testament dus wijzigbaar is, en dus ook anders kan uitvallen dan gedacht of gehoopt, kan en zal dat niet zo zijn bij hét Testament dat gemaakt is in de stilte van de eeuwigheid. Dat blijft ‘vast en onverbroken’ (Ps. 89:14, ber.). Die vastigheid ligt in de Testamentmaker Zelf. De vrije gunst die eeuwig Hem bewoog….

Onverderfelijk

We willen deze artikelen afsluiten met een gedeelte uit een preek van wijlen ds. E. Venema over de tekst uit 1 Petrus 1 vers 4: ‘Tot een onverderfelijke, en onbevlekkelijke, en onverwelkelijke erfenis, die in de hemelen bewaard is voor u.’ In de preek van deze markante predikant is te lezen: ‘Voor de tijden aller eeuwen heeft God de Vader Zijn pen ter hand genomen en heeft alles vermaakt aan doorbrengers en afhoereerders. En dat wordt nu het wonder van vrije genade voor zulke erfgenamen. Vandaar dat er op die school des gebeds soms geroemd wordt: ‘Waarom was ‘t op mij gemunt, waar er zoveel gaan verloren, die Gij geen ontferming gunt?’ Hier worden dus armen rijk gemaakt. Bedelaars lezen hun naam in het testament van vrije genade. En waar Petrus nu zijn naam gelezen heeft, daar komt het er voor ieder op aan of ook zijn of mijn naam in dat testament opgeschreven staat’. En zo is het: Eén ding is nodig. Maar ook: het wonder blijft over.

slot

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 29 augustus 2024

De Saambinder | 20 Pagina's

Vast en onverbroken

Bekijk de hele uitgave van donderdag 29 augustus 2024

De Saambinder | 20 Pagina's