Geen offers meer

Joël profeteert naar aanleiding van een nationale ramp. Vier achtereenvolgende zwermen van sprinkhanen hebben alle gewassen vernietigd. Handenwringend ziet het volk hoe hun voedsel voor het komende seizoen verdwijnt. Komende winter zullen ze interen op hun reserves. Honger en gebrek doen hun intrede in het land.

Gebrek in alle opzichten

Joël neemt de situatie grondig in zich op. Het koren is opgegeten. Er zal geen nieuwe wijn zijn en geen olijven om te persen. Tarwe en gerst, wijnstokken en vruchtbomen, alles is aangetast (vers 10-11). Tot overmaat van ramp breekt er ook een tijd aan van grote droogte. Runderen en schapen kunnen geen vers gras meer vinden. De beesten loeien en blaten omdat er geen water meer is (vers 18-20). Niemand kan meer blij zijn. Akkerbouwers en wijngaardeniers huilen. Alle mensen in het land verliezen hun vrolijkheid. ‘Gelijk het land gesteld is, alzo is ook het hart der mensen, alles is droevig, droog en confuus’ (kanttekening 25).

Gevolgen voor de eredienst

Joël noemt nog één specifiek gevolg van alle verwoesting. De Israëlieten hebben zoveel tekorten dat ze niets meer naar de tempel brengen. De priesters waren voor hun levensonderhoud afhankelijk van de vrijwillige gaven. Ook zij lijden honger, samen met hun gezinnen. De offerdienst kan niet meer voortgaan: de benodigdheden voor de spijs- en drankoffers ontbreken. Bij de dagelijkse brandoffers moesten ook spijs- en drankoffers gebracht worden. Het spijsoffer wees op de gehoorzaamheid aan de Heere en de liefde tot de Heere. Het drankoffer was een beeld van de dankbaarheid en vreugde in de Heere. Nu deze offers niet meer mogelijk zijn, wordt de offerdienst in het hart geraakt. De Heere krijgt niet meer wat Hem toekomt. De bediening der verzoening kan haar voortgang niet meer hebben. En dat terwijl het ongenoegen van de Heere in de sprinkhanenplaag duidelijk te merken was. Er is daarom niet alleen sprake van een nationale ramp in de voedselvoorziening, maar er is ook een grote gééstelijke nood.

Geschiedenis met een boodschap

Heeft Joël hier niet een heldere boodschap voor ons? Wellicht zijn wij tot op heden niet ernstig geraakt door alle crises in de 21e eeuw. Het kan zijn dat we geen grote verliezen hebben geleden en dat we nog rijkgevulde voorraadkasten hebben. Maar hoe is het geestelijk? Hoe is het met de gehoorzaamheid aan Gods goede geboden? Heeft u Hem liefgehad boven alles? Leeft de ware dankbaarheid in ons hart? Wanneer de Heilige Geest ons gaat ontdekken, wordt dát de grote nood in ons leven.

Er zijn geen geestelijke vruchten in onze ziel. We kunnen de Heere niet meer geven wat Hem toekomt. Dat is schuld. En dat geeft smart. Het zijn pijnlijke, maar toch zo nuttige lessen. Vooral ook wanneer de Heere slagen geslagen heeft in ons leven. We kunnen zo blijven staren op de dingen die Hij ons heeft afgenomen: een kind, onze gezondheid, werk of geluk. Maar Joël vraagt: wat heeft u Hem onthouden?

wordt vervolgd

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen