Teruggekomen!

‘Vader, geef mij het geld!’ En daarna liep hij weg. Weg van zijn vader. Wat een plezier had hij in het verre land. Maar zijn geld raakte op. Zijn vrienden gingen weg. Er kwam honger. Weg was zijn geluk. Hij moest voor de onreine varkens zorgen. De varkens kregen eten, maar hij niet. Zou hij nu moeten sterven van de honger?

Toen dacht hij: de huurlingen van mijn vader hebben wel eten. Deze weggelopen zoon kreeg berouw over wat hij had gedaan en hij kreeg verlangen om terug te gaan. Hij wilde dat het weer goed kwam tussen zijn vader en hem. Maar, zou zijn vader het hem kunnen en willen vergeven?

Hij, de wegloper, de zondaar, de onreine, gaat terug. O, als hij maar een huurling mag worden bij zijn vader. Dat is al meer dan hij verdient.

Daar staat de vader. Hij kijkt of zijn kind terugkomt. Van grote afstand ziet hij hem. Als hij dichtbij is, omhelst de vader zijn zoon. ‘Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel, en voor u; en ik ben niet meer waardig uw zoon genaamd te worden’.

Stuurt zijn vader hem nu weg? Nee, de vader zegt: ‘Brengt hier voor het beste kleed en doet het hem aan, en geeft een ring aan zijn hand en schoenen aan zijn voeten; En brengt het gemeste kalf en slacht het; en laat ons eten en vrolijk zijn; Want deze mijn zoon was dood en is weder levend geworden; en hij was verloren en is gevonden’. De Heere Jezus nodigt nóg, in opdracht van Zijn Vader, weglopers om terug te komen!

Leestip: Lukas 15:1-32

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen