Het gekrookte riet [43]

TWAALFDE PREDIKATIE

2. In de tweede plaats vraag Ik u: Veronderstel, u had nog geen genade, noch het geloof in de Heere Jezus, en u zag niet één grondje om op te hopen. Was het dan toch niet beter om te hopen dan om in moedeloosheid weg te zinken? U leeft nog in de tijd der genade. U kunt dat grote werk met alle ernst nog aanvangen en bezien of ook u genade kunt krijgen. U kunt nog gaan zeggen, zoals in Psalm 27: ’Eén ding heb ik van de Heere begeerd, dat zal ik zoeken’. Ga in uw binnenkamer en zeg: Och Heere! Geef mij ook genade, ik zal het zoeken tot het einde toe.

3. U zou uitermate ontsteld zijn als u buiten Christus moest blijven en naar de hel moest gaan. Wel, hebt u tot God niet eens gezegd: Verdoem mij toch niet? (Job 10:2). Hebt u niet al vaak gezegd: O Heere, straf mij niet in Uw toorn (Ps. 6:2), en ga niet in het gericht met mij (Ps. 143:2). Wordt uw hart niet koud en gaat er niet een schrik door uw lijf om verloren te gaan, als u zou denken dat dat zou zo zijn?

4. Hebt u tenminste niet ontvangen dat u wel wenste bekeerd te zijn, en dat u wat geloviger wilde zijn? Heb Ik u het niet gegeven dat er soms een sprankje hoop in u is, dat naar boven vliegt, zodat u zegt: Och God! ik wilde wel dat mijn staat en gestalte beter was, dat U ze beter maakte. Ik zou mij zo ver- blijden als het rechte werk in mij was. Er zou geen gelukkiger mens in de wereld zijn dan ik!

5. Hebt u tenminste dat niet, dat u soms uw ogen en hart eens naar boven heft, om te bidden en eens uit te zien of er niet wat komen zou? Kunt u niet zeggen: de uitgestelde hoop krenkt mijn hart? (Spr. 13:12). Hebt u dan dat niet, dat u zegt: mijn ziel wacht op de Heere, meer dan de wachters op de morgen? (Ps. 130:6).

6. Nog eens vraag ik u, en antwoordt mij: Hebt u dan geen droef- heid over het gemis en geen angst over de zonde? Hebt u daar geen schaamte en kommer over? Kent u dan geen pogingen om heilig voor God te zijn? Hebt u dat niet, dat u God niet kunt laten gaan, dat u zegt: wel, dan zou ik trouweloos tegen mijn verbond handelen?

7. Hebt u dan dat niet, dat u soms thuis of onder het een of ander middel geweest bent, in het verborgene of in het openbaar, dat u zeggen moet: Wat treurt ge zo, o mijn ziel? Ik zal met nieuwe lust en moed de middelen waar gaan nemen, onder verwachting van des Heeren invloed. Wie weet, Hij mocht mij nog genade geven. Hebt u dat dan nooit?

(wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen