Het gebed voor onze overheid geboden

Deze wil Gods heeft ook betrek- king op onze verhouding tot de overheid. Daarmee worden de overheden bedoeld in de verschillende geledingen zoals wij die kennen: ons vor- stenhuis, de (nu demissionaire) regering, de Eerste en Tweede Kamer, de Provin- ciale Staten en de gemeenteraad met het college van burgemeester en wethouders. Het gaat er niet om of de overheid onze sympathie heeft. Het gaat er zelfs niet om of de overheid rekening houdt met Gods Woord. Daartoe is zij zeker wel geroepen, maar de voorbede mag daarvan niet afhangen. Juist als de overheid geen rekening houdt met Gods Woord, heeft zij onze voorbede nodig. In onze verwoor- ding van deze voorbede moet respect doorklinken. Al mag en moet er ook de pijn zijn over zaken die God onteren en de samenleving verwoesten. Naar Gods uitdrukkelijke bedoeling moeten onze overheden weerhouders tegen het kwaad zijn. Al zijn ze (helaas!) aanjagers van het kwaad, Gods gebod blijft van kracht: bid voor de overheid.

De Heilige Schrift

De voorbede voor onze overheid wordt ons in de Heilige Schrift bevolen, onder meer in 1 Timótheüs 2:1-4, Romeinen 13:1-7 en in 1 Petrus 2:13 en 14. Deze overheden zijn in het Nieuwe Testament meestal heidens en goddeloos. In de loop van de tijd is er met deze opdracht best geworsteld. Wanneer ooit iemand reden had om deze voorbede na te laten, dan was het wel Guido de Brès, de opsteller van de Nederlandse Geloofsbelijdenis (NGB). Hij werd vervolgd en is voor zijn belijdenis lafhartig aan de galg gehangen. Juist hij heeft echter zo helder doorzien wat de consequentie van een doperse levenshouding is. Dat is een levenshouding die zich van de politiek en van de overheden niets aantrekt en het liefste ‘de boel de boel laat’. De politiek vindt men dan ‘te goddeloos voor de voorbede’. Maar De Brès schrijft: ‘En hierin verwerpen wij de Wederdopers en andere oproerige mensen die de overheden verwerpen...'. Laat die houding van onverschil- ligheid onder ons niet gevonden worden! Want het Woord verbiedt dat.

De belijdenis

We gaan luisteren naar artikel 36 van de NGB, het voorlaatste van de 37 artikelen. Daar lezen we drie Bijbelse kernzaken:

a. de verhouding van de overheid tot de kerk.

b. de verhouding van de kerk tot de overheid.

c. onze plichten ten opzichte van de overheid.

Bedenk dat dit (ook) een gelóófsar- tikel is. De levende Kerk der eeuwen spreekt zich hier uit op grond van Gods Woord. Het gaat er niet om wat wij van de overheid vinden, noch minder om wat er van terechtkomt, maar om wat God wil. Aan deze geopenbaarde wil zijn de kerk én de overheid gebonden.

Aan gehoorzaamheid aan deze wil is de zegen van de Heere verbonden, aan ongehoorzaamheid de brandende toorn van God. Beseffen we dat dit ook deze (politieke) zaken geldt? Want ‘wij geloven dat onze goede God, uit oorzaak van de verdorvenheid van het menselijke geslacht overheden verordend heeft...'.

Twee uitdrukkingen

Er zijn twee uitdrukkingen die vanuit de Schrift en de belijdenis direct of indirect in de voorbede moeten doorklinken. Aller- eerst of God in Zijn algemene genade wil zorgen voor het overheidsgezag, want zij is ‘Gods dienares’. Daarvan is de uitdruk- king ‘bij de gratie Gods’ afgeleid (die nog steeds in onze wetgeving verankerd ligt). Let wel, het gaat hier over Gods algemene genade. Binnen dat kader functioneert de uitdrukking dat ‘onze goede God overhe- den verordend heeft’.

Het tweede dat vanuit de Schrift en de belijdenis moet doorklinken, is het gebed of onze overheden ‘ons ten goede’ werk zaam zullen zijn. Wat wordt hier met ‘goed’ bedoeld? Niet wat naar onze zin en tot ons gemak is, maar wat ten nutte van de Kerk is, van de Kerk dus die weet heeft van een leven in godzaligheid, van een leven en wandel in de tere vreze des Heeren. Daar bidden we dus om, zeker ook ambtelijk: ‘Heere, mogen onze overheden zó tot ons gehele welzijn dienstbaar zijn?’ Ambtsdragers hebben hier ook in houding en ver- woording het goede voorbeeld te geven.

Samenvattend

Het is een goede gewoonte om de voor- bede voor onze overheid op Gods dag in de tweede dienst een plaats te geven. Laat dat zo blijven! Dus ook tijdens de leesdiensten. Laat zeker in dit ernstige tijdsgewricht deze voorbede niet ontbreken. Het is zo dringend noodzakelijk! Of de overheidsper- sonen het zelf beseffen of niet, ze hebben onze voorbede zo nodig. Ook nu het ene wee nog niet voorbij is, of het andere wee dient zich al weer aan. Ook nu de verwar- ring en verharding alleen maar toenemen. Ook nu de chaos van de wetteloosheid sterker dreigt. Ook nu er zelfs bijna geen kabinet meer gevormd schijnt te kunnen worden. Laat het gebed voor ‘allen die bestuurlijk over ons gesteld zijn’ gezamen- lijk opgezonden worden, opdat ‘onze goede God hen stieren wille in al hun wegen’. Onze overheid verdient de verhoring niet, maar wij zeker ook niet. Maar juist daarom bidden we er volhardend om, op Gods eigen bevel!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen