ELSKE WAARHEEN?

Het is een warme dag geweest, maar hier is het lekker. Het is een beetje gaan waaien. De bladeren van de populier ritselen zacht.

Elske heeft hier wel vaker gezeten, ook met Heleen. Een mooi plekje! Je kijkt uit over de weilanden. In de verte zie je opa’s boerderij, de gezellige boerderij met het rieten dak. Dit is misschien voorlopig wel de laatste keer dat ze hier zit. In de grote stad staat al een kamertje voor haar ingericht, een kamertje met het uitzicht op het grote plein. Dan denkt ze aan haar eigen, vertrouwde kamertje bij oma. In de vakantie zal ze er nog weleens slapen, maar verder...

Weer denkt Elske erover hoe anders haar leven wordt. Zondags niet meer naar de kerk, geen opa die na het eten uit de Bijbel leest en hardop bidt en dankt.

Toen zij nog met vader samenwoonde, mocht zij altijd uit de Bijbel lezen. Vader vond alles goed, maar hoe zal dat straks bij Marja zijn?

Soms denkt ze een beetje onverschillig: Het kan me niks schelen. Vindt ze de verhalen uit de Bijbel eigenlijk nog wel zo mooi? En wat maakt het uit of je bidt? Wat oma er toen over zei, begreep ze wel, maar toch... Ze weet het allemaal niet meer. En zomaar ineens moet ze aan haar eigen moeder denken. Haar moeder was weggelopen. Die vond het niet fijn meer thuis. Ze vindt dat onbegrijpelijk. En Elske, die haar moeder niet gekend heeft, maar toch van haar houdt, omdat vader zoveel over haar vertelde, en later ook opa en oma, wordt nu boos.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen