Het emancipatiedebat wordt toegespitst op genderdiversiteit

De doorsnee Nederlander zal misschien niet zo snel een themanummer over genderdiversiteit in de hand nemen om de nieuwste ontwikkelingen daarover tot zich te nemen. De indruk die Roelof Bisschop heeft, is dat het onderwerp niet in die mate leeft, omdat het voor weinigen persoonlijk relevant is.

Prille geschiedenis

Om de geschiedenis over dit onderwerp langs te gaan, kom je vanzelf terecht bij het emancipatiedebat. “De emancipatie van de vrouw was een standaardonderdeel, maar de ‘roze’ onderwerpen kwamen daarna ook op tafel. Als je kijkt naar de afkorting ‘lhbti+’ werd er een aantal jaar terug vooral ingezet op de belangen van de l (lesbische vrouwen), h (homoseksuele mannen) en b (biseksuelen). Tegenwoordig is daar een hele reeks letters aan toegevoegd, die nu haast het belangrijkste onderdeel van het debat bepalen: t (transgenderpersonen - die zijn overgegaan naar een ander geslacht), i (interseksepersonen – personen bij wie het geslacht onduidelijk is) en de ‘+’ geeft aan dat er steeds meer nieuwe mogelijkheden aan het spectrum worden toegevoegd. Het emancipatiedebat wordt de laatste jaren helemaal toegespitst op genderdiversiteit. Daarbij gaat men ervan uit dat het verschil tussen ‘man’ en ‘vrouw’ geen biologisch gegeven is, maar een menselijk bedenksel, een ‘sociaal construct’.”

Van het roze zijn we dus naar de regenboog aan kleuren gegaan. Daarbij valt het op hoe de discussie ook vertroebelt, want waar het bij transgenderpersonen gaat over mensen die worstelen met hun genderidentiteit, wordt het maar al te gemakkelijk op een hoop geveegd met homoseksuelen, waarbij het niet hun genderidentiteit, maar hun seksuele voorkeur betreft. Dat zijn twee verschillende discussies die niet vermengd moeten worden. De eerste (kleine) groep, is dus een groep met genderdysforie. Dat betekent dat zij onvrede voelen bij het biologische geslacht dat ze hebben. Daarbij gaat het dus over wie ze zelf zijn, nog zonder dat het over seksualiteit gaat.

Zorgvuldige voorbereiding

Het is voor de meesten die hierover lezen ingewikkeld om er meteen hoogte van te krijgen wat hier speelt, laat staan om een Bijbels verantwoorde mening te vormen, laat staan een oordeel te vormen waarnaar wetten voor het land worden geformuleerd. Hoe gaat een Kamerlid dan aan het werk op dit relatief onontgonnen terrein van het regenbooglandschap?

“Al lang voordat het emancipatiedebat op de agenda staat, begint de voorbereiding. Je krijgt de signalen, je leest over onderwerpen die een rol kunnen gaan spelen in debat. Al eerder waren we bezig met een publicatie over dit onderwerp, maar juist op dat moment kwam de zogenoemde ‘Nashvilleverklaring’ in januari 2019 in het nieuws. Het was geen passend moment om dan aandacht te vragen voor onze standpunten, omdat ze zouden worden verdraaid en veroordeeld zonder dat er een goed gesprek over mogelijk was. Samen met beleidsmedewerker Gijsbert Leertouwer is er op de achtergrond heel veel voorwerk gedaan bij de voorbereiding op dit soort debatten. Er is veel gelezen en geschreven en je gaat ook in gesprek met betrokkenen zelf, want je moet zien en horen wat er echt leeft. We spraken ook met christelijke belangenorganisaties, organisatie die met medeleven en medelijden dit soort mensen terzijde staan op hun levenspad.”

Nieuw terrein

Maar dan nog is het ingewikkeld om precies die dingen te zeggen waarvan je weet dat ze ook in de toekomstige debatten bij nader inzien genuanceerder of helemaal anders liggen. “Juist daarom geeft het ons vastigheid dat we kunnen teruggrijpen op vaste waarden, het Bijbels fundament. Daarop baseren we en daaraan toetsen we onze visie. We hebben er uitgebreid bij stilgestaan in de publicatie van het Wetenschappelijk Instituut (WI) Gendergelijkheid. Transgenderpersonen tussen ideologie en compassie.”

Staat de SGP alleen in haar positie van het verdedigen van de scheppingsorde, of is de afspiegeling van de maatschappij ook zichtbaar in het politieke debat?

“Die afspiegeling is er ten dele. Binnen veel partijen is er intern zeker geen uitgesproken eenheid op dit thema. Het is dus niet zo dat een partij zomaar bij een van de fronten te plaatsen is, al is het natuurlijk wel zo dat progressieve partijen als D66 dit soort dingen maar wat graag initiëren. Alleen probleem is het gebrek aan openheid in het debat. Velen doen er in het openbaar het zwijgen toe om niet politiek incorrect te hoeven zijn. De PVV zit, zoals verwacht, helemaal aan de andere kant. In hun eigen stijl vegen zij de vloer ermee aan. De ChristenUnie zat vaak niet bij deze emancipatiedebatten.”

Kwalijke invloeden

Even terug naar eerder dit gesprek: de ‘man van de straat’ vindt dit thema dus iets wat ver van hem af staat, zegt u. Hoe komt het dan dat er in de media toch veel over wordt geschreven en hoe komt het dat de SGP er in de Tweede Kamer wel een mening over moet hebben? Dan is het toch wel een belangrijk onderwerp? “Het is inderdaad wel een belangrijk onderwerp als je kijkt naar wat dit voor de levens van sommige mensen betekent. Zij leven ermee en voor hen is het een realiteit. Anderzijds is het ook zo dat we hier spreken over een heel klein deel van de maatschappij dat dit aangaat. Daarmee staat niet in verhouding welke nadruk het krijgt in het emancipatiedebat. Wat daarachter zit, is een gevaarlijke ideologie die, over de rug van mensen die het er moeilijk mee hebben, koste wat het kost moet worden doorgevoerd. Je ziet daarin een strijd der geesten van heel dichtbij.

Algemeenheden

De tactiek waar deze stroming zich van bediend, is een onderhuidse, tersluikse en opvallende. Met zo algemeen mogelijke termen worden behartigenswaardige dingen (zoals het tegengaan van discriminatie en het bevorderen van rechten) betoogd. Maar als we er niet scherp op doorvragen en deze dingen in beleid worden gevat, hebben de komende generaties daar heel veel last van.

Academische wereld en onderwijs

Ook via de academische wereld wordt de ideologie van genderdiversiteit binnengesmokkeld. Je moet daar in onderzoeksvoorstellen zorgvuldig aangeven hoe je ‘diversiteit’ en ‘inclusie’ een plek geeft, anders kun je naar subsidie fluiten. In andere landen worden scholen al verplicht om genderneutrale taal te spreken. Je hebt het dan bijvoorbeeld over ‘ouder 1’ en ‘ouder 2’ in plaats van over vader en moeder.

Europese unie

De genderideologie wordt ook gepromoot door organisaties als de Europese Unie en de VN. Via handelsverdragen worden eisen gesteld die deze denktrant probeert af te dwingen. Je leest dan bijvoorbeeld de eis dat ‘seksuele rechten’ - let op die omfloerste term! - gerespecteerd moeten worden. Zo wordt de ideologie in meerdere landen geïmporteerd als een product uit de verlichte westerse wereld. Een moderne vorm van kolonialisme dus. Het leeft breder dan alleen in het Westen, maar het Westen is wel de aanjager.

Media

Daarnaast zijn er de media. Zij spelen soms een kwalijke rol in het publieke debat. En dan bedoel ik de media die vooral worden bevolkt door progressieve mensen uit de kringen waarmee ook de academische wereld overladen is. De programma-inhoud en de actuele onderwerpen spreken boekdelen.”

En als er toch wordt aangestuurd op een toename van genderdiverse programma’s in de media, wat zou dan uw pleidooi zijn?

“Tja, als ze dan écht een eerlijke verdeling willen hebben naar rato van hoe de verhoudingen in de maatschappij liggen, dan zullen er toch heel veel ‘heteronormatieve’ (de norm dat er twee tegenover elkaar staande geslachten met eigen sociale rollen zijn) programma’s bij moeten komen, want het overgrote deel van Nederland bestaat gelukkig nog steeds uit gezinnen met een vader en een moeder. Ik ben benieuwd hoe ze dan reageren.”

Toekomst

Hoe denkt Roelof Bisschop ten slotte dat de SGP in de toekomst met dit thema bezig zal zijn?

“We denken niet dat we met onze standpunten grote groepen mensen aan ons kunnen binden. Daarom hoeven we onszelf ook alleen maar voor te houden wat we in Gods Woord kunnen terugvinden en hoeven we geen water bij de wijn te doen om de verbinding aan te gaan. Uiteraard willen we wel het contact blijven zoeken met de mensen die het zelf betreft.

Ook zien we wel een rol weggelegd voor de SGP als het gaat om de toerusting. Ook door nu dit onderwerp in De Banier te behandelen en er een WI-publicatie over uit te brengen. Ook breder in onze gezindte wordt het gesprek hierover gevoerd. Het platform Bijbels Beraad Man/Vrouw is ook bezig met een publicatie over hetzelfde onderwerp.” 

Misplaatst optimisme

Als je de reguliere media leest, zou je je haast genoodzaakt voelen om euforisch te zijn over zo’n breed spectrum met eindeloze mogelijkheden om uit te kiezen. De publicatie van het WI wijst juist op het tegenovergestelde, waarom er juist eerder dýsforie (onvrede) ontstaat: “Uit deze studie blijkt dat er een onterecht optimisme bestaat over genderincongruentie (het gevoel dat wat je bent en hoe je je voelt niet met elkaar rijmt). Dat optimisme beschouwt genderincongruentie als een reguliere variatie in het spectrum van sekse en gender in plaats van een pijnlijke uitzondering in een gebroken werkelijkheid.”

Het kan dus gezegd worden: ‘een pijnlijke uitzondering in een gebroken werkelijkheid’.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen