Met pijn in het hart Een terugblik
Ooit had Nederland een ‘Minister van Eeredienst’. Een soort herinnering aan dat verleden is dat er in ieder kabinet nog steeds een minister is die verantwoordelijk is voor het contact met de kerken. In het zittende kabinet is dat Minister van Justitie Ferd Grapperhaus.
Het kabinet probeert de uitbraak van het erg besmettelijke coronavirus in te dammen om te voorkomen dat ziekenhuizen de zorg niet meer aankunnen en artsen moeten beslissen wie er wel of niet worden opgenomen. Daarom moesten bijeenkomsten waar veel mensen samenkomen, waaronder kerkdiensten, worden aangepast. Toen de cijfers van zieken en gestorvenen aan het coronavirus pijlsnel opliepen, zocht de minister contact.
1 E ZONDAG
“Het is de dag des Heeren, dus ik durf het bijna niet te vragen, maar kunnen we even bellen?” Dat berichtje kwam binnen bij onze voorman, Kees van der Staaij. Minister van Justitie & Veiligheid Grapperhaus meldde zich. Als minister voor de eredienst zocht hij contactpersonen voor de verschillende kerken. Namens de reformatorische kerken kreeg ik die taak toebedeeld. Een paar uur later was er al de eerste conferencecall: de berichten zijn steeds alarmerender, dus er moet méér gebeuren. Als belangrijkste punt heb ik gezegd: “Hoe dan ook moet de Woordverkondiging en eredienst in stand worden gehouden”. De weken daarna is die inzet behoorlijk op de proef gesteld.
2 E ZONDAG
De tweede zondag stond het aantal van 100 personen al zwaar onder druk. De maandag erna kwam de volgende slag op de persconferentie van de minister-president en drie andere ministers: afschalen naar 30 personen. Daarover ging de volgende conferencecall. Vlak daarvoor belde de rechterhand van de minister me om aan te geven dat die 30 niet bedoeld was als ‘streefgetal’, maar voor bijzondere gelegenheden. Toen heb ik voorgesteld om ‘zo klein mogelijk’ te vervangen door ‘zo klein als noodzakelijk’, om zo in bijzondere situaties nog enige ruimte te bieden. Op verzoek van de minister is dat uitgangspunt verder uitgewerkt in een breed gedragen verklaring van allerlei religieuze en levensbeschouwelijke verbanden.
3 E ZONDAG
Dat alle reformatorische kerkgenootschappen de uitgestippelde lijn volgden, deed me goed. Maatsschappelijke discussie ontstond toen bleek dat een aantal kerken die 30 aanwezigen als uitgangspunt namen. Daarbij kwam dat sommige politici en bestuurders in de media lieten weten naar ‘0’ te willen gaan. De Tweede Kamer verwierp tijdens een debat op het nippertje een PVV-motie om kerkdiensten maar ‘gewoon’ te verbieden!
4 E ZONDAG
Na dit Kamerdebat was er opnieuw contact tussen Kees van der Staaij, minister Grapperhaus, ondergetekende en de reformatorische kerken. In goed overleg, maar met pijn in het hart, is daarop het moeilijke besluit genomen om te adviseren om kerkdiensten te gaan houden in een samenstelling “zo klein als noodzakelijk geacht wordt”. Dat advies is overgenomen en naar buiten gebracht door de kerken, ondersteund door de politiek.
ANDERS, MAAR TÓCH
Gelukkig was in de eerdere zondagen gebleken dat het in deze tijd goed mogelijk is om vanuit huis tóch met de christelijke gemeente verbonden te zijn. Massaal is van die mogelijkheden gebruik gemaakt. In dit tijdsgewricht en onder de huidige omstandigheden, is het een enorm voorrecht dat de verkondiging van het Woord en de (gezamenlijke) gebeden kunnen doorgaan. Het is anders dan we gewend zijn, maar tóch. Laten we bidden dat ook de bediening van de Heilige Doop en het Heilig Avondmaal spoedig weer kunnen plaatsvinden, hopend op de zegen van de Heere.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 april 2020
De Banier | 32 Pagina's
