De Profeet met de Twee Houten Planken

Daar staat de profeet Ezechiël. Met twee houten planken in zijn handen. Zojuist heeft de HEERE aan hem een wonderlijke opdracht gegeven. Ezechiël moet twee houten planken opzoeken. Op de eerste plank moet hij een paar woorden schrijven. Deze woorden: ‘Voor Juda en voor de kinderen van Israël, zijn metgezellen.’ En wat moet Ezechiël op de andere houten plank schrijven? ‘Voor Jozef, het hout van Efraïm, en van het ganse huis van Israël, zijn metgezellen.’ De eerste plank verwijst dus naar de Israëlieten uit het tweestammenrijk, de andere plank naar de verstrooide Joden uit het tienstammenrijk. En wat moet Ezechiël dan doen? Met die twee houten planken de straat opgaan. En voor de ogen van zijn volksgenoten moet Ezechiël dan die twee houten planken strak tegen elkaar aan houden! Zó strak, dat die twee planken als het ware één plank worden. De HEERE weet heel goed, dat het tegen elkaar aan houden van deze twee planken, vragen zal oproepen bij de omstanders. Verbaasd en verwonderd zullen de mensen toekijken. Zij zullen aan Ezechiël de vraag stellen, wat dit betekent. ‘Zult gij ons niet te kennen geven, wat u deze dingen zijn?’ En dan moet Ezechiël gaan uitleggen wat hij zojuist heeft laten zien.

Wat gaat de HEERE doen? Hij gaat de twaalf stammen weer bijeenbrengen! Het volk van Juda en het volk van Jozef zal weer een eenheid worden. Aan de scheuring tussen Juda en Jozef komt een einde. En dan geeft de HEERE een machtige belofte mee. ‘Ziet, Ik zal de kinderen van Israël halen uit het midden van de heidenen, waarheen zij getrokken zijn, en zal ze vergaderen van rondom, en hen brengen in hun land.’ Er komt een tijd van nationale eenheid in Israël. Maar nóg rijker is de geestelijke eenheid die de HEERE belooft. ‘En zij zullen allen tezamen een enige Koning tot Koning hebben, en zij zullen niet meer tot twee volken zijn, noch voortaan in twee koninkrijken verdeeld zijn.’ Wat een machtige belofte mag Ezechiël namens zijn Zender verkondigen! Israël zal de Knecht van God, de grote Zoon van David, de Messias erkennen als hun Koning. Alle Joden zullen deze grote Herder van de schapen erkennen! ‘En zij zullen allen tezamen één Herder hebben.’

Zijn deze beloften inmiddels vervuld? Geloven wij dat God hiermee bezig is? ‘En zij zullen wonen in het land, dat Ik Mijn knecht Jakob gegeven heb, waarin uw vaders gewoond hebben; ja, daarin zullen zij wonen, zij en hun kinderen, en hun kindskinderen tot in eeuwigheid.’ Hoeveel Joden zijn er niet in de afgelopen decennia gaan wonen in de staat Israël? Gods werk is niet te keren. Zijn wij als christelijke lezers bekend met deze profetische woorden uit Ezechiël? Bidden wij voortdurend of de HEERE deze beloften vervult? Als dat gebeurt en het Joodse volk gaat erkennen dat ‘Mijn Knecht David hun Vorst zal zijn tot in eeuwigheid’, dan zal hun aanneming voor ons ‘het leven uit de doden’ zijn. Heeft de Geest van Christus ook dít verlangen en het gebed voor Israël in uw hart gelegd?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen