ZONDAARSLIEFDE

Vaak zijn de laatste woorden van een geliefde rond het sterven van grote betekenis. Op Golgotha geldt dit wel zeer aangrijpend. Terwijl de handen van de Middelaar aan het kruis worden gehecht spreekt Hij het eerste kruiswoord uit. Verder vinden we daar enkel duivels geweld. Met de discipelen vol onbegrip en benauwd. Een zeer aangrijpend moment en vooral wel een uniek gebed.

Dit gebed van Jezus heeft eeuwigheidswaarde. Wat een kostbare nalatenschap! Hoe toont Hij Zijn liefde tot in de dood. En dat voor mensen die vol liefdeloosheid hier staan en handelen. En ons hart? Mag er reeds iets gevonden worden van liefde tot Christus? Die deze genade mochten ontvangen weten ook hoe het bij een mens is. Zoals hier liefdeloos en afkerig. Maar dat gebed!

Vader! De pijnen gaan door Zijn handen en voeten en Hij weet dat Zijn lijden nog zwaarder zal worden. De hitte van gramschap zal doorleefd worden. En dat ten volle uitgegoten door de Vader. Juist nu roept de Zoon de Vader aan. In liefde. En ook in liefde voor zondaren. In teerheid beveelt de Zoon de Vader tot een bijzondere daad. Het inhouden van de toorn. Er staat zelfs dat de Zoon Zijn Vader beveelt. Zijn hartelijke bede kan niet worden afgewezen, want Hij kent Zijn Vader. Laat af Vader en straf al die mensen niet. Dood ze niet terwijl dat wel verdiend zou zijn. Wie zijn die mensen daar? Jezus bidt hier voor overtreders, zoals Jesaja reeds geprofeteerd had. En wat een overtreders! De Zoon van God, vol barmhartigheid bewogen, werd volgens deze profeet als niets geacht. De Zoon bidt als het zachtmoedige Lam. Vol ontferming bewogen als Hij Zich laat kruisigen en dat spreekt Hij ook aangrijpend uit. Hoe wonderlijk toch die oneindige liefde. Ook hier voor de mens, die geen liefde laat zien. Moge dat ons allen in deze tijd verootmoedigen en uitdrijven naar het Lam, Dat bidt om vergeving.

Ze weten niet wat zij doen. Zeker, de soldaten kruisigen Hem, het Sanhedrin ziet dit met een hartelijke vreugde aan en het volk wordt meegesleurd in een duivels geweld. Ze weten echter niet Wie hier gekruisigd wordt. Door die dwaasheid geen enkele grond voor vergeving. Vader! De Zoon hangt aan het vloekhout naar de wil van de Vader als het Lam. Om de schuld weg te dragen. Zijn zondaarsliefde tot het einde. En als Zijn ziel Zich tot een schuldoffer gesteld zal hebben zal Hij zaad zien.

De Zoon bidt dat de Vader de vloek, de gramschap over de zonden op Hem zal leggen en zal doen ontbranden. Vader! Leg de vloek op Mij en geef vergeving. Hij smeekt als de ware Hogepriester om vrijspraak. Voor een schare, mensen die niet weten wat ze doen. En dat is schuld. Mensen, ik, jij en u, die in dwaasheid leven, vol eigenliefde gaan op de brede weg naar het verderf. Die worden opgezocht met het Woord van zondaarsliefde, dat hier straalt. Ontroerend en vol genade. Daarom mag het klinken in de prediking: ‘Laat u met God verzoenen!’

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen