Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Geen rust na veertig jaar

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Geen rust na veertig jaar

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

De Wet afbreking zwangerschap (hierna: abortuswet) bestaat bijna veertig jaar. Toch blijft abortus controversieel. En met name door twee ontwikkelingen stond het abortusvraagstuk dit jaar weer volop in het nieuws. Wat betreft de Juristenvereniging Pro Vita (JPV) noopt dit tot een hernieuwd debat over abortus.

De eerste ontwikkeling betreft de wetswijziging begin dit jaar, die ouders de mogelijkheid biedt om hun levenloos geboren kindje in te schrijven in het bevolkingsregister. Later bleek dat op grond van deze wet een vrouw ook haar geaborteerde kind kon inschrijven. De JPV is blij met deze ontwikkeling. Maar deze roept ook wezenlijke vragen op. Want welke (juridische) waarde hechten we nu aan het ongeboren menselijk leven? Het kind krijgt door de inschrijving namelijk geen rechten. Maar het bestaan er van – en impliciet diens menselijkheid – wordt er wel mee erkend. Tegelijkertijd kan het op grond van de abortuswet een anonieme dood sterven. Hoe verenigen we deze twee soorten regels?

De abortuskwestie kwam nogmaals in de media doordat wakers bij abortusklinieken beschuldigd werden van intimidatie en agressie. Minister Hugo de Jong pleitte vervolgens voor bufferzones bij de klinieken. In de Tweede Kamer kwam het zelfs tot een debat. Begin september wijdde het tv-programma NieuwLicht er nog een aflevering aan.

Uit bovenstaande blijkt dat zelfs na veertig jaar onze samenleving geen rust heeft gevonden met de abortuswet. Een nieuw debat is dus welkom. En dan een bezinning die verder kijkt dan het gevoel. De wetgeving over abortus en de inschrijving van levenloos geboren kinderen in het bevolkingsregister kwam voort uit gevoelens en wensen van burgers. Ze kwam niet voort uit een uitgedachte visie of ethiek van de overheid. Gevoelens zijn natuurlijk belangrijk en we moeten ze ook respecteren. Maar we mogen ethische vraagstukken niet alleen daarvan laten afhangen. Laten we daarom – na veertig jaar – opnieuw in gesprek gaan.

mr. Marie-Thérèse Hengst

bestuurslid Juristenvereniging Pro Vita

Dit artikel werd u aangeboden door: Wetenschappelijk Instituut voor de Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 september 2019

Zicht | 100 Pagina's

Geen rust na veertig jaar

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 september 2019

Zicht | 100 Pagina's