Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Reformatie-Herdenkingen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Reformatie-Herdenkingen

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Veel bijeenkomsten

Ditmaal een artikel niet speciaal over ethiek. Ik zoek het deze week in het gebeuren rondom 31 oktober, de herdenking van de Kerkhervorining.

De kranten hebben vaak een aparte rubriek waarin zij de verschillende bijeenkomsten rondom 31 oktober bijeen brengen. Het is niet altijd mogelijk de dooreen comité gewenste spreker op die datum te krijgen. Dan kiest men ter plaatse een datum voor of na 31 oktober, om toch voor die bijeenkomst de spreker van de eerste keus te krijgen. Soms hangt het ook van andere factoren af dat men van de bekende datum afziet: de locatie of de beschikbaarheid van de gewenste koren.

Hoe dan ook, de Reformatie wordt herdacht. Ik kan terugzien op een periode van meer dan vijftig jaar. Dan constateer ik dat er de laatste vijfentwintig jaar meer herdenkingsbijeenkomsten worden belegd dan in de vijfentwintig jaar daarvoor.

Waarom?

Wat dringt een comité om zo'n bijeenkomst te beleggen? En wat dringt de mensen om te komen? Ik vraag me dat nogal eens af als ik zelf ergens in het land op zo'n bijeenkomst moet spreken.

Ik noem enkele motieven: allereerst de traditie. Men wil in de lijn van het verleden voortgaan. Daarom belegt men een bijeenkomst.

Vervolgens: het interkerkelijk karakter van de samenkomst. Men is er bijeen als christenen die elkaar zondags niet altijd in een en dezelfde kerk ontmoeten.

Dan de gevraagde spreker. Men hoort hem zelden of nooit zondags en wil toch wel eens onder zijn gehoor zijn ­ om het maar heel gewoon te zeggen.

En tenslotte noem ik nog de mogelijkheid een of meer koren te horen met een op die avond afgestemd programma.

Hier kiat ik het bij. al zijn er wellicht nog andere moiie\en te noemen om zo'n bijeenkomst te heieggen of te bezoeken.

Zijn deze motieven voldoende sterk genoeg om op 31 oktober of rond die datum interkerkelijk bijeen te komen? Wie ben ik, dat ik de genoemde motieven door een afkeuring als te licht zou typeren?

Zelf ben ik van mening dat de diepste drijfveer zou moeten zijn de boodschap van de Reformatie in haar betekenis voor het heden toe te lichten. Wil men: door actualisering haar betekenis voor het heden onderstrepen. In deze overweging zitten dus twee elementen, die ik onlosmakelijk met elkaar verbonden zie. Men zou ze ook eikaars keerzijden kunnen noemen!

Allereerst: de boodschap van de Reformatie. Men kan die omschrijven met de bekende drie sola's: alleen de Schrift, alleen genade, alleen het geloof Men kan er een voorzetsel bij plaatsen, bijvoorbeeld alleen door het geloof, zo ook alleen door de Schrift en alleen door genade.

God is de Eerste

Zelf zou ik liever wijzen op het feit dat de Reformatie ontsprongen is aan het gezicht op en daarom ook gericht is op de genade van God in Christus. God neemt het initiatief in de schepping en na de zondeval tot verlossing. God begint en begint opnieuw nadat Adam en Eva uit het paradijs zijn verdreven. God zendt Zijn Zoon. Het Oude Testament is de voorbereiding daartoe in de geschiedenis van Israël. Als een rode draad loopt door het Oude Testament de beloofde komst van Jezus de Messias ­ Gods Gezalfde tot Profeet, Priester en Koning. Het is de Geest die ons Christus leert kennen en door Hem de Vader. Dat is ­ om zo te zeggen ­ de trinitarische geleding van Gods handelen in de schepping en vooral tot verlossing. God­Drieënig is het, uit Wien, door Wien en tot Wien alle dinoen zijn (Romeinen 11:36).

Naar mijn gedachte is dat de kern van de bijbelse boodschap over God en mens; over ieder afzonderlijk en over de relatie tot elkaar.

De ontkerstening

Wij leven in een tijd van de ontkenning van het bestaan van God. Wil men: van het totaal negeren van God als Schepper en Verlosser. De tijd van het Tetsisme' ­ er zal wel zoiets als iets zijn. Maar dat is niet nader te omschrijven ­ en daarmee is wat men voor God aanziet, feitelijk onkenbaar.

Men kan dat 'geloof' atheïsme of agnosticisme noemen. Het ietsisme is feitelijk niets. Wil men, een nietsisme dat je ook nihilisme kunt noemen.

In deze geestelijke armoede is de boodschap van de Reformatie verfrissend, verhelderend. God is er als de Schepper en de Verlosser. Het is het begin en het einde van de geschiedenis.

God begint en verlost

Er is niet niets. Er is een volheid van bestaan. God schept mensen opdat zij leven met en voor Hem. Na de zondeval: leven uit Jezus Christus. Daarin is ook de Heilige Geest die het leven herschept (wederbaart).

God voltooit Zijn werk! Dat is de boodschap van de Bijbel. Oordeel en genade, eeuwige redding en verlorenheid zijn de uitlopers van de wereldgeschiedenis.

Dat heeft de Reformatie herontdekt en mensen van die tijd voorgehouden.

Haar boodschap is als een stroom van nieuw leven over Europa gegaan.

Dus God is er. Hij handelt tot veriossing uit de verlorenheid van mensen.

Die boodschap wordt bestreden of afgewezen. Haar te kennen is echter noodzakelijker dan ooit.

De kerk moet voor die boodschap staan en gaan.

In de taal van onze tijd

Keerzij van deze herontdekking is dat deze boodschap gebracht moet worden in de taal van onze tijd: èn in confrontatie met het geseculariseerde, atheïstische denken van onze tijd. Daarom kunnen we niet volstaan met het herhalen van oude termen of het nazeggen van oude belijdenissen, hoezeer die ook verwoording zijn van Gods openbaring.

Neen, wij moeten de ernst van deze boodschap aan de mens van vandaag brengen, in zijn taal, in zijn denkwereld, in zijn aanvechting en twijfel.

Niet maar een iets tegenover het ietsisme, maar een levende boodschap van liefde en genade voor de mens die God kwijt is; die zoekt zonder te vinden. Want hij zoekt op de verkeerde plaats.

Maar God zoekt hem, zoekt ons, u en mij.

Dat is de persoonlijke spits van het in de Reformatie herontdekte Evangelie.

Met deze boodschap moeten we het aandurven en zullen we het ook aankunnen.

Een geactualiseerde boodschap van God uit de hemel voor de mensen van vandaag.

Een boodschap van genade, van redding en van eeuwige toekomst ­ door en in Jezus Christus.

Wat een opdracht. Reformatie­herdenkingen moeten toerusten tot het beleven en het uitdragen van dat geloof

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 27 oktober 2006

Eilanden-Nieuws | 14 Pagina's

Reformatie-Herdenkingen

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 27 oktober 2006

Eilanden-Nieuws | 14 Pagina's