Kom!

Ik kom spoedig, dat staat drie keer in Openbaring 22.

En wat zegt de kerk? Amen. Ja, kom, Heere Jezus!

De uitroep die hier staat had waarschijnlijk een vaste plaats in de liturgie van de oudste christelijke gemeenten. Maranatha!

Die roep van verlangen heeft de liturgie van de kerk der eeuwen doortrokken.

Als Hij komt gaat het grote rechtzetten beginnen. Hij komt als Rechter. Het is meer dan dat, Hij komt ook als Bruidegom. De kerk is de bruid, een prachtig beeld van de kerk.

Want wat is nou typisch voor een bruid? Dat zij verlangt naar haar bruidegom.

Het spannendste moment op de trouwdag is het moment dat de bruidegom komt.

De bruid vraagt zich wel duizend dingen af: ben ik wel klaar als hij komt, wat zal hij zeggen, wat zal hij van me vinden? Heel spannend en tegelijk niet onzeker. Een bruid weet heus wel dat haar bruidegom van haar houdt. Toch, toch klopt haar hart in de keel. Ze doet er alles voor om klaar te zijn, om er op haar allerbest uit te zien. Dat is het beeld van de kerk die roept: Heere Jezus kom.

We roepen dat niet omdat we het hier zo slecht hebben, maar omdat het bij Hem zo goed is en er geen grotere liefde is dan zijn liefde. Daarom roepen wij: kom!

Dat betekent niet dat we alles uit onze handen moeten laten vallen. We hebben onze taak en roeping. Een bruid verlangt naar haar trouwdag, maar blijft haar werk doen, loopt niet ineens bij haar familie weg, houdt contact met haar vriendinnen. Al die andere mensen die er zijn, al die andere dingen waar ze plezier aan beleeft, die nemen het verlangen naar de bruidegom niet weg.

Toch kan het lastig zijn. Het verlangen naar Jezus en de liefde voor Hem is er in je leven.

En toch… Mijn broer, mijn kind heeft Jezus niet lief, wil niets met God te maken hebben.

Ik verlang naar de komst van Jezus als mijn Bruidegom, daar kijk ik naar uit.

Maar ik zie ook op tegen zijn komst als Rechter.

Want hoe zal het zijn met zoveel mensen van wie ik zielsveel houd?

Al eerder in dit Bijbelgedeelte zeggen de Geest en de bruid: Kom! (vers 17).

Deze uitroep is niet gericht op Christus en de hemel, maar op de aarde.

De Geest zegt: kom! De bruid zegt: kom!

Dat is gericht op alle mensen. Het is een uitnodiging, een aansporing: Kom naar het water des levens. Zo leven we toe naar het Kerstfeest. We zeggen: Kom allen tezamen, kom naar Bethlehem, kom verwondert u hier mensen. Kom, want hier ligt ons geluk, hier ligt ons leven.

Dat is niet een campagne van de kerk. Het is het werk van de Geest die vooropgaat, en wij, de bruid, wij zijn de echo. De Geest en de bruid die roepen het uit op deze aarde: kom.

Dit gaat dus aan het gebed om de komst van de Bruidegom vooraf.

Hoe kunnen wij bidden om zijn wederkomst, als wij nooit tegen iemand zeggen: kom, kom tot Christus. Het is belangrijk dat we uitnodigen door onze woorden en onze houding.

Pas daarna bidden wij om de komst van onze Bruidegom.

Wij tellen de dagen af tot de Kerst, maar vooral tot zijn komst. Hij heeft zelf gezegd: Ja, Ik kom spoedig. Wat zeggen wij? Wat roepen wij? Amen! Ja, kom, Heere Jezus.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen