Advent en Pinksteren

Onlangs vond de eerste landelijke zendingsmiddag van ons kerkverband plaats in Barneveld. Het was een goede en goedbezochte middag. Inmiddels is in ons kerkelijk jaar de adventstijd begonnen. Het valt op dat het Oude Testament niet alleen veel beloften bevat die betrekking hebben op de komst van Christus, maar dat die ook vaak direct verbonden worden met de verbreiding van het Evangelie onder de heidenen. De komst van de Messias zou niet alleen tot zegen zijn van het volk Israël, maar ook voor de andere volken die in duisternis wandelden, hoewel die volstrekt niet naar Hem uitzagen. Evenwel hebben de profeten van het Oude Testament zich erin verheugd dat dit zou gebeuren.

Een bijzonder duidelijk voorbeeld hiervan vinden we in Jesaja 42: 1-12. In vers 1 wordt gezegd: Hij zal het recht den heidenen voortbrengen. In vers 4 klinkt het: Hij zal niet verdonkerd worden en Hij zal niet verbroken worden, totdat Hij het recht op aarde zal hebben besteld; en de eilanden zullen naar Zijn leer wachten. In vers 6 is het: Ik zal U geven tot een Verbond des volks, tot een Licht der heidenen. In vers 10 en 11 wordt opgeroepen tot een nieuw lied: Zingt den HEERE een nieuw lied, Zijn lof van het einde der aarde; gij die ter zee vaart, en al wat daarin is, gij eilanden en hun inwoners. Laat de woestijn en haar steden de stem verheffen, met de dorpen die Kedar bewoont; laat hen juichen die in de rotsstenen wonen, en van den top der bergen af schreeuwen.

Toen Christus op aarde kwam getuigde Hij Zelf: Ik ben niet gezonden dan tot de verloren schapen van het huis Israëls (Matth. 15:24). En tot de twaalf sprak Hij: Gij zult niet heen gaan op den weg der heidenen, en gij zult niet ingaan in enige stad der Samaritanen (Matth. 10:5). En toch, voor wie er op let zijn er allerlei voortekenen die laten zien dat uiteindelijk het Evangelie niet alleen bestemd zou zijn voor de Joden.

Immers, bij de geboorte van de Heere Jezus is er een menigte des hemelsen heirlegers, prijzende God en zeggende: Ere zij God in de hoogste hemelen, en vrede op aarde, in de mensen een welbehagen (Lukas 2: 13,14). Opmerkelijk, nietwaar? Vrede op aarde. Vrede, niet alleen in Israël, maar vrede op aarde! In de mensen een welbehagen. Een welbehagen, niet alleen in de Joden, maar in de mensen! En wat zingt Simeon? Nu laat Gij, Heere, Uw dienstknecht gaan in vrede naar Uw Woord; Want mijn ogen hebben Uw Zaligheid gezien, Die Gij bereid hebt voor al de volken: Een Licht tot verlichting der heidenen en tot heerlijkheid van Uw volk Israël. En wie komen er uit verre landen om de geboren Koning der Joden te aanbidden? Zijn het niet de wijzen uit het oosten?

Ook in de bediening van de Heere Jezus tijdens Zijn rondwandeling op aarde zijn er van die onmiskenbare voortekenen. Hij groeit op en roept Zijn discipelen in het gebied dat door Jesaja het Galiléa der heidenen genoemd wordt (Jes. 8:24), een gebied waar veel niet-Joden woonden. De Heere Jezus verwijst hiernaar en spreekt over dit gebied als het Galiléa der volken (Matth. 4:15). Daar stelde Hij Zijn discipelen aan! Op een gegeven moment vertrekt de Heere Jezus naar de delen van Tyrus en Sidon (Matth. 15:21). Later wordt duidelijk waartoe. Daar moest Hij zijn om de Kananése vrouw genadig te zijn. In Markus wordt ze omschreven als een Griekse vrouw uit Syro-Fenicië. Geen Joodse vrouw!

In Johannes 4 lezen we bovendien dat Jezus door Samaría moest gaan. Hij wilde daar de Samaritaanse vrouw tot Hem trekken. Maar zij zou ook de schakel zijn waardoor velen tot het geloof kwamen. En velen der Samaritanen uit die stad geloofden in Hem, om het woord der vrouw, die getuigde: Hij heeft mij gezegd alles wat ik gedaan heb. Als dan de Samaritanen tot Hem gekomen waren, baden zij Hem dat Hij bij hen bleef; en Hij bleef aldaar twee dagen. En er geloofden er veel meer om Zijns woords wil… (Joh. 4: 39-41).

De voortekenen blijven komen. Zelfs bij het lijden en sterven van de Middelaar blijkt dit. Boven Zijn gezegende hoofd werd een opschrift gehangen in drie talen. De eerste vrucht van Zijn sterven is een Romeinse hoofdman die uitroept: Waarlijk Deze was Gods Zoon. We kennen de nationaliteit van deze man niet, maar het is voorstelbaar dat hij geen Jood was. Na de opstanding klinkt het uit de mond van zowel een engel als Christus Zelf dat Hij hen zou voorgaan naar Galiléa, hetzelfde Galiléa der heidenen dus, zoals Hij hen ook eerder gezegd had dat Hij doen zou (zie Mark. 16:7). En bovendien is de grote opdracht die Christus aan Zijn discipelen geeft voorafgaand aan Zijn hemelvaart: Gaat dan heen, onder wijst al de volken… (Matth. 28:19).

Dat alles kreeg zijn vervulling bij de uitstorting van de Heilige Geest. Een iegelijk hoorde hen in hun eigen taal spreken (Hand. 2:6). De Babylonische spraakverwarring die ontstond bij de bouw van de toren van Babel werd voor het eerst doorbroken! Parthers en Meders en Elamieten, en die inwoners zijn van Mesopotámië, en Judéa, en Cappadócië, Pontus en Azië, En Frygië, en Pamfylië, Egypte en de delen van Libië, hetwelk bij Cyréne ligt, en uitlandse Romeinen, beide Joden en Jodengenoten, Kretenzen en Arabieren, wij horen hen in onze talen de grote werken Gods spreken (Hand. 2: 9-11).

Er ligt dus een rechte lijn van de adventsbeloften naar Pinksteren. Dat is de reden waarom het Evangelie ook in ons land als heidens land verkondigd is geworden. En dat is ook de reden waarom dat werk nog steeds moet doorgaan. De vraag wordt soms gesteld of er nog wel gebieden zijn in de wereld waar het Woord van God nog nooit verkondigd is. Zeker wel. Een indicatie hiervan is dat de Bijbel nog lang niet in alle talen vertaald is. Er zijn wereldwijd zo’n 7400 talen. Maar de Bijbel is nog maar beschikbaar in ruim 700 talen. Ongeveer 2 miljard mensen ter wereld beschikken nog niet over de Bijbel in de eigen taal.

Er wordt ook wel eens gedacht dat een gebied waar eens Gods Woord werd verkondigd, maar waar nu geen christelijke kerk meer is, geen zendingsgebied meer kan zijn. De Heere zou de kandelaar van die landen hebben weggenomen, en dat zou dan definitief zijn. Hoewel dit soms het geval kan zijn – de Heere is soeverein – en hoewel het ook rechtvaardig zou zijn, kan dat toch niet als algemene regel gesteld worden.

Neem ons eigen land als voorbeeld. Er wordt nogal eens gedacht dat het christelijk geloof in ons land werd gebracht door Willibrord en Bonifatius, zo rond het jaar 700. Maar in werkelijkheid was dit al eeuwen eerder het geval. Onder meer de opgravingen onder de Sint-Servaasbasiliek in Maastricht bewijzen dit. Evenwel kwamen er later dus weer zendelingen naar Nederland. En ook daarna is de kerk van Nederland door tijden van diepe geestelijke duisternis gegaan. Desondanks heeft de Heere er anno 2024 Zijn kerk.

Als kerkverband zijn we momenteel betrokken bij twee zendingsgebieden in Afrika (Zuid-Afrika via stichting Bethlehem en Zimbabwe via stichting Mbuma). Daarnaast is er het nieuwe zendingsgebied Oost-Azië. De overeenkomsten tussen deze landen zijn in zekere zin groter dan de verschillen. In alle drie de landen was er al een christelijke kerk, en is net als in Nederland sprake van oprukkend secularisme. Bovendien nemen antichristelijke ideologieën meer en meer de overhand.

Maar het werk is nog niet klaar. Christus sprak: Ik heb nog andere schapen, die van dezen stal niet zijn; deze moet Ik ook toebrengen; en zij zullen Mijn stem horen; en het zal worden één kudde, en één Herder (Joh. 10:16). Die ‘andere schapen’ zien volgens de kanttekeningen expliciet op de uitverkorenen onder de heidenen. Dat werk moet doorgaan totdat de laatste uitverkorene is toegebracht. Daarom is het goed dat het werk van zending en evangelisatie nu meer dan in het verleden ter hand wordt genomen. We zijn maar een klein kerkverbandje, en we zijn met weinigen. Maar het is voor de HEERE niet ongewoon om kleine nietige middelen te gebruiken. Het Koninkrijk der hemelen is immers gelijk een mosterdzaad.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen