Boekbespreking

De Engelse puritein ds. Isaac Ambrosius (1604-1664) – niet te verwarren met de kerkvader Ambrosius - is vooral bekend door zijn ’Het zien op Jezus’ en in mindere mate door ’De eerste, middelste en laatste dingen’ (Prima, Media en Ultima). Laatstgenoemd boek is, na ca. 360 jaar, opnieuw uit het Engels vertaald. Zoals de titel aangeeft, bestaat het uit drie delen. Het eerste deel Prima behandelt het werk Gods in de wedergeboorte van een dode zondaar. Enkele jaren geleden heeft ds. O.M. van der Tang in een artikelenreeks in De Wachter Sions hier uitgebreid bij stilgestaan (en de uitgave van dit boek aangekondigd). Het middendeel Media is gericht op de heiligmaking en gaat in op het gebed, huisgodsdienst, meditatie, zelfbeproeving, enz., kortom alles wat een godzalige levenswandel omvat. Ambrosius had de gewoonte zich in het voorjaar enkele weken op een eenzame en stille plaats af te zonderen om ’de plichten van een christen voor de binnenkamer in praktijk te brengen’ (p. 250). ’Op verschillende tijden nam ik de plichten van waakzaamheid, zelfonderzoek, bevindingen, meditatie en het geloofsleven door. Menigmaal voelde ik veel zoete roerselen van Christus’ Geest. De Heere Jezus verscheen aan mijn ziel en gaf mij de kussen van Zijn mond, vooral in mijn gebeden tot en lofprijzingen van Zijne Majesteit’ (p. 254). Uitgebreid wordt stilgestaan bij het mediteren n.a.v. bepaalde waarnemingen en verschillende gelegenheden. Een predikant wordt bijvoorbeeld opgeroepen te overdenken: ’De tijd die ik te besteden heb, is niet van mij, maar van de gemeenteleden. Me dunkt dat wanneer ik de tijd verspil, ik hen mij hoor naroepen: Naar uw binnenkamer! Bid daar voor ons, opdat wij niet verloren gaan. Studeer daar voor ons, opdat wij van u leren hoe wij in Zijn paden kunnen wandelen. Want als wij verloren gaan en u ons niet waarschuwt, moet ons bloed van uw hand geëist worden (Ezech. 3:18)’ (p. 384). In het laatste deel Ultima beschrijft Ambrosius de kortheid van het leven, het sterven, de oordeelsdag, de verschrikkingen van de hel, maar ook de hemelse gelukzaligheid.

’De eerste, middelste en laatste dingen’ is een omvangrijk boek waarin op de verschillende onderwerpen uitgebreid wordt ingegaan. Verbazingwekkend is soms het groot aantal Bijbelteksten dat als bewijs wordt aangehaald. Dit vraagt bij het lezen soms wat doorzettingsvermogen. De echte ’liefhebber’ wordt echter rijk beloond. Graag wil ik de opmerking van Ambrosius in de Opdracht doorgeven. ’Wilt u wel op één ding letten in heel deze verhandeling: Wanneer ik in de Naam van Christus de onwedergeborenen dikwijls smeek, vermaan en gebied om te geloven, zich met God te laten verzoenen, te bidden en aan deze of die plicht te beginnen, doe ik dat niet alsof zij iets in eigen sterkte of kracht zouden kunnen doen, maar omdat Jezus Christus door vermaningen, smekingen en geboden Zijn eigen kracht en Zijn eigen sterkte tentoonspreidt om hen te bekwamen’ (p. 31).

Dit boek bevat een waardevolle inleiding van ds. Van der Tang over het leven en de werken van Ambrosius en een samenvatting van de inhoud. Van harte sluit ik me aan bij zijn aanbeveling: ’De Heere zegene deze nieuwe Nederlandse vertaling van dit werk tot eer van Zijn Naam, tot onderwijs en vertroosting van Zijn levende Kerk en tot bekering van hen die nog voor eigen rekening leven’ (p. 22).

Het betreft een uitgave in samenwerking met Stichting Gereformeerd Erfgoed.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen