Op de fiets naar de Friese gemeenten
Nadat de classis ermee instemde dat de afdeling in Akkrum zelfstandig zou worden, kozen de leden een kerkenraad. Moedergemeente Lemmer werd er niet bij betrokken en stuurde toen maar geen afgevaardigden naar de institueringsdienst.
Per abuis stond later in het Kerkelijk Jaarboek dat Akkrum op 30 maart 1939 was geïnstitueerd. Dat gebeurde echter op 27 oktober 1938. Volgens overlevering preekte ds. R. Kok bij deze gelegenheid over Psalm 109:30. In de notulen van Lemmer staat echter: ‘Ds. Fraanje zal morgenavond Akkrum institueren’. Hij verving ds. J. Vreugdenhil, die ziek was.
Lemmer hoorde er niets meer van, dus informeerde men een maand later ‘of Akkrum nu inderdaad geïnstitueerd was. Zo ja, dan zondag de leden afgeven, niet alle namen aflezen doch en bloc afkondigen dat deze leden van Lemmer naar Akkrum overgingen’. De beide Friese gemeenten gingen dus op een wat bijzondere manier uit elkaar.
Isolement
Akkrum heeft maar vier ouderlingen gehad: S. Schaap (1933-1941), P. van Woerden (1933-1972), S. Haitsma (1971-2000) en W.J. de Bas (1979-1995). In 1944 was B. de Groot diaken. De classisscriba noteerde: ‘Het verzoek van Akkrum om meer bezoek der predikanten wordt in ernstige overweging genomen’. Maar het was wel oorlogstijd... Auto’s reden er nauwelijks meer. ‘Dadelijk na de bevrijding maakten wij op de fiets de reis naar de Lemmer, Oudemirdum en Akkrum’, schreef ds. W.C. Lamain. ‘Zaterdagsmorgens stapte ik om 5 uur in Akkrum weer op de fiets om de reis naar Rijssen te aanvaarden, donker en regen. Ik wist bijna niet thuis te komen, doch telkens maar zuchten of de Heere mij toch kracht wilde schenken, en... ik mocht diep in de middag weer bij mijn vrouw en kinderen komen, verblijd dat ik na 9 maanden die gemeenten weer had mogen dienen.’
Raar groepje
Rond 1950 was Y. Bijlsma diaken. Daarna was hij koster, totdat S. Bangma het in juni 1957 overnam. W.J. de Bas, die in oktober 1949 overkwam uit de Hervormde Kerk in Waddinxveen, werd in 1951 diaken. Hij werkte bij ouderling Van Woerden, en dat gold ook voor Sj. Haitsma, diaken vanaf 2 april 1952.
Van Woerden las tweemaal per zondag een preek, doorgaans uit een oude schrijver, vaak in de oude druk. ‘Soms was er geen organist, dan moest ik invallen’, zegt A. Lukasse-Haitsma uit Kesteren. Later was haar broer Berend organist. Ds. A. Vergunst ging in Akkrum eens op kerkentocht. Een van de kosters duidde hem uit welke kerken er in het dorp waren. Die... en die... In een straatje zit nog een raar groepje, zei hij. Daar moet ik vanavond preken, zei ds. Vergunst ad rem, en hij nodigde de koster hartelijk uit om te komen.
Vergaderingen
Vaak was er maar één kerkenraadsvergadering per jaar. Dan werden kandidaten gesteld voor de ambtsdragersverkiezingen. De ledenvergaderingen werden ‘in het kantoor’ gehouden: in de pakhuizen van Van Woerden. Vanaf 1962 waren er nooit meer dan veertien mannen aanwezig, en later waren het er nog geen tien. In 1970 werd zelfs geen enkele kerkenraads- of ledenvergadering gehouden. In 1978 was er een bijzondere samenspreking. Vier leden van het Interkerkelijk Vredesberaad (IKV) kwamen met de kerkenraad praten over afschaffing van de kernwapens. Na anderhalf uur was men het nog niet eens.
In de diakenbank zaten J.A. Pitlo (1977-1987), G. Claus (1987-1992) en D. van Omme (1992-1994). Claus, die nu in Rijssen woont, kerkte van 1969 tot 1992 in Akkrum. ‘De oude ouderling Van Woerden kwam met de bus om huisbezoek bij ons af te leggen.’ Claus herinnert zich de goede sfeer. ‘Er was een heel fijne band, ook in de gemeente. En het werk deden we eendrachtig’.
wordt vervolgd
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 4 juli 2024
De Saambinder | 20 Pagina's
