Tevergeefs

Het zijn herkenbare vragen. Deze vragen kunnen je bezighouden als je met je schoolwerk bezig bent. Je bent aan het leren. Het gaat niet zoals je hoopt. Je denkt: tevergeefs, het lukt me niet, ik stop ermee. Of, je bent druk met je zaterdagbaan. Je verdient er een smak geld mee. Maar toch heb je vast weleens het gevoel: tevergeefs! Wat heb ik er uiteindelijk aan?

De Heere zegt: het is inderdaad tevergeefs als je het zonder Mij doet. Als je in werk en schoolgaan niet omhoogkijkt, dan wordt het inderdaad niets. Dan kun je vroeg opstaan, laat naar bed gaan, je een slag in de rondte werken, maar onder aan de streep staat: tevergeefs! (Ps. 127:2).

Het is nog enigszins te begrijpen dat je deze vraag stelt als het gaat over het leven van alledag. Maar het volk van Israël presteerde het zelfs om de vraag te stellen: wat heb je eraan om God te dienen? Ze geven zelf ook het antwoord. In Maleachi 3 staat: ‘Het is tevergeefs God te dienen; want wat nuttigheid is het, dat wij Zijn wacht waarnemen?’ (Mal. 3:14). Het levert niets op. Het is allemaal zinloos.

Gods kind Asaf kende ook deze strijd. Als hij naar de goddelozen keek, dan was het rozengeur en maneschijn. Ze hadden meewind. Ook hij taxeert het leven met de Heere: het is tevergeefs! (Ps. 73:13). Maar de Heere liet hem verder kijken dan alle omstandigheden. Dat doet Asaf zingen: ‘U bent de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid’ (Ps. 73:26).

Tevergeefs? Nooit tevergeefs!

Leestip: Psalm 73 en 127

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen