Bescherming van Jong Leven

Vanwaar Jouw Bezorgd-Heid Over Ongeboren Leven?

‘De bescherming van kwetsbaar leven raakt de fundamenten van onze samenleving. De mate waarin ongeboren leven wordt beschermd drukt de mate van beschaving uit. Naar mijn opvatting schiet de overheid schromelijk tekort in de bescherming van kwetsbaar leven. Zij verzaakt daarmee haar roeping om een schild voor de zwakken te zijn. Nog dieper is het doden van ongeboren kinderen een slag in het gezicht van onze Schepper. De stijging van het aantal abortussen naar zo’n 35.000 per jaar en de recente verruiming van de abortuswetgeving raken mij dan ook diep.’

Abortus Is Een Gegeven In Onze Samenleving, Heeft Het Zin Om Hier Nog Een Punt Van Te Maken?

‘Absoluut. Als er één strijd is die nooit een achterhoedegevecht wordt, is het de strijd tegen abortus. Dit is ook een strijd tegen het wereldbeeld achter abortus. Ik moet denken aan wat Moeder Teresa hierover zei. Bijzonder hoe deze vrouw, die bekend is vanwege haar liefdevolle optreden, zo scherp sprak over het onrecht van abortus. De theoloog John Piper wijst hierop in zijn boek A Hunger for God. In 1994 hield zij een toespraak tijdens het National Prayer Breakfast, waaraan ook de toenmalige Amerikaanse president Clinton en zijn vrouw deelnamen. Ze zei: Naar mijn gevoel is de grootste vernietiger van de vrede tegenwoordig abortus, omdat het een oorlog is tegen het kind, een direct doden van het onschuldige kind, moord door de moeder zelf. En als wij accepteren dat een moeder zelfs haar eigen kind kan doden, hoe kunnen we dan andere mensen vertellen elkaar niet te doden? Elk land dat abortus accepteert, leert zijn volk niet om lief te hebben, maar om geweld te gebruiken om te krijgen wat zij willen. Dit is waarom abortus de grootste vernietiger van liefde en vrede is.’ Woorden waarover je lang kunt blijven nadenken!

Welke Politieke Ruimte Zie Jij Om Stem Te Geven Aan Ongeboren Leven?

‘Ik heb daar dubbele gevoelens bij. Wanneer ik in het politieke debat een stem geef aan het ongeboren leven is het soms ploegen op rotsen. Recentelijk debatteerde ik tijdens de zorgbegroting met VVD-staatssecretaris Karremans. Het was één en al zelfbeschikking wat de klok sloeg. Met de nodige moeite lukte het uiteindelijk om hem ook nog iets te laten zeggen over de bescherming van ongeboren leven. En wat te denken van het smoren van het pro-life geluid bij abortusklinieken? Het arresteren van wakers is niet alleen intimiderend, maar ook een regelrechte inperking van de vrije meningsuiting. Hoopvoller ben ik over de nieuwe generatie. Ik merk onder jongeren meer onbevangenheid om een eerlijk gesprek te voeren over abortus dan onder ouderen. Daar kan ik moed uit putten!’

Een Kind In De Moeder-Schoot Kan Zich Niet Verdedigen. Hoe Duid Jij De Geestelijke Strijd Die Samenhangt Met Abortus?

‘Ik verwees al naar Pipers A Hunger for God. Hij legt daarin uit dat het enige wat de humaniteit kan bewaren, de zekerheid is dat ieder mens uniek is en waarde heeft. En het enige dat ons die zekerheid schenkt, is de Bijbelse wetenschap dat mensen zijn geschapen naar het beeld van God. Als dit besef verdampt, is er uiteindelijk geen overtuigend beletsel voor het doden van ongeboren leven, ernstig gehandicapten of ouderen met dementie. Dat vormt de ernst van de strijd om abortus!’

Wat Kan Een Christen Doen Voor Moeder En Kind?

‘Als het zo is dat een beschaving die toestaat om ongewenst menselijk leven te doden, geen lang leven is beschoren, dan zou iedere christen bereid moeten zijn om zich in te zetten voor het leven. We moeten niet alleen abortus afwijzen, maar ook een positieve cultuur voor het leven creëren. Ik vind het inspirerend wat John Piper hierover zegt. Hij stelt dat het hierbij niet alleen gaat om een cultuur waarin abortus onwettig is, maar om een cultuur waarin abortus zelfs ondenkbaar is. In zo’n cultuur worden de lichamelijke en psychische gevaren van abortus niet verzwegen, maar benoemd. Mannen wordt geleerd dat abortus geen simpele uitweg is voor hun onverantwoorde seksueel gedrag. In deze cultuur krijgen vrouwen respect en kunnen ze rekenen op liefde en trouw, op mededogen en plichtsbesef. Zo’n cultuur krijgt om te beginnen vorm in de opvoeding, in gezinnen en op scholen. Wat geven we tieners, jonge mannen en vrouwen mee? Zo’n cultuur komt tot uitdrukking in families, kerken en andere gemeenschappen waar huwelijk en seksualiteit hooggeacht en gekoesterd worden. En waar omgezien wordt naar vrouwen, mannen en kinderen die door de gebrokenheid van het bestaan in de problemen zijn gekomen. Laten we bidden voor een omkeer, een nationaal réveil als het gaat om de bescherming van ongeboren leven. Maar laten we ook in woord en daad klaarstaan voor iedere vrouw en elk kind dat onze hulp nodig heeft.’

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen