Blust Den Geest Niet Uit

De apostel Paulus vergelijkt het werk van de Heilige Geest met vuur. Door het vuur van de Heilige Geest gaat het hart branden van geloof, hoop en liefde. Het is vuur dat niet moet worden uitgeblust.

Deze woorden van de apostel veronderstellen dat de gemeenteleden het vuur van de Heilige Geest hebben ontvangen. In de voorgaande hoofdstukken heeft Paulus daarop gewezen. Toen hij in Thessalonica kwam trof hij een bevolking aan die de afgoden diende. Zondaren die vervreemd waren van God. Paulus heeft hun het Evangelie van Jezus Christus verkondigd. Deze verkondiging riep zoveel tegenstand op dat de apostel de stad na drie weken weer moest verlaten. Maar in deze korte tijd is er iets gebeurd. De woorden van de apostel hebben onder de adem van de Heilige Geest een geweldige uitwerking gehad. Er waren hoorders die de woorden van Paulus aannamen als de woorden van God Zelf. Onder de verkondiging wisten ze zich door de Levende aangesproken. Ze geloofden het Evangelie en bekeerden zich van de afgoden. De Heilige Geest opende hun hart en nam er Zijn intrek. Maar dat is geen eindpunt.

Waar de Heilige Geest ons gelovig aan Christus verbindt, daar begint het christenleven. Daar klinkt de oproep van de apostel om de Geest niet uit te blussen. Kan dat? Je zou kunnen denken aan Christen in het huis van Uitlegger (John Bunyan). Hij komt in een kamer waar een vuur brandt in de haard. Iemand is bezig om emmers water over dat vuur uit te storten. En toch dooft het vuur niet. Het geheim wordt aan de andere zijde van de muur zichtbaar. Daar is iemand bezig olie op het vuur te gieten. Dwars tegen alle aanvallen van de vorst der duisternis in, houdt de Heere Zijn genadewerk in stand.

Maar dat sluit onze verantwoordelijkheid niet uit. We kunnen het vuur van de Geest bij onszelf en anderen doven. Dan verhinderen we dat het vuur van de Geest krachtiger gaat branden. Hoe? Paulus wijst in de omringende verzen een aantal oorzaken aan.

In vers 12 stelt hij de vraag hoe we omgaan met ambtsdragers. Laten we ons door hen leiden? Erkennen we hen als door God geroepen en gezonden? Kritiek op ambtsdragers verhindert ons in luisteren en dienen. Vervolgens wijst de apostel erop dat we als gemeenteleden op een goede manier met elkaar hebben om te gaan. Vreedzaamheid, nederigheid en dienstbaarheid. Waar dat ontbreekt, wordt de Heilige Geest bedroefd. In de verzen 16 – 18 komt het gebedsleven aan de orde. Verblijden we ons dagelijks in Gods genade? Verheugen we ons erover dat we in Christus een geopende toegang hebben tot de Vader? Vers 20 wijst ons op het verachten van de profetie. Het profetische Woord naast ons neerleggen heeft gevolgen. Blus de Geest niet uit. Zorg voor een open verbinding met God. Laat je voeden door het Woord en wees er als leden van de gemeente voor elkaar, bemoedigend en vermanend. Opdat het vuur van de Geest des te heerlijker zal branden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen