Steunen op een rietstaf

Vanaf de kansel telkens ‘linkse zwetsverhalen’ aanhoren, dat is aan Forum-leider Thierry Baudet niet besteed. Niettemin noemt hij zich graag ‘cultuurchristen’. Net als zijn ambtgenoot in de Tweede Kamer, Geert Wilders, wil Baudet de restanten van de Nederlandse christelijke natie koesteren. Cultuurchristendom is een politiek term geworden. Natuurlijk is Nederland zwaar gestempeld door de christelijke cultuur. Een bezoekje aan de prachtige expositie over de Statenvertaling in de Tweede Kamer laat dat zien. Ook waar is dat veel kunstuitingen, zoals schilderijen en literatuur, zonder een sprankje Bijbelkennis niet te genieten zijn.

Bij de hedendaagse cultuurchristenen op de populistische rechterflank is dat niet het punt. Hen gaat het om het opkomen voor, wat zij noemen, de joods-christelijke cultuur van Nederland. Dat klinkt sympathiek in de oren, maar het is een speeltje van populistisch rechtse partijen, bedoeld als uitsluitingsmechanisme. Zoals dat begrip in vroeger tijden de Joodse religie in de ban wilde doen, is het vandaag de dag een instrument om de islam als wezensvreemd element uit te bannen.

Wanneer de SGP zich door dat frame laat meeslepen, dreigt het gevaar dat de oudste partij van Nederland zich voor het karretje van rechtspopulisten laat spannen. De uitkomst daarvan kan zijn dat de Nederlandse samenleving zich in rap tempo verder verwijdert van de kern van het evangelie, een evangelie dat per definitie gericht is op het behoud van de naaste, ver weg en dichtbij.

Een verbond van de SGP met die cultuurchristenen ter rechterzijde is niet te vergelijken met bloemen die, zonder voeding, verdorren, zoals Kees van der Staaij het in debat met Baudet verwoordde.

Veel eerder is het, om de Statenvertaling aan te halen, een gebroken rietstaf die de hand doorboort. Je denkt als goed gereformeerde op die cultuurchristenen te kunnen leunen. Je komt er snel achter dat dat steunpunt je een pijnlijke en gapende wond oplevert.

Piet H. de Jong

Piet de Jong is politiek redacteur

en commentator van het Nederlands Dagblad.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen