Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Mispit

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Mispit

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Een paar jaar geleden zei ik tegen iemand dat het steeds moeilijker wordt om een klein beetje zinvolle column te schrijven. De onderwerpen zijn uitgeput. ‘Dat moet voor jou toch niet moeilijk zijn. Je wandelt veel en onderweg kom je altijd wel wat tegen om over te schrijven', gaf ze als goede tip. Die raad had ik in die tijd opgevolgd, maar na een tijdje vond ik dat ik weinig vermeldenswaard meemaakte onderweg. Maar vanaf deze column ga ik de draad weer oppakken. Vorige week liep ik via een omweg richting Middelharnis. Onderweg liep ik langs een boerderij waarbij nog een echte ouderwetse ‘mispit' ligt. Ik was er al eens eerder langsgekomen en dan moet ik steeds denken aan vroeger. Toen waren mispitten binnen de bebouwde kom heel normaal. Zo uit mijn hoofd kan ik minstens vier van deze mesthopen in Goedereede herinneren, het waren hopen en geen ‘pit'. De geur van zo'n mispit van vroeger is niet te vergelijken met de stank van het moderne gier. Mede daardoor had in die tijd waarschijnlijk niemand er een probleem mee dat het mestvocht van die pitten gewoon in een gootje langs de straat via een zinkput naar het riool liep. Waarschijnlijk had mijn moeder die enkele keer er wel een probleem mee als ik in die mispit gespeeld had en daar tot kniediepte was ingezakt. Mispitten hoorden er gewoon bij.

Maar nu naar het heden: iedere keer als ik langs die -overigens moderneboerderij met mispit wandel, krijg ik toch een beetje heimwee naar vroeger. Graag zou ik even op het erf er naar gaan kijken en de mispit van vroeger weer te beleven. Ik was in de veronderstelling dat ik alleen was met die adoratie van de ouderwetse mispit. Daarom sprak ik er maar met niemand over. Maar dit is sinds vorige week veranderd. Toen ik al glibberend mijn tocht vervolgde (het Waterschap had waarschijnlijk wel gestrooid maar dit had niet het gewenste resultaat gehad) kwam ik op D'n Diek van Sommelsdijk een poster tegen waarop reclame werd gemaakt voor een ‘mispit' festival. In eerste instantie liep ik door want ik combineerde het kruis op de poster met het woordje ‘mis' en dacht aan een Rooms Katholiek evenement. Maar opeens realiseerde ik me dat het echt om een mispit-festival ging. Wat het inhoudt is me nog niet duidelijk, maar er is belangstelling voor, want Google leerde me dat er in november een dergelijk festival is geweest en dat er een herhaling kwam in januari. Ook dat tweede festival is inmiddels achter de rug. Wat had ik hier graag bij geweest. Een feestje bouwen rondom een echte ouderwetse mispit. Nostalgie ten top!

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 26 januari 2024

Eilanden-Nieuws | 20 Pagina's

Mispit

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 26 januari 2024

Eilanden-Nieuws | 20 Pagina's