Nostalgische foto’s van Herkingen: mijmeren over het dorp van toen

"De site is gestart op initiatief van Dio Otte, ergens in 2017 dacht ik", vertelt Tiggelman op de vraag wanneer de Facebookpagina is gestart. "Hij was de grondlegger. Later ben ik gevraagd als beheerder, ter vervanging van Trees van Schouwen en later ook van Dio. Ik doe dit nu enkele jaren en het is in Herkingen een graag geziene pagina."

Wat is het idee erachter?

"Het idee is eigenlijk zoals het lied ‘Het dorp’ van Wim Sonneveld. De bewoners van Herkingen hebben allemaal een dorpsgevoel: het is een klein dorp, maar je bent er trots op. Dat zie je overal terug, bij de voetbalvereniging, de jaarlijkse organisatie van de jaarmarkt, noem maar op… Kortom: trots op het dorp. Terugkijken naar oude foto’s versterkt dat gevoel: ‘De goede oude tijd’, hoor je vaak als reactie op een foto. Natuurlijk is dat alleen maar iets in ons hoofd en was de werkelijkheid soms anders. Maar toch, er zijn veel mensen die ervan genieten."

Speelt nostalgie inderdaad een rol? Hoe was Herkingen vroeger?

"Nostalgie is het juiste woord, de hang naar het kleine dorp in alle eenvoud speelt bij ons zeker een grote rol. De grote zee aan de ander kant van de dijk, voordat de dammen er waren. Het kleine dorp, beschermd achter de dijken. De grote wereld was ver weg en de bewoners waren de baas in hun eigen omgeving. Herkingen had een eigen gemeentebestuur met medewerkers. Er waren veel kleine winkels. De mensen werkten in de buurt, vaak bij de boeren en later bij De Lignie."

Hoeveel mensen volgen ‘Nostalgische foto’s van Herkingen? En hoe reageren ze?

"Er is veel aandacht voor de site, we hebben circa 1300 leden en de groeit zit er nog steeds in. De meeste leden zijn wat ouder en komen uit Herkingen en omstreken. Maar ook oud-Herkenezen die verhuisd zijn naar het buitenland zijn lid. Het is een manier om contact te houden met hun geboortegrond. Niet iedereen kan lid worden. Er moet wel een verbinding zijn met het dorp of met de mensen van het dorp. Ik schat in dat één op de tien aanmeldingen wordt afgewezen. Er is veel lol rond oude herkenbare foto’s. Op elke foto komen veel reacties. Die zijn zelden vervelend, en als dat toch het geval is, dan halen de beheerders ze weg."

Waar komen al die foto’s vandaan?

"De bron van de foto’s is heel divers. De leukste beelden komen vaak uit oude stapels of albums, en dan maar zoeken naar de namen van de mensen op de foto… Dat is vaak een puzzel waar veel mensen plezier aan beleven. Wat je de afgelopen jaren wel merkt is dat er kennis verloren gaat doordat oudere inwoners zijn overleden. Gelukkig is er veel beschreven door verschillende mensen, onder wie Jaap Struijk sr. Vaak gebruiken we zijn aantekeningen en boeken om tot een beschrijving te komen.

De leden zetten de foto’s op de Facebookpagina. Het aantal varieert sterk met de seizoenen: in de herfst en de winter is er meer animo dan in een zomer met mooi weer. Zelf heb ik alle albums die ik maar kon vinden gebruikt. Ook heb ik veel opgezocht op internet, bij de overheidssites. Je bent verbaasd over wat er allemaal is te vinden."

Zitten er bijzondere exemplaren tussen?

"Voor mij persoonlijk zeker. Ik kom mijn voorouders tegen op foto’s waarvan ik het bestaan niet wist. Of je leest verhalen waarin tot nog toe onbekende familieverbanden naar boven komen. Zelf vind ik de oude foto’s heel mooi, in zwart-wit zijn ze soms zó scherp."

Sommige zwart-witfoto’s zet je om in kleur, waarom?

"Daar liep ik toevallig tegenaan: een mooi programma dat foto’s kan verbeteren, met name gezichten. En toevallig kan dit programma ook heel aardig zwart-wit omzetten in kleur. Het kost wel wat tijd, maar het resultaat is meestal verbazend mooi en goed van kwaliteit. Na het omzetten in kleur zijn de gezichten veel beter te herkennen. Ook geeft het een meer betrokken gevoel als je de oude foto’s in kleur terugziet. Een mooi voorbeeld is de film die ik vorig jaar heb gemaakt bij de herdenking van de ramp. Er zijn heel veel foto’s van de periode na de ramp. Allemaal zwart-wit. Die heb ik omgezet in een film met muziek eronder en hier en daar gesproken woord. Omdat alle foto’s omgezet waren in kleur was de beleving veel groter: het voelt aan alsof het gisteren was. De kou, de ellende van het water enzovoorts spreken in kleur veel meer aan."

Maakt de Facebookpagina het beeld van de geschiedenis van Herkingen completer?

"Ik denk dat ‘Nostalgische foto’s van Herkingen’ een completer beeld geeft van het dorpje aan het water. Voor de ouderen is het ‘terug naar het verleden’ en voor jongeren een brug naar vroeger. Natuurlijk zijn er meer ouderen die lid zijn, maar ook jonge mensen doen mee. Als ze in een ouder huis in Herkingen wonen, kunnen ze zien hoe het er vroeger uitzag en wie er toen woonden. Ook zijn via een enkele foto familieverbanden te leggen, en soms te herstellen. Neven en nichten, achterneven en achternichten herkennen hun gemeenschappelijke voorouders op de foto’s en gaan dan via de site met elkaar praten."

Zijn er soortgelijke initiatieven in andere dorpen van de grond gekomen, misschien met Herkingen als voorbeeld?

"Ik zie dat ook andere dorpen een site hebben met foto’s van vroeger. Of dit het gevolg is van ons initiatief durf ik niet te zeggen. Maar ik zou zeggen: doe het en kijk of er mensen mee gaan doen."

Is ‘Nostalgische foto’s van Herkingen’ een blijvertje?

"Ik hoop het wel. Het zal afhangen van Herkenezen die op zoek zijn naar foto’s en die publiceren. Maar wat ik wel zeker weet, is dat heel veel mensen er plezier aan hebben. Altijd als ik mensen van het dorp spreek, krijg ik dat te horen."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen