Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Neergeschoten vliegtuigen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Neergeschoten vliegtuigen

(VI)

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Omstreeks tien minuten over twee, diep in de nacht van zondag 23 april 1944 naderde een vliegtuig uit z.o. richting. Het vloog laag over de gemeente Herkingen. De motoren van het vliegtuig waren nog in werking, doch maakten een oorverdovend lawaai. Direkt daarop klonk een hevige knal. Zo staat het ongeveer in een rapport dat werd opgesteld en ondertekend door Wachtmeester der Koninklijke Marechaussee post Herkingen, de heer A. Wolfert, gedateerd 13 juni 1945.

Noodlottig

Het is duidelijk; dit vliegtuig was elders in het luchtruim aangeschoten. De piloot zal ongetwijfeld nog hebben geprobeerd zo ver mogelijk van het bezette gebied, waarover het nog vloog, te geraken. Al was het maar tot aan de Engelse kust. Immers de vliegrichting wees daar wel op, maar die poging verliep uiterst dramatisch. Het vliegtuig stortte brandend neer in de polder Sint Elisabeth, noordwestelijk van Herkingen gelegen. Die polder was toen geinundeerd. Duitse militairen brachten overigens in vrij korte tijd een roeiboot in de onder water staande polder en begaven zich daarmee naar de plaats waar het neergestorte vliegtuig nog lange tijd in brand stond. Wachtmeester Wolfert die onmiddellijk

Wachtmeester Wolfert die onmiddellijk naar de plaats des onheils was gegaan, begreep dat de Duitsers niet veel konden vaststellen. Vanwege het nachtelijk duister en het valse lichtschijnsel van de afnemende vuurhaard temidden van het brakke water, kon dit ook moeilijk. Tot het ochtendgloren is Wolfert op de Peuterdijk gebleven en is toen zelf, met de boot die door de Duitsers na hun eerste onderzoek was achtergelaten, op verkenning gegaan.

Onderzoek

Aangenomen werd, dat minstens één oorlogsvlieger onder de verwrongen resten lag. Later namen de Duitsers deze onderzoeksverrichtingen zelf ter hand en lieten daarbij geen burgers toe. Trouwens zonder 'vrijstellingsbewijs' mocht men niet eens in het inundatiegebied komen. In de omgeving lagen verschillende vliegtuigonderdelen verspreid tot zelfs op een afstand van een kilometer van de crash. Op één der stukken bevond zich een aluminiumplaatje waarop stond vermeld Halifax, DRG 57151 en nog een hele reeks letters en nummers in combinatie met elkaar. Het betrof een bommenwerper.

In de tuin van perceel no. 80 aan de Peuterdijk was een vleugel van het vliegtuig terecht gekomen.

Weerzinwekkend

Op 12 mei 1944 daaropvolgend, begaven wachtmeester Wolfert met loco-burge-meester J. Witvliet te Herkingen zich naar de plaats van het vliegtuigongeluk. Duitsers waren daar natuurlijk niet bij. Wat boven water kon worden gebracht tart elke beschrijving.

Laat ik volstaan met de onmisbare gegevens die verder alleen historisch betekenis hebben. Identificatie behoort toe aan de autoriteiten op dit gebied, maar van identificeren was toen nog steeds geen sprake. Helaas kwam wel aan het licht, dat er minstens twee mensen waren omgekomen.

Pas nadat de polder St. Elisabeth weer droog was komen te staan (dat gebeurde in mei 1945) ging men op definitief onderzoek uit (jammer, hiervan staat geen datum genoteerd).

Hierbij waren tegenwoordig, wachtmeester Wolfert, wnd. burgemeester J. Witvliet, commandant van de BS, J. Bestman en enige werklieden. Werklieden worden in die rapporten helaas niet met name genoemd.

Vanzelfsprekend had men voldoende gereedschap meegenomen. Al spoedig kwamen de stoffelijke resten tevoorschijn van twee bemanningsleden. Er werd zeer zorgvuldig te werk gegaan. Eindelijk kon worden vastgesteld hoe groot het aantal verongelukten wel zou zijn en wie het wel zouden zijn geweest.

De identiteitsplaatjes moesten de juiste gegevens hieromtrent verschaffen. Op het ene identiteitsplaatje stond vermeld: CAN J 25009 Officer J. F. Fennessey RO RCAF, op het andere stond: 1005440 COE RAF H.I. Austin. Op de achterzijde van de plaatjes stond in waarschuwende zin 'do not remove', niet afnemen dus!

Begraven

Uit een rapport van de burgemeester van Herkingen d.d. 16 juni 1945 en gericht aan de Dienst Identificatie en berging. Parklaan 89 te Eindhoven, blijkt dat op 15 juni 1945 twee geallieerde militairen zijn begraven. Op de Algemene Begraafplaats te Herkingen werd Sergeant Herberg Ingle Ausfin, 37 jaar, en op de Rooms Katholieke Begraafplaats te Middelharnis werd Officier J. F. Fennessey begraven. Eerbetoon

Eerbetoon

Aan vrienden van de omgekomen Sgl. H.I. Ausfin is door gemeentesecretaris J. A. V. d. Ster per brief van 22 mei 1946 medegedeeld, dat door de bevolking van Herkingen gelden bijeengebracht waren, teneinde een grafsteen aan te kopen en deze te plaatsen op het graf van de Engelse vlieger Austin. Het lag in de bedoeling deze steen op 8 juni te onthullen en het zou ten zeerste op prijs worden gesteld indien de ouders van de piloot daarbij tegenwoordig zouden kunnen zijn. In een in Engeland plaatselijk verschijnend blad 'St. Philip's Parish Magazine' werd daar ook melding van gemaakt.

Straatnaamgeving

De gemeenteraad van Dirksland heeft op 23 april 1981 n.a.v. de op 23 april 1944 te Herkingen omgekomen vlieger H. I. Austin, besloten, om ter ere van en ter nagedachtenis aan deze man, een plein naar hem te vernoemen.

Op 25 juni 1981 heeft de onthulling van het Austinplein te Herkingen plaats gehad. Daarbij waren, op uitnodiging van burgemeester H. Bos, die dit namens de gehele bevolking deed, in eigen persoon aanwezig een zoon en zuster van de omgekomen oorlogsvlieger. Vóór de onthulling van de straatnaam kwam men eerst in het gemeenschapshuis 'Ons Huis' bijeen. Burgemeester Bos sprak de genodigden en vooral ook de schooljeugd toe.

Een klein gedeelte hieruit speciaal gericht aan de jongeren: voor jullie is de oorlog 1940-1945 een hoofdstuk uit de geschiedenis geworden, zelfs ook voor de meesten van jullie ouders. Zij en jullie hebben de verschrikkingen van de oorlog niet, of niet bewust, meegemaakt. Jullie grootouders wel. Zij hebben gezien dat hier op 23 april 1944 een zware Engelse bommenwerper bij Herkingen is neergestort. Dat vliegtuig had een bemanning van 7 leden (?) aan boord. Het was door Duits afweergeschut en door een luchtgevecht zozeer getroffen, dat het Engeland niet meer kon bereiken. Een deel van de manschappen heeft het vliegtuig per parachute kunnen verlaten. Dat was niet meer mogelijk met twee vliegers, met name Austin en Fennessey. Zij stortten met het vliegtuig neer, niet ver van deze plaats en kwamen beiden om het leven.... Het geheel had een plechtig en vooral ontroerend karakter.

In de Yorkshire Post (Engeland) verscheen hierover een klein berichtje.

Herbegraven

Op verzoek van de Imperial War Graves Commission Noord West Europees District te Eisene-Brussel is op 8 oktober 1954, met toestemming van de burgemeester te Middelharnis (P. W. Hordijk) het stoffelijk overschot van Officer J. F. Fennessey te Middelharnis opgegraven en vervoerd naar Bergen op Zoom, alwaar het stoffelijk overschot werd herbegraven op de Canadian War Cemetry. Ruim 10 jaar na de fatale crash.

Noodlanding

Aan de Militaire Commissaris voor Brielle e.o. afdeling Goeree en Overflakkee alsmede aan de Districtscommandant van de BS te Middelharnis, is op resp. 20 juh 1945 en 18 juH 1945 door de wnd. burgemeester J. Witvliet een brief gestuurd waarin melding werd gemaakt van neergeschoten vliegtuigen gedurende de Tweede Wereldoorlog te Herkingen.

1. In september 1942 is te Herkingen het lijk aangespoeld van een Engelse vliegenier. Op het lijk werden geen voorwerpen gevonden. Het stoffelijk overschot werd te Herkingen gekist en werd vervoerd naar Rotterdam.

2. Op 4 oktober 1943 maakte een Canadese vlieger te Herkingen een noodlanding. Zijn machine schoot hij in brand, zijn naam was Sinclair. Hij is door de Duitse Wehrmacht opgehaald en weggevoerd. (Arjaon van Haarken rijmde hierover in E.N. 2 februari 1990).

3. Melding van het hierboven omschreven neergestorte vliegtuig op 23 april 1944.

De heer A. Dorst te Herkingen schreef dat op 10 mei 1940 een Franse tweedekker landde op het slik voor de boerderij van Geluk. Zijn er te Herkingen eventueel nog foto's beschikbaar van de neergeschoten vliegtuigen?? Uit dit verhaal blijkt dat ook Herkingen

Uit dit verhaal blijkt dat ook Herkingen een verschrikkelijk aandeel heeft gehad in 'Neergeschoten vliegtuigen'. In een volgend artikel hoop ik uitvoerig

In een volgend artikel hoop ik uitvoerig in te gaan op de gebeurtenissen te Achthuizen en omstreken.

Met dank aan de redaktie en aan de heer Kasteleyn te Dirksland.

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 16 maart 1990

Eilanden-Nieuws | 16 Pagina's

Neergeschoten vliegtuigen

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 16 maart 1990

Eilanden-Nieuws | 16 Pagina's