Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Gedenken en danken

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Gedenken en danken

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

‘Wie dank offert, zal Mij eren …’ Psalm 50

Psalm 50 neemt ons mee naar de berg Sinaï, waar het volk van God, Israël, de Tien Geboden ontvangt, waar de Here een verbond sluit met zijn volk (Ex. 19 en 20, Ps.50 : 5 en 16). Daar verschijnt God in vuur en storm, daar klinkt zijn stem in een onweer (vs.1,3): ‘Ik ben de HERE, uw God’(7). ‘IK BEN’! Er zullen voor u geen andere goden bestaan. Houd u ver van het heidense denken als ‘voor wat hoort wat’, alsof u Mij iets moet schenken – een dankoffer – om Mij gunstig te stemmen.

Viert u ‘dankdag’? Dat spreekt vanzelf. Goed, maar Ik zit niet te wachten op uw gaven. Alles is immers van Mij (10, 12). Het is Mij om uzelf te doen, om uw hart, uw bestaan als ‘een levend offer’ (verg. Heid. Cat., antw. 32). Trouwens, uw offer-praktijk is in orde (8). Er vloeit veel bloed, u doet een aardige duit in het zakje en uit uw ‘ernstige’ woorden zou de conclusie kunnen worden getrokken dat u zwaar tilt aan mijn verbond (5, 16). Maar … uw gedrag is in strijd met uw spreken. Met de tucht van mijn woorden neemt u namelijk een loopje (17 – 20). Ik zie ontucht. Zeg Mij wie uw vrienden zijn: rovers, dieven, overspelers, lasteraars, valse getuigen (18 – 20). U ruïneert het leven van ‘de zoon van uw moeder’ (20), evenals u een van de leden van ‘de Moederkerk’. Hoe kan dat toch? Dat gebeurt vanzelf wanneer je Bijbelwoorden in je mond neemt, maar geen (h)echte relatie hebt met Mij, wanneer je Mij vergeet (22) en mijn woorden – de Thora – dumpt als afval (17). Alsof Ik niet in de gaten heb hoe je er van binnen uitziet. Vroeg of laat komen we elkaar tegen. Bekeer je! Zo niet, dan zal Ik je als een leeuw verscheuren (22).

U gaat ‘dankdag’ vieren. Doe dan wat Ik u zeg: ‘Wie dank offert, zal Mij eren’ (verzen 14, 15, 23). Deze woorden klinken voor de Israëliet als het doorvertellen van de grote daden van God, vooral aan het nageslacht. Wij mogen hier ook denken aan belijden, aan de liturgie, de eredienst, zoals op dankdag! ‘Loof de HERE, mijn ziel en vergeet geen van Zijn weldaden!’(Ps. 103). Zo klinken de woorden. Maar er is meer: uw woorden zullen daden zijn, in een leven naar mijn Geboden, door te ‘wandelen in de liefde’. Kortom: dagelijkse bekering, ‘hervorming’, ‘reformatie’. Het gaat dus niet slechts om ‘de reformatorische leer’, maar ook praktisch om de ‘weg’ van God (23), zijn Geboden. Nieuwtestamentisch gezegd: Christus volgen. Hij zegt: ’IK ben de Weg’.

In toewijding aan God en de naaste gaf de Heiland zijn leven, zijn bloed (verg. onze Psalm, vs.13). Op zijn bevel verkondigen wij zijn dood! Wij mogen ‘de beker der dankzegging’ - van de eucharistie - opnemen en zijn Naam belijden. ‘Dit is Mijn bloed’, zegt Hij, bloed der verzoening, voor u, voor jou. Jezus’ offer is het hart van de Gemeente en bepaalt de opstelling en het doen en laten van de Kerk, dat is Christus’ lichaam. Zij geeft Gods woorden door en leeft die voor, in de strijd tegen alles ook wat in Psalm 50 aan de kaak wordt gesteld.

‘Wie dank offert, zal Mij eren’. Er staat niet: ‘Wie Mijn geboden volbrengt, zal Ik …’ Alles waar het om gaat, belooft de Here! Niet: ‘u moet Mij eren, maar u zult Mij eren’ (15, 23). Dat hebben wij grondig mogen leren van – bijvoorbeeld – Luther. Hier volgt een citaat uit een van diens colleges over Psalm 50: ‘De offers die God behagen, zijn wij zelf. God wil niet het onze, maar ons (…) Daarom is het tevergeefs te bouwen en te bidden, het Sacrament te vieren, wanneer men niet zichzelf als lof- en dankoffer aan de Here geeft’. God gaf Zich eerst aan ons, opdat wij ons aan Hem geven. ‘Wij hebben Hem lief, omdat Hij ons eerst liefhad’ (1 Joh.4). De Vader heeft ons zijn Zoon gegeven en gezegd: zijn bloed – ‘eens voor altijd vergoten’(Hebr. 7:27), heb Ik aanvaard! Wanneer u met dat offer tevreden bent, ben Ik met u tevreden. Hoe zullen wij hierop reageren? Laten wij schuilen achter het bloed van het Lam Gods om de Reformatie te gedenken (31/10), om daarna – op 2 november, de derde dag – dankdag te vieren en om ons te oefenen in een leven van lofprijzing en dankzegging. Een leven dat – getuige Openbaring 5 – geen einde kent!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 3 november 2022

Ecclesia | 8 Pagina's

Gedenken en danken

Bekijk de hele uitgave van donderdag 3 november 2022

Ecclesia | 8 Pagina's