Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Tweetal

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Tweetal

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Trots

‘Wij zijn ontzettend trots op Michiel. Onze Rotterdamse held.’ Ja, ik weet niet wat u voelt als u dit leest, maar ik kan me goed voorstellen dat u het ook wat of veel te veel vindt. Doe normaal, dan doe je al gek genoeg, toch?

En vooral het woord ‘trots’, dat blijft bij mij toch echt steken in mijn keel. Misschien door Psalm 131: ‘HERE, mijn hart is niet hovaardig, mijn ogen zijn niet trots.’

We zijn toch niet trots, maar dankbaar. Zoals de Heidelbergse Catechismus schrijft: ‘In voorspoed dankbaar en in tegenspoed geduldig.’

Woorden kunnen echter een andere lading krijgen door de tijd. Kan dat ook niet bij ‘trots’ zijn, zodat het niet gelinkt is aan hoogmoed en egoïsme maar dichter ligt bij bewondering en waardering?

De aanleiding voor de eerste zin in deze column was dat ik als verantwoordelijk Rotterdams wethouder aangaf dat we de schulden van de kinderopvang-gedupeerden per direct gingen aflossen. Sommige gedupeerden hebben namelijk al 30.000 euro compensatie gekregen, maar kunnen er niets mee. Want ze zitten nog midden in een traject van schuldhulpverlening. Mijn gemeentelijke kredietbank zorgt vaak voor een saneringskrediet. Dat betekent dat alle schulden zijn verzameld en met alle schuldeisers een akkoord is en die schuldeisers tevreden zijn met een bepaald percentage van de schulden. De Rotterdammer heeft dan nog maar één schuldeiser over, namelijk de gemeente. In drie jaar tijd leeft men op bestaansminimum – vaak 50 euro per week (na betaling vaste lasten) – om na die drie jaar schuldenvrij verder te kunnen gaan. Het kabinet heeft al meerdere keren aangegeven dat alle schulden voor deze gedupeerden opgelost worden, maar dat duurt nog maanden.

Als het ongekend onrecht is wat deze gedupeerden is aangedaan. Als zij niets kunnen met de compensatie door de schulden die zij alleen nog bij ons hebben. Als een moeder met drie kinderen nog langer moet overleven met 50 euro per week. Ja, dan is wachten onrechtvaardig. Wat rest ons dan om die schulden per direct kwijt te schelden en alle aflossingen per direct terug te betalen? Veel gedupeerden heb ik gesproken en zij hebben voor mij een gezicht. En dus wachten we niet maar lopen voorop in landelijke afspraken.

Politiek vraagt zichtbaarheid om anderen te bewegen mee te doen. Zichtbaarheid is nodig, om kwetsbare mensen te helpen en effectief te zijn. En deze zichtbaarheid leidt tot reacties van dankbaarheid en trots. Ik ben dankbaar!

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 9 juli 2021

De Wekker | 20 Pagina's

Tweetal

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 9 juli 2021

De Wekker | 20 Pagina's