Conversieverbod

In de Tweede Kamer zal binnenkort een ingrijpend wetsvoorstel worden behandeld. Dit wetsvoorstel beoogt om conversiehandelingen strafbaar te stellen. Het woord ‘conversie’ betekent: omzetting, verandering, omkering, bekering. In dit initiatiefwetsvoorstel van de partijen VVD, D66, Groen-Links-PvdA, SP en de Partij voor de Dieren wil men handelingen die gericht zijn op het veranderen of onderdrukken van seksuele geaardheid, genderidentiteit en genderexpressie strafbaar stellen. Als de wet aangenomen wordt is het dus verboden om iemand te behandelen die worstelt met zijn eigen gevoelens en graag verlost wil worden van zijn verwarring rond zijn geaardheid. U leest het goed: het geldt dus ook als iemand dat zelf heel graag wil. De genderwaanzin van deze tijd gaat dus zo ver dat iemand die zich ongelukkig voelt door zijn of haar verwarrende gevoelens niet geholpen mag worden.

Trueman

De inmiddels onder ons bekende prof. dr. Carl Trueman schrijft in zijn boek ‘Een vreemde nieuwe wereld’ dat de ontwikkeling naar het ‘moderne zelf’ verliep in drie stappen: het menselijk ego kwam in het middelpunt te staan, vervolgens werd seksualiteit bepalend voor dat ‘zelf’ en ten slotte werd die identiteit een politieke kwestie, met als gevolg dat ieder mens zijn unieke ‘zelf’ moet ontdekken én ongehinderd moet kunnen uitleven. Op dat laatste is het voorliggende wetsvoorstel gericht. Een weg terug moet dan verboden worden. Verandering of ‘bekering’ is uit de boze!

Reikwijdte

Het is niet helemaal duidelijk hoever deze wet strekt. Volgens de toelichting op de wet gaat het niet om het afkeuren van homoseksualiteit of transgenderisme. Je mag dus (nog) wel zeggen dat het praktiseren van homoseksualiteit zondig is. Een enkel pastoraal of therapeutisch gesprek mag ook nog wel. Maar men wil het strafbaar stellen als er in een bepaalde periode intensief druk wordt uitgeoefend op iemand om zijn homoseksualiteit of genderidentiteit te veranderen of te onderdrukken. Het moet verboden worden om iemands gevoelens en uitingen op dit punt te beteugelen en te bedwingen. Herhaalde gesprekken met de boodschap dat deze gevoelens weggenomen of veranderd kunnen (en moeten) worden, moeten verboden worden. Datzelfde geldt voor gesprekken die indoctrinerend overkomen en waarbij sprake is van een negatief waardeoordeel over iemands seksuele identiteit. Iedereen zal aanvoelen dat de precieze afbakening erg onduidelijk is en sterk afhankelijk is van interpretatie. Een enkel pastoraal gesprek mag dus wel, maar dit soort problematiek vraagt doorgaans om meerdere gesprekken. In de eerste gesprekken zal er vooral geluisterd worden. Wat kan er nog wel in een pastoraal gesprek en wat is strafbaar?

Als iemand uit eigen beweging celibatair gaat leven, dus geen relatie aangaat, past dat nog binnen de wet. Maar als dit celibataire leven op dringend advies plaatsvindt van een ouderling, na een aantal pastorale gesprekken, kan de ouderling dan in de gevangenis belanden? Dat zou inderdaad kunnen en ook een therapeut moet daar rekening mee gaan houden. Voor een therapeut die met een meisje in gesprek gaat over haar idee dat ze meer een jongen is, wordt het oppassen geblazen. Een hulpvraag van iemand die zijn seksuele geaardheid niet wil praktiseren mag dus niet meer beantwoord worden.

Dit wetsvoorstel roept gevoelens van onveiligheid op voor cliënten én behandelaars, voor hulpvragers én pastors. Voordat je het weet overtreed je de wet en word je als ‘dader’ in het verdachtenhoekje geplaatst.

Onderwijs

De toelichting op dit wetsvoorstel vermeldt dat ook scholen binnen het toepassingsbereik van de strafbepaling vallen. Het is voor docenten verboden om de geaardheid of de genderidentiteit van leerlingen en studenten te onderdrukken. De indieners van de wet vinden hun voorstel niet in strijd met de onderwijsvrijheid, omdat ook onder de huidige wetgeving scholen zorgplicht hebben, waarbij alle leerlingen een veilig klimaat geboden moet worden. Conversiehandelingen zijn in het kader van de huidige sociale veiligheidsregels ook nu al verboden, zo redeneert men.

Echter, als dit voorliggende wetsvoorstel wordt aanvaard zal een mentor zich wel drie keer bedenken om met een leerling-in-nood in gesprek te gaan. Met alle goede bedoelingen van de docent kan het zomaar gebeuren dat de leerling enkele jaren later de docent alsnog aanklaagt, omdat hij de gesprekken als te sturend en daarmee als indoctrinerend heeft ervaren. Een warm gesprek waarin de sociale veiligheid als hoogwaardig wordt ervaren kan zo gemakkelijk in onveiligheid ontaarden voor leerling én docent.

Raad van State

De Raad van State heeft kritisch op dit wetsvoorstel gereageerd. De Raad is van mening dat de huidige wetgeving voldoende handvatten biedt om mishandeling, dwang en discriminatie aan te pakken. Het voorliggende wetsvoorstel is volgens de Raad in de praktijk nauwelijks te handhaven. De indieners wil-len echter, naast uitbreiding van de strafmogelijkheden, ook een belangrijk signaal afgeven. Het strafrecht is echter niet geschikt voor symboolbepalingen. Ik moet denken aan het afschaffen van het vloekverbod, waarbij men geen sterker argument had dan dat het vloekverbod alleen maar symboolpolitiek was, omdat het toch niet te handhaven was. En nu komt men zelf met hetzelfde argument, maar dan met een omgekeerde bedoeling: om het belang van het signaal juist te onderstrepen!

Christelijke praktijk

Het is overigens nog de vraag of het wetsvoorstel is gebaseerd op de huidige praktijk. Worden er wel zoveel conversiehandelingen verricht? In onze kerken en scholen ligt veel nadruk op luisteren, liefde en zorg als het gaat om de omgang met kinderen en ouderen met homoseksuele gevoelens of met genderdysforie. Er worden geen conversiehandelingen verdedigd of aangeprezen. Er wordt geen druk op mensen uitgeoefend om zich te laten behandelen. Wel wordt in onderwijs, prediking en pastoraat vastgehouden aan hoe de Heere seksualiteit geschapen en gegeven heeft voor het huwelijk tussen man en vrouw. En hoe de Heere ons als man of vrouw geschapen heeft. Dat betekent in onderwijs, prediking en pastoraat dat we aan kinderen en ouderen die ermee worstelen, de weg van het gebed willen wijzen, de weg van de kracht uit Hem en de gehoorzaamheid aan Hem in het dragen van dit kruis.

Hoe we vanuit de Bijbel tegen seksualiteit aankijken is daarmee onlosmakelijk onderdeel van het christelijk geloof als geheel. De Bijbel laat zien dat onze zonde en de gevolgen daarvan ernstig zijn en fundamenteel afwijkend van hoe God de wereld goed geschapen heeft. Ook hoe God als heilige Schepper Zijn instellingen in liefde aan de mensen bekendmaakt. Maar die Bijbel is ook de grond voor het ware geloof in God door Christus. En inderdaad, dan is er een ‘conversie’ noodzakelijk: waarachtige bekering tot God! Dan kan het geloof steunen op Hem én geeft men zich over aan Hem. Ook als de weg zwaar is. Dat is dus een andere levenshouding dan het zoeken naar volledige zelfontplooiing als individu. De goddeloze verlate zijn weg, en de ongerechtige man zijn gedachten; en hij bekere zich tot den HEERE, zo zal Hij Zich zijner ontfermen, en tot onzen God, want Hij vergeeft menigvuldiglijk.(Jes. 55:7).

Laten we hopen en bidden dat dit wetsvoorstel niet wordt aanvaard door de Tweede Kamer.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen