Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Ruth, vervreemd en ingelijfd

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Ruth, vervreemd en ingelijfd

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Christus’ voorgeslacht bevat bijzondere namen. Thamar, een verachte weduwe, wordt gezegend met nageslacht uit Juda. Rachab, verloren in schuld, vindt de vaste Rots van haar behoud. In dit artikel enkele opmerkingen over Ruth, de Moabitische. Vervreemd van Israëls God, nu nabijgekomen. De buit van ‘t overwonnen land viel zelfs de vrouwen in de hand, schoon niet mee uitgetogen. Want Gods doen is enkel majesteit, aanbiddelijke heerlijkheid.

Vreemdelinge

Ruth – haar naam betekent vriendin – woont in het heidense Moab, een in de verte verwant volk, maar later Israël vij- andig gezind. Ze is vreemdelinge van het burgerschap Israëls en dient de afgoden. Zoals nu ook miljoenen Nederlanders god-de-loos, los van God, voortleven. Ongedoopt, zonder Bijbel, vervreemd van de verbonden der belofte. ‘Hun buik is hun god, het geld is hun god, of de god dezer wereld is hun god; maar ach, die god vergeeft de zonde niet’. Dat zijn woorden van McCheyne (uit een preek over Ruth 1:16) die vandaag wéér gezegd moeten worden. Beseffen wij als kerken nog dat tienduizenden kinderen van ons volk, áls ze al geboren mogen worden, opgroeien zonder God Die wél zonden vergeeft? Terwijl de kloof tussen Israël en de heide- nen nog levensgroot is, wordt Ruth van ver opgehaald. Gods weg met haar behoort in het Oude Testament tot de uitzonde- ringen, die achteraf veelbesproken en bewonderd zijn. Kromme wegen in het levenslot, zegt Thomas Boston, zijn voor de Heere een volmaakt rechte lijn.

Asielzoekers

Hoe kan een Moabitisch meisje uit de richterentijd, een ‘hondeke’, deelgenoot worden van dat heil? Net als nu, door de ene Naam gegeven tot zaligheid, in het suizen van een zachte stilte. Asielzoekers uit Israël moeten de boodschap brengen. Elimelechs besluit om de hongersnood in Bethlehem te ontlopen en asiel te vragen in een heidens land, was niet naar Gods wil, maar wel in Zijn beleid. Zelfs de huwelij- ken van Machlon en Chiljon met heidense meisjes, hoe zeer ook tegen Gods gebod, staan de Heere niet in de weg om Ruth Gods Woord te brengen.

Het zijn de Schriften die van Mij getuigen, zegt de Heere Jezus.

Tussen haakjes, vandaag de dag zien we in de wereldwijde vluchtelingencrisis ook het omgekeerde gebeuren. Asielzoekers uit Afrika, Oekraïne en andere landen mogen in verschillende regio’s het Evangelie van vrije genade horen, velen voor het eerst. Hét middel om hen die dwalen te brengen in het rechte spoor. Moesten ze daarom misschien komen? Gekomen, door Godde- lijk licht geleid?

Beleven en belijden

Het sterven van Elimelech en zijn twee zonen brengt groot verdriet in het huis van de weduwen. God gaat Zijn ongekende gang, vol donkere majesteit; Die in de zee Zijn voetstap plant en op de wolken rijdt. Maar Naomi mag ondervinden dat God nabij is in die nood. Stille overgave vervult het rouwende hart. Ze mag ondanks alles, goed spreken van de Heere en wordt voor Ruth en Orpa een leesbare brief. Gelukkige kinderen die leven in zo’n gezin, fami- lie of school. Gezegende gemeente met zulke levende voorbeelden van de vreze des Heeren in haar midden! Ruth is er goed mee geweest.

We mogen wel zeggen dat Naomi’s besluit om terug te keren in de hemel is genomen. Voor Ruth zal de weg gebaand worden naar Bethlehem. Op de grens van Kanaän mag ze haar genadekeus voor de God van Israël openlijk belijden. Het is zonder twij- fel een beleefde belijdenis!

Ingelijfd

Straks wordt ze ingelijfd in Israël en mag ze de naam van Sions kind dragen. Maar nog groter wordt de zegen. Door haar huwelijk met Boaz en de geboorte van hun zoon is haar naam onuitwisbaar opge- schreven in de heilige linie. ‘En de HEERE gaf haar, dat zij zwanger werd en een zoon baarde’, lezen we eenvoudig (Ruth 4:13). ‘En de naburinnen gaven hem een naam, zeggende: aan Naomi is een zoon geboren. En zij noemden zijn naam Obed; deze is de vader van Isaï, Davids vader’ (Ruth 4:17). De tronk van Isaï, zo goed als afgehouwen, zal daarna toch vrucht voortbrengen. In Hem, Davids grote Zoon, zullen alle geslachten der aarde gezegend worden. Ruth neigde haar oor, vergat haar volk en haars vaders huis en mocht zich neerbui- gen voor Sions Koning. Uit grondeloze diepten put Hij licht, en vreugd’ uit pijn. Hij voert volmaakt zijn plannen uit, Zijn wil is soeverein. Door de bruid van Bethlehem is er toekomst voor Efratha, voor geheel Israël, ja, voor een wereld in nood anno 2022. En tot in der eeuwigheid!


1 Thamar

2 Rachab

3 Ruth

4 Bathséba

We staan in de Adventsweken stil bij de voormoeders van Christus, vermeld in de eerste verzen van het Nieuwe Testament. In dat geslachtsregister vallen ze direct op: Thamar, Rachab, Ruth, Bathséba.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 15 december 2022

De Saambinder | 20 Pagina's

Ruth, vervreemd en ingelijfd

Bekijk de hele uitgave van donderdag 15 december 2022

De Saambinder | 20 Pagina's