Tegenvallen of meevallen

De Democraten, de partij van president Biden, zouden grote verliezen lijden. Maar het is iets anders gegaan dan velen hadden verwacht. Voor sommigen is dat een tegen- valler en voor anderen een meevaller, al naar gelang naar welke partij hun voorkeur uitging. Maar zo gaat het in het leven. Ver- wachtingen eindigen in een teleurstelling of in een verrassende meevaller.

Onlangs hebben we op zondagmorgen gesproken over Lukas 17:32 en 33: ‘Gedenkt aan de vrouw van Lot. Zo wie zijn leven zal zoeken te behouden, die zal het verliezen; en zo wie hetzelve zal verliezen, die zal het in het leven behouden’. Dat is een waarschuwend woord! De vrouw van Lot was uit Sodom gehaald. Ze had een levend gemaakte man, al was hij niet zo op zijn plaats. Ze vluchtte voor het verderf van de stad, was op weg naar Zoar en mis- schien er niet eens zo ver meer vandaan. En toch is ze er nooit gekomen. Haar hart was namelijk nog in Sodom. En hoewel de Heere het verboden had, keek ze even om naar wat ze achter zich gelaten had. En ze veranderde in een zoutpilaar. Zo kunnen we nabij het Koninkrijk van Christus zijn, met Gods volk verkeerd hebben en er toch buiten staan. Je leven ‘verliezen’, dat is nogal wat. Een mens doet er alles aan om in leven te blijven. Toch zullen er zijn van wie het geldt: ‘Zo wie hetzelve zal verliezen, die zal het in het leven behouden’. Dat is genade alleen.

Eeuwige vreugde

Die zondagavond was Zondag 22 uit de Heidelbergse Catechismus aan de beurt. Daarin wordt gesproken over het eeu- wige leven. Niet alleen over ná dit leven, maar: ‘… nademaal ik nu het beginsel der eeuwige vreugde in mijn hart gevoel’. Dat beginsel wordt hier op aarde, in dit tranendal, bij ogenblikken al ervaren. Gods Kerk zal geen onbekende God ontmoeten en ook geen onbekend werk gaan doen. Wat zijn er al velen afgereisd die we gekend hebben, maar wat meer is, die de Heere heeft gekend van eeuwigheid. De Kerk van God heeft hier een zware strijd te voeren en moet met tranen zaaien, maar zal toch eens met gejuich maaien. De Heere Zelf vergadert, leidt en bewaart die Kerk, waar zij zich ook bevindt. Ze worden in de kracht Gods bewaard tot de zaligheid, hoewel hun krachten gering zijn en ze vaak vrezen om te komen.

Verkiezingen

In Amerika is het na de verkiezingskoorts weer wat rustiger geworden. Met span- ning hebben we het verloop gevolgd. Het gaat immers niet goed in het land waar de Heere ons geplaatst heeft. Er worden wetten gemaakt die lijnrecht indruisen tegen Gods Woord. Wat Gods getuigenis ons voorhoudt, wordt met voeten getreden. Het is te hopen dat daar niet alleen over geklaagd wordt, maar dat het een zaak van het gebed is. Dan zou het waar kunnen worden wat de dichter zegt: ‘Hij en anderen meer, riepen tot de Heer’, Die met gunstig oren hun geroep wou horen’.

Op het moment van schrijven zijn de uit- slagen nog niet van alle staten bekend, maar sommigen zijn al teleurgesteld en anderen opgelucht. Het ligt er maar aan wat onze hoop en verwachting was.

Er wordt wel gezegd: Van de meevallers moeten we het hebben. Maar die krijg je als je nergens op rekenen kunt en terdege beseft dat je niets verdiend hebt. Als je bezwaard naar Gods huis gaat om Zijn Woord te brengen, kan het soms onver- wacht meevallen. Dan is de Heere een verrassend God. Maar anderzijds: als je er nogal verwachting van hebt, kan het weleens tegenvallen.

Afhankelijk

Wat is het een wonder als de Heere betoont van Zijn volk af te weten. Als hun harten nog eens verklaard mogen worden in Gods getuigenis. Als de geze- gende Borg, de getrouwe Zaligmaker in hun eenzaamheid, strijd en droefheid tot hen zegt: ‘Zie, hier ben Ik, Ik ben uw heil alleen’.

Maar als ze menen: ‘Nu zal het wel gaan’, dan vangen ze weer met vallen aan. Leren zullen ze het wel nooit. De Heere zorgt er wel voor dat we gedurig maar op de knieën komen, om weer bedelaar te zijn. Luther liet een briefje na waarop hij had geschreven: ‘Wij zijn bedelaars, dat is waar’. Maar onze hoogmoedige natuur is daar een vijand van.

Toch is het een goede plaats als er ruimte is voor de bediening van de verhoogde Middelaar, de meerdere Jozef. Zijn schu- ren zijn nog altijd vol. Als het zo dor en onvruchtbaar lijkt te zijn op de akker van Gods Kerk of in je eigen hart, dan ligt het niet aan Hem, Die er een lust in heeft armen met goederen te vervullen. Een afhankelijk leven is een nabij leven. Wat er dan ook gebeurt, in de wereld of in je land, het zal toch waar blijken te zijn: ‘Maar wie op God vertrouwt, op Hem alleen, ziet zich omringd met Zijn weldadigheên’.

Dat zal de begeerte geven om Hem voor Zijn goedheid de eer te geven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen