Een Stem Uit Het Verleden

Er valt wat te zingen in de nacht en van de nacht. Zingen van de nacht? Ja, de nacht wordt tot thema van een lofzang. Hoe zou dit kunnen? Het kan niet alleen, het gebeurt ook. Het zijn de goedertierenheden des Heeren, dat wij niet vernield zijn. De Heere heeft goede bedoelingen met ons in onze nachten. Het geloof ontdekt meren boven op de bergen en haalt de oogst binnen midden in de winter.

De tijd is zo benauwd, zegt u? Ja, ik weet dit ook wel. De verwarring is groot. Maar God is niet verward in de verwarring van mensen. Verwonderen wij ons niet dat wij de wind tegen hebben? Wel, dat is de wet van het rijk! U zegt: ik sleep mij voort, ik heb geen kracht, geen moed! Zolang u buiten het verderf bent, hebt u stof tot roem aan de God van alle genade. En, voeg er nu eens van harte aan toe: als ik daar was, kon ik mij, over-tuigd van zonde, niet beklagen. En hoor nu eens: Hij slaat niet uit lust tot slaan, maar opdat wij Hem zouden zoeken en vinden.

Elihu, de jongste en de wijste van de vrienden, heeft zijn oor te luisteren gelegd aan de deur van de geslagenen en heeft geluisterd of hij hoorde zingen, psalmen in de nacht. Helaas, hij is teleur-gesteld. Teleurgesteld ook in zijn vriend Job. Is het zo erg, Elihu? Tekent u de toe-stand niet te somber? Jesaja klaagde: Er is niemand die Uw Naam aanroept, die zich opwekt dat hij U aangrijpe. En de apostel doet ons horen: Hij is gekomen tot het Zijne, en de Zijnen hebben Hem niet aangenomen. Niemand dan? Enke-len, vergeleken bij het getal van degenen die Hem verwierpen.

Niemand van nature. Zij klagen of lasteren of zitten stompzinnig neer. Wat ook blijkt in onze tijd, die donker is als de nacht.

Waar is de bekentenis alles te hebben verzondigd? Waar wordt de hand op de mond gelegd en gezegd: Ik zal mijn mond niet opendoen, want Gij hebt het gedaan?

Zij mogen kermen en schreeuwen van- wege de onderdrukking, maar niemand zegt: Waar is God, mijn Maker. Ja, som- migen roepen wel tot God, maar niet in waarheid, zij willen dat hun kruis, hun nacht, wordt weggenomen, maar het is hun niet om de Héére te doen. Zou dit niet anders moeten?

Er komt een tijd dat de Heere niet meer zal horen, als de mensen roepen. De deur wordt dan gesloten. Daarom: heden, zo gij Zijn stem hoort, verhard u niet, maar laat u leiden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen