De kennis der zaligheid. De Kleine Catechismus van Westminster toegelicht

”De kennis der zaligheid” is een theologisch standaardwerk uit het midden van de achttiende eeuw. De schrijvers zijn feitelijk een groep theologen die gedachten hebben aangeleverd aan de broers Ebenezer en Ralph Erskine en James Fisher, schoonzoon van Ebenezer. Zo heeft dit drietal dit boek samengesteld. Het tweede deel is afgewerkt door Fisher, omdat de Erskines inmiddels ‘opgenomen waren in het heiligdom hierboven’.

Zo is een uitgebreide catechismus ontstaan. De leer der zaligheid wordt in vraag en antwoord behandeld. Het is een uitvoerige toelichting op de Kleine Catechismus van Westminster. De bekende Synode van Westminster vergaderde van 1643 tot 1648 in Westminster, bij Londen. Daar waren gereformeerde theologen uit Engeland, Schotland en Ierland bijeen. Op verzoek van de overheid moesten ze samenbindende uitspraken doen over de kerkregering in die landen. Daarin zijn ze niet geslaagd. Vervolgens moesten ze zich ook uitspreken over de leer der kerk. Op dit punt hebben ze uitmuntend werk mogen doen. De bekende Westminster Confessie is door hen opgesteld, en in dezelfde heldere, Bijbelse geest ook de Grote Catechismus en dus deze Kleine Catechismus, respectievelijk bedoeld voor kerkdiensten en catechisaties. Het zijn drie standaardwerken, belijdenisdocumenten van blijvende en wereldwijde betekenis, van geestelijk gehalte vergelijkbaar met de Heidelbergse Catechismus en de Nederlandse Geloofsbelijdenis.

De hoofdzaken van de geloofsleer worden erin behandeld: de schepping en de zondeval; de Heilige Schrift en de Drie-eenheid; het werkverbond en het genadeverbond; Gods besluiten en de voorzienigheid, Christus in Zijn menswording, vernedering en verhoging; Christus in Zijn ambten; de toepassing van de verlossing en weldaden die daaraan verbonden zijn. Het tweede deel gaat breedvoerig in op de Tien Geboden, de bekering, de sacramenten en het Gebed des Heeren.

Ds. G.H. Kersten zorgde in 1948 voor een uitgave van het gedeelte dat gaat over het verbond der genade. Duidelijk komt de tweeverbondenleer naar voren (blz. 164). Het mag de aandacht hebben dat het genadeverbond en de verkiezing geheel met elkaar verbonden zijn. Ze betreffen dezelfde personen (blz. 163). De aanbieding der genade komt tot allen die het Evangelie horen en geeft hun recht van aanneming (blz. 170). Deze verantwoordelijkheid is ernstig. Het recht van bezit volgt uit de vereniging met Christus. Deze komt tot stand door de krachtdadige werking van de Heilige Geest in de bijzondere toepassing aan de ziel. Waar de Geest zaligmakend begint te werken, daar wordt de zondaar door de ‘Geest der dienstbaarheid’ gebracht tot kennis der zonde uit de wet (blz. 262). Zo leidt de Heilige Geest het verslagen hart tot Christus.

”De kennis der zaligheid” is een geheel herziene druk van de uitgave van 1970. Van harte aanbevolen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen