Zijn wij leerlingen in de leerdienst?

Bijbelgetrouw en traditiegetrouw wordt ’s zondags in ons land op vele plaatsen kerkdienst gehouden: ’s morgens en ’s middags of ’s avonds. Twee diensten op zondag. Helaas zijn er gemeenten waar maar één dienst wordt gehouden. Ook enkele Christelijke Gereformeerde kerken zijn overgegaan tot het houden van één dienst, alleen de morgendienst. Daarin zijn zij andere kerken nagevolgd, waar ook veel andere dingen uit zijn overgenomen. Het plaatselijk beeld van het kerkzijn verandert. De eenheid in liturgie is weg. In de prediking zijn verschuivingen merkbaar. Bezinning en toetsing op de naam Christelijk Gereformeerd is nodig. De naam wijst op Schrift en belijdenis. In de prediking dient aan de orde te komen: Wet en Evangelie, zonde en genade, het werk van de drie-enige God voor en in de zondaar. De tekst dient verklaard en toegepast te worden. Het toepassende werk van de Heilige Geest mag niet ontbreken. Prof. J.J. van der Schuit, wijzend op de theologie, zei: Zij is allereerst conservatief en vervolgens progressief. Conservatief, dat wil zeggen, niet los van het verleden, de erfenis der Gereformeerde vaderen onverzwakt en onbesmet bewaren. De daad en het werk van Reformatie en afscheiding. Gods Geest bekeert nog precies gelijk als toen Paulus op de Damascusweg bad: ‘Heere, wat wilt Gij dat ik doen zal.’ De levensgezindheid is Psalm 119. Rijk van inhoud. Vol van onderwijs. Ook in geschiedenissen. En niet te vergeten de Psalmen die liefelijk zijn en harten treffen.

Mijn hart roept uit tot God Die leeft en aan mijn ziel het leven geeft. Was dat vandaag maar meer levenswerkelijkheid. Daardoor zien we en belijden we dat de zondag Gods gave is. ’s Heeren geschenk. Ook in de coronatijd. Het geef uitzicht en doorzicht. De zondag is verbonden aan de kerkdienst. Kerk en Gods Woord horen bij elkaar. Tot zegen, tot leiding en tot eeuwige zaligheid. Leeft dit werkelijkheid bij ons? Het doet veel in een wereld vol onzekerheid. Heel de kerkdienst spreekt van het willen Gods in Christus, de opgestane Levensvorst. Laten we de zondag toch waarderen en houden. Roem de dag die Israëls God geheiligd heeft. Bemerkt de gemeente dat wij het Woord liefhebben, blij zijn met de zondag, met de tweede kerkdiensten? Het is een gunst van de Heere een gemeente te mogen dienen. Laten we met onze jongeren over de zondag en de diensten spreken. Ook over de vrucht op de prediking en de zegen op de leerdiensten. Wat heeft de verschijning van de Heidelbergse Catechismus en het gebruik ervan veel uitgewerkt. De nationale synode bepaalde dat er elke zondag uit de Heidelberger gepreekt moest worden. De vraag kan gesteld worden: waarom wordt de Heidelberger zo met nadruk, met klem geboden? Men achtte kennis van de geloofsleer van zeer groot belang. Gemeenteleden dienden kennis te hebben van de inhoud van het geloof. Zij moesten weten wat de Gereformeerde kerk onderscheidde van de Roomse kerk en de dopersen. In het gebruik van de Catechismus in kerk, school en gezin sprak bijzonder liefde tot de jeugd. Laat dit ook onder ons zo zijn. Ik denk aan het belang van de catechisatie. Dan is er contact met de jeugd. Laat er een goede, hartelijke relatie met de jongeren zijn. Ze moeten kunnen bemerken dat catechese ook behoort tot Gods werk. Catechese is belangrijk. Kennen is een zeer belangrijke zaak. Een levenszaak. Daar wijst de leerdienst, de tweede dienst op. In het hogepriesterlijk gebed belijdt de Heere Christus: Dit is het eeuwige leven dat zij U kennen, de enige waarachtige God en Jezus Christus Dien Gij gezonden hebt. Joh. 17:3. Kennis verkrijgen door de dienst mag er zijn. De Heere wil zelfs geheiligde kennis geven door Zijn Geest. Kennis en geloof, kennen en geloven, gaan samen. Een waarschuwend getuigenis van de Heere lezen we in Hosea 4:6. Mijn volk is uitgeroeid omdat het zonder kennis is. Dewijl gij de kennis verworpen hebt, heb ook Ik u verworpen. Kennis is van levensbelang. Er zijn in onze tijd veel geesten. De eindtijd is aangebroken. Ik las van iemand die de tijd kent: We leven in een religieus oerwoud. Hoe vind je een goede betrouwbare weg in dat religieuze oerwoud. Als er is het hartelijk gebed tot Jezus Christus, Die heeft gezegd: Voorwaar zeg Ik u, Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Jezus kennen bewaart voor dwalen en afdwalen. Het pad van ’s Heeren geboden dient gegaan te worden. Het kennen verrijkt het leven. Door de ware kennis krijgt men verstand van God en goddelijke zaken. Goddelijke kennis maakt leergierig. Het kennen en vervolgen te kennen leeft. Opgeblazenheid hoort daar niet bij. Maar wel het leerling blijven tot aan het einde van het leven. Luther, een levensleerling, schrijft: En toch doe ik als een kind aan wie men de catechismus leert en voorleest en zeg ik het woord voor woord, ’s morgens en als ik tijd heb, het Onze Vader, de Tien Geboden, het geloof en de Psalmen, enz., en ik moet nog dagelijks lezen en studeren en ben toch niet zoals ik graag zou willen, ik moet een kind en leerling van de catechismus blijven en blijf het graag. Predikers, zeggen wij hier amen op?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen