Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Botsende werelden

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Botsende werelden

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

De taal van kantoortijgers is totaal anders dan de taal die zorgmensen gebruiken. Tijdens een vergadering waarin het zorgteam vol doeners overlegt met een doorgewinterde manager komen die verschillen duidelijk naar voren.

Zorgmensen zijn praktisch van aard. Iemand heeft een volle luier, die ga je zo snel mogelijk verschonen. Een bewoner kan niet slapen, je stopt hem of haar lekker toe en zingt een slaapliedje. En als degene voor wie je zorgt onverwacht pijn heeft, dan denk je na over de oorzaak en je gaat direct aan de slag om de pijn te verlichten. Het werk is gericht op het hier en nu, op direct actie ondernemen.

Dus zorgmensen kijken tijdens een vergadering bij de vraag ‘Wil jij dat voor mij oppakken?’ direct naar de grond om te kijken wat er opgepakt moet worden. Maar daar ligt niks, want het oppakken gaat over het bedenken en uitwerken van een plan dat pas over een paar weken klaar hoeft te zijn. Een andere uitdrukking uit de habitat van de kantoortijger is ‘Mag ik even iets tegen je aanhouden?’ Daarbij denken zorgmedewerkers aan het voelen aan iemands voorhoofd om te beoordelen of die persoon mogelijk koorts heeft. Het betekent in de kantoortuin zoiets als: wil je even meedenken? Op zich geen gekke vraag, maar waarom je dat dan tegen iemand aan moet houden is mij een raadsel.

Ook het woord parkeren kan verschillend worden gebruikt. Zo besluit de leidinggevende tijdens een vergadering: ‘Dat gaan we even parkeren.’

De zorgmedewerkers staan bij wijze van spreken direct op en trekken hun reflecterende hesjes aan om de parkeerbewegingen in goede banen te leiden. Voor veel kantoortuinen zou de praktische doenersmentaliteit van zorgmensen een verrijking zijn. Niet eindeloos vergaderen, geen onnodige stroom aan documenten en loze woorden, maar direct aanpakken wat er moet gebeuren.


Columnist Martijn de Bonte maakte een carrièreswitch, van hoofdredacteur bij Eilanden-Nieuws naar zorgmedewerker. Hij schrijft wekelijks over het roer omgooien en over werken in de gehandicaptenzorg. Martijn woont op het eiland en is werkzaam bij Halte Zomervilla, een woning en logeerhuis voor ernstig meervoudig gehandicapte jongeren in Nieuw-Beijerland.

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 17 mei 2024

Eilanden-Nieuws | 20 Pagina's

Botsende werelden

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 17 mei 2024

Eilanden-Nieuws | 20 Pagina's