Johan Kolff (1)

Johan, die in het dagelijks leven werkzaam is bij de politie, had vroeger totaal niets gemeen met ‘radio maken’. Ja, hij luisterde wel graag naar de radio. Het liefst naar klassieke muziek of geestelijke liederen. Maai’ verder? Nou nee. Wat hij wel deed, was - als politiebeambte - met zekere regelmaat een illegale zender uit de lucht halen. Johan vertelt: “Een buurman van het politiebureau waar ik toen werkte, was piloot en klaagde erover dat de piloten soms last hadden van de etherpiraten. Je moet begrijpen dat de vliegtuigen hoog in de lucht zitten en daardoor alle zenders heel goed kunnen ontvangen. Dan gebeurde het wel dat piratenzenders de communicatie van de vliegtuigen met de verkeerstoren stoorden en zo gevaar opleverden voor de luchtvaart. Na zo’n klacht ging ik weer op pad om de piraat te lokaliseren. Na wat zoeken had ik zo'n ding al snel gevonden en nam ik de apparatuur in beslag. Het gebeurde soms wel twee keer op een dag.” Zelfs Sjors Fröhlich, die nu bij de NCRV werkt, is door Johan al eens 'uit de lucht' gehaald. “Die was dus ook al vroeg ‘besmet’”, lacht Johan. “Ik wist dat hij ermee bezig was, want hij wandelde elke keer met een stapeltje platen langs het politiebureau. Tot de dag dat ik hem lokaliseerde en hem uit de lucht haalde.” Niet te geloven eigenlijk, dat diezelfde man nu met hart en ziel in de weer is voor een plaatselijke zender. “Wel een legale zender” benadrukt Johan, “en daar is niks mis mee.”

Johan Kolff werd geboren in Westmaas. Na een voorlichtingsles op school kwam hij op het idee om bij de politie te gaan. Na zijn sollicitatie kreeg hij bezoek aan huis van politieman Van Os en bezocht hij de politieschool in Arnhem. Van die beslissing heeft hij tot op heden geen spijt en de inmiddels oud-politie Van Os, komt hij nu nog regelmatig tegen in Ouddorp.

Eenmaal geleerd en bevoegd, was Oud-Beijerland zijn eerste standplaats. Daar leerde hij zijn vrouw Janie kennen. Zijn tweede benoeming kreeg hij in Alblasserdam. Hij trouwde en woonde daar bijna drie jaar op een flat met een balkonnetje op het noorden. “Daar was niks aan, die flat”, zegt Johan uit de grond van zijn hart. Opeens was er een plekje vrij in Dirksland en Johan en Janie kwamen snel deze kant op. In zijn Dirkslandse tijd haalde Johan het Politiediploma B, waarmee hij doorstroomde naar de rang van opperwachtmeester. Hij verliet Flakkee weer en vestigde zich voor een tijdje in Hoornaar. Toen kwamen de gemeentelijke reorganisaties in de Alblasserwaard en werd zijn functie opgeheven. Johan besloot om neer te strijken in Ouddorp, waar hij nog steeds woont. Na een aantal jaren besloot men van hogerhand om de plaatselijke korpsen op Flakkee samen te voegen tot één eilandelijk korps. Johan kwam daardoor terecht in Middelharnis. Maar opnieuw werd besloten tot een reorganisatie. Nu op landelijk gebied en daardoor verdween Johan naar Spijkenisse. Na 5 jaar werd hij chef voor Flakkee en twee jaar geleden werd hij alweer overgeplaatst. Ditmaal naar Hellevoetsluis. Thans werkt hij opnieuw in Spijkenisse als chef Directe Hulpverlening. Nog een paar jaar dan zit het er op voor hem. We laten de carriè­re van Johan voor wat hij is en we gaan naar de radio. ”Het is nu alweer elf jaar geleden dat ik binnenkwam bij Radio Flakkee” vertelt Johan. “Eigenlijk was dat stom toeval. Ik werkte toen op het politiebureau in Middelhamis en daar kwam Gerard van der Linde, die destijds de redactie verzorgde voor het programma ‘Wissel’, het bureau binnen. Hij kwam om wat informatie en nodigde mij zo tussen neus en lippen door uit, om eens een kijkje te komen nemen in de studio. Ik nam die uitnodiging aan en stapte er op 1 augustus 1991 binnen. De toenmalige voorzitter, Jaap Reedijk, was daar bezig. En wat zegt die? ‘Ga maar zitten. Doe jij vandaag de presentatie van ‘Wissel’ maar. Je zult zien: dat kun je best.’ Er zou die middag een telefonisch interview zijn met een mevrouw en dat gesprek moest gaan over ‘Het Monster Van Het Haringvliet.’ Wat dat moest voorstellen? Ik had geen flauw idee. Maar ik liet me voor de leeuwen gooien. ‘Het Monster Van Het Haringvliet’ bleek een kleurwedstrijd te zijn en toen het programma na een uur was afgelopen, was mijn kleding tot op de laatste draad toe nat. Bekaf was ik. Maar het was leuk! Ik was meteen ‘besmet’ met het radiovirus, binnenskamers hier bij Radio Flakkee ‘microfonitis’ genoemd." Vanaf die dag stelde Johan zich beschikbaar voor het programma ‘Wissel’ en was hij dus als vrijwilliger aan Radio Flakkee verbonden. Het verzorgen van dit programma betekende voor Johan naast actueel nieuws ook veel interviews. Niet alleen met mensen van de straat, maar ook met mensen als de Tweede Kamerleden Jeltje van Nieuwenhoven en Peter van Heest, Provinciale Statenlid Ruud van Dongen en burgemeester Van Pelt van Oostflakkee. Het gezelschap uit Den Haag was een dag op werkbezoek op Goeree-Overflakkee en Johan kreeg hen in het programma, waarbij hij van de gelegenheid gebruik maakte om deze hoge autoriteiten het vuur na aan de schenen te leggen. Want met een antwoord als “het probleem dat u noemt heeft onze aandacht” is Johan niet tevreden. Met alleen aandacht los je het probleem niet op. Vertél maar hoe je het probleem gaat oplossen!

“Helaas laat het werken in Spijkenisse niet altijd toe om alles te doen wat ik graag zou willen doen voor het programma ‘Wissel’”, zegt Johan, “maar als er dingen zijn die ik persé wil doen, dan houd ik er met de planning van mijn diensten rekening mee.” Zoals gezegd: nog een paar jaar en dan mag Johan stoppen met werken en kan hij alle tijd die hij beschikbaar heeft aan Radio Flakkee geven.

Radio Flakkee is voor zijn inkomsten afhankelijk van adverteerders en donateurs. Ze krijgt geen subsidie of ‘Luister- en kijkgeld’ zoals de landelijke omroepen. Radio maken kost veel geld. De grootste kostenpost is de huur van het pand en verder alle kosten die in een klein bedrijf ook voorkomen, zoals telefoon, water, licht, belastingen, verzekeringen, inbraakbeveiliging, enz. Als er thuis iets kapot gaat, praat je over tientjes. Maar bij de radio kost de vervanging van professionele apparatuur honderden euro’s. Het werven en registreren van donateurs is ook de afdeling van Johan. Hij heeft een paar jaar geleden het donateurbestand opgeschoond en houdt dat nu zorgvuldig bij. Vervelend is het als mensen bij verhuizing of beëindiging van hun donateurschap dit vergeten door te geven. Dat bezorgt Johan heel veel onnodig werk en onnodige kosten en dat is natuurlijk jammer. Overigens zijn donaties als ‘gift’ aftrekbaar voor de belasting; dat betekent dat de belasting er een stukje van terug betaalt. Dat is leuk, want zo kun je veel meer geven. Daar word je zelf niet armer van en de radio is er goed mee! (wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen