Boekbesprekingen

De op 34-jarige leeftijd overleden ds. Kaspar Alardin (1658-1692), laatst predikant te Arnhem, heeft een bundel van twaalf preken nagelaten: ‘De geluksaligheyt van den wegh der rechtveerdige’. Toen hij op 30-jarige leeftijd vanwege zwakte niet meer kon voorgaan, is hij met het schrijven van deze preken begonnen. Toen hij niet meer schrijven kon, heeft hij gedicteerd. In de loop der jaren zijn er verschillende drukken (in 1732 al de zesde) van dit boek verschenen. In mijn bezit is een uitgave van gebr. Huge (zonder jaar; ‘nieuwe’ druk). Bovendien zijn er in verschillende prekenseries diverse preken opgenomen. De vijf preken over Psalm 1 zijn uitgegeven onder de titel ‘Twee wegen’ (Den Hertog, 2004). Het gehele oorspronkelijke werk is nu in hedendaags Nederlands verschenen onder de titel ‘Het geluk van de rechtvaardigen’. Het is jammer dat de ‘Opdracht’ met biografische gegevens van Alardin niet is opgenomen.

Deze preken zijn Schriftuurlijk-bevindelijk waarin het werk Gods in zondaarsharten duidelijk tot uitdrukking komt. Uitwendige plichten zijn onvoldoende tot zaligheid, maar wedergeboorte is noodzakelijk. ‘Maar mensen, is dat godzaligheid en de nauwe weg om uitwendige zonden na te laten, deugd te zoeken en een eerbaar leven te leiden?’ (p. 221).

Wat de wedergeboorte betreft: ‘Werkelijk, er wordt zo’n uitnemende kracht vereist in het wederbaren van een zondaar, als er geweest is in het scheppen van hemel en aarde. Ja zelfs nog groter, want in de schepping was er niets dat tegen God streed, maar om een zondaar te herscheppen wordt een meerdere kracht vereist, omdat alles wat in de zondaar is zich verzet tegen God en Zijn werking’ (p. 216).

Alardin beschrijft ook wat het is zondaar voor God te worden en dat God in Christus waarde voor de ziel krijgt. ‘Voelt u in uzelf dat u de grootste zondaar voor God bent, al hebt u nog zo burgerlijk geleefd, en dat al uw werken, zelfs uw beste godsdienstige plichten walgelijk zijn voor God, en u derhalve ook verdoemelijk bent en wanhopig in uzelf, als u ziet op het recht van God en Zijn gerechtigheid en uw eigen oordeel?’ (p. 226).

‘Hebt u een gezicht gekregen van Gods heerlijkheid en Zijn gunstige gemeenschap in Christus?’ (p. 228). De auteur wist wat het leven der genade inhoudt. ‘Hier zien de gelovigen soms ook wel eens een straaltje van Gods gunst, wanneer Hij tot de ziel inkomt en daarmee nauwe gemeenschap houdt. (…) Wanneer de ziel echter van dit lichaam is verlost, zal zij eeuwig in de gemeenschap en tegenwoordigheid van Christus zijn, zonder ooit van Hem gescheiden te worden’ (p. 244).

In de loop der jaren hebben we de meeste preken uit ‘Het geluk van de rechtvaardigen’ in de kerk gelezen. De inhoud is zeker de moeite waard. Daarom van harte ter lezing aanbevolen persoonlijk en in de leesdiensten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen