De tabernakeldienst (291)

Daar woont Hij Zelf… Daarom was het verbondsvolk van Israël het meest bevoorrechte volk van heel de wereld omdat God Zich een heiligdom liet maken zoals Hij dat wilde. Daarom gaf de Heere bijzondere wijsheid aan Bezáleël en Ahóliab. Onder leiding van deze beide mannen, die onder directe leiding van Gods Geest stonden, waren hun werknemers aan het werk gegaan om dit heiligdom te bouwen, nadat het volk vrijwillig hefoffers had gebracht (Exod. 25:1). De hefoffers bestonden uit goud, zilver en koper. Hemelsblauw, purper en scharlaken, fijn linnen en geitenhaar. Roodgeverfde ramsvellen, dassenvellen, sittimhout, olie en specerijen. Sardonyx-stenen en verschillende andere edelstenen. Behalve het voorhof bestond Gods heiligdom of tabernakel uit twee delen. Het eerste gedeelte wordt ‘het heilige’ genoemd en het andere gedeelte ‘het heilige der heiligen’. Christus woonde in het bijzonder in het heilige der heiligen, hetwelk het kleinste gedeelte was, ca. 4,5 m², de helft kleiner dan het heilige. Om deze van elkaar te scheiden liet de Heere een bijzonder kunstig voorhangsel of deur maken. Niemand van het volk, ook de priesters niet, mochten daar binnenkomen. Behalve Mozes 1 mocht alleen de hogepriester het voorhangsel of gordijn slechts één dag in het jaar wegschuiven en naar binnen gaan, te weten op de grote verzoendag. Hij mocht het alleen betreden met in zijn handen het bloed van het in het voorhof geslachte zoenoffer. Het bloed moest hij sprenkelen op het verzoendeksel, tot verzoening voor de zonden van zichzelf en van het volk (Lev. 16:16,17).

Daar woont Hij Zelf… De Heere noemde dit gedeelte: ‘het heilige der heiligen’, hetwelk ook wel genoemd wordt ‘de heiligheid der heiligheden’ om af te beelden de ontzaglijke heiligheid van de Heere en de volkomen hei-

lige plaats van de derde hemel. Het was de binnenkamer van de heilige Koning. Het was de plaats waar Hij Zich op het verzoendeksel openbaarde tussen de twee cherubs. Lees maar mee: En aldaar zal Ik bij u komen, en Ik zal met u spreken van boven het verzoendeksel af, van tussen de twee cherubs (die op de ark der getuigenis zijn zullen), alles wat Ik u gebieden zal aan de kinderen Israëls (Exod. 25:22). Gods Woord geeft nog drie namen voor het heilige der heiligen, en wel ‘de aanspraakplaats Zijner heiligheid’ (Ps. 28:2), ‘de tweede tabernakel’ ofwel het tweede deel van de tabernakel (Hebr. 9:7), en ‘de hemel’ (Hebr. 9:24). Al deze namen geven de bijzondere binnenkamer te kennen van de allerhoogste God.

Het allerkunstigst gemaakte voorhangsel

In onze gedachten staan we voor het voorhangsel dat scheiding maakt tussen het heilige en het heilige der heiligen van de tabernakel. We verbazen ons over het prachtige veelkleurige voorhangsel, gemaakt van fijn getweernd linnen, met daarin borduurwerk van hemelsblauw, purperen en scharlaken draden, versierd met afbeeldingen van cherubs. Het gordijn is met gouden haken opgehangen aan vier met goud overtrokken pilaren van acaciahout die op gegoten zilveren voetstukken rusten. We zien dat twee pilaren aan de zuidzijde en twee aan de noordzijde zijn geplaatst. Zouden de vier pilaren even ver van elkaar verwijderd zijn geweest, dan zou er niet genoeg ruimte zijn om de ark van 68 cm breed er tussendoor te dragen. We slaan de Bijbel open bij Exodus 26: 31,32, en zien dat dit alles is gemaakt zoals de Heere het Mozes op de berg had te kennen gegeven. Lees maar mee: Daarna zult gij een voorhang maken van hemelsblauw en purper en scharlaken en fijn getweernd linnen; van het allerkunstelijkste werk zal men hem maken met cherubs. En zult hem hangen aan vier pilaren van sittimhout, met goud overtogen; hun haken zullen van goud zijn, staande op vier zilveren voeten.

De makers hadden speciale wijsheid van Gods Geest ontvangen om dit prachtige voorhang te maken. Dit voorhangsel was gemaakt van hetzelfde materiaal als de beide andere gordijnen die vóór het voorhof en vóór het heilige hingen. Doch met dit verschil dat alleen in dit voorhangsel de afbeelding van cherubs er niet op was geborduurd maar geweven of doorwerkt, zodat het aan beide zijden te zien was. Dit alleen al was een wonder, zodat met recht gezegd kan worden dat het was gemaakt van het ‘allerkunstigste’ werk. Dit moet een zeer kunstig werk zijn geweest als we bedenken, dat volgens de rabbijnen dit voorhangsel een handbreedte dik was. U begrijpt dat het erg zwaar en stijf was als de hogepriester het op de grote verzoendag wegschoof om in het heilige der heiligen verzoening te doen bij God.

Het hoofddoel om er cherubs op af te beelden was tweeledig. Het eerste doel was dat deze engelen door de Heere waren afgebeeld als wachters van de hoogste orde die de werkzaamheden van de priesters in het heilige als het ware gadesloegen, zodat zij zich bewust waren van de heiligheid van hun ambt. Het tweede doel was om de priesters eraan te herinneren dat zoals de Heere eens cherubs met vlammende zwaarden plaatste voor de ingang van het paradijs om voor Adam en Eva na hun diepe val de toegang af te sluiten, zo werd de toegang tot het heilige der heiligen door geweven engelen symbolisch afgesloten en bewaakt (Gen. 3: 24). Dat de Heere opdracht had gegeven om cherubs op de meest kunstigste wijze af te beelden, heeft ons daarom ook veel te zeggen. We weten toch zo weinig van de engelendienst. De Heere heeft hen af laten beelden om ons eraan te herinneren dat de hemel voor ons allen – ook dus voor ambtsdragers die een hoog ambt bekleden! – door onze diepe val in Adam is gesloten. Zolang wij onverzoend met God zijn, blijven de engelen ook onze vijanden! We hopen over de engelendienst meer te schrijven als we uw aandacht vragen voor de twee cherubs die aan beide zijden van het verzoendeksel boven de ark waren geplaatst. De volgende keer hopen we iets te schrijven hoe de oudtestamentische gelovigen ook de betekenisvolle inhoud van de kleurrijke voorhang ontdekt kregen. Laat het ons nu duidelijk zijn dat het gesloten voorhangsel met de afgebeelde cherubs ons aangeven dat de hemel voor ons gesloten is, tenzij…

Wie kent een gesloten én een geopend voorhangsel?

Tenzij…De Heere weet nu wie van onze lezers deze scheiding door onze val in Adam pijnlijk inleven, en niet weten hoe de gesloten hemel ooit geopend kan worden en ook niet weten hoe zij met een rechtvaardig God verzoend kunnen worden. U bent aan de weet gekomen dat al uw godsdienstige pogingen vruchteloos blijken te zijn, en dit maakt u nog ellendiger en wanhopiger dan u al bent. Uw verzuchtingen zijn dag en nacht om genade van God te ontvangen. U kent uw onwaardigheid om genade te ontvangen en toch kunt u niet zonder de Heere leven, en u blijft vanuit de diepte om genade smeken. We schreven tenzij…Tenzij u geloofskennis ontvangt dat dit voorhangsel Christus en Zijn Middelaarswerk afbeeldde, Die Zichzelf voor u opofferde aan het vloekhout van het kruis en Zijn dierbaar hartenbloed stortte tot verzoening van uw zonde. U zult dan gelovig iets verstaan dat nadat Christus alles volbracht had en Zijn geest in de hand van Zijn Vader gaf, het voorhangsel scheurde van boven tot beneden.

Wie van onze lezers mag nu iets weten van dat Goddelijke tenzij…, namelijk dat de scheiding tussen de vertoornde God en uw ziel is weggenomen en dat God de Vader Christus als uw Verzoening en opgestane Levensvorst aan u schenkt? Dan stemt u in met R.M. McCheyne:

‘Nu ken ik die waarheid, zo diep als gewis, dat Christus alleen mijn gerechtigheid is. Nu tart ik de dood, nu verwin ik het graf. Nu neemt mij geen satan de zegekroon af.’

O, hoe breed, hoe diep en hoe lang is de oceaan van Christus’ oneindige liefde. Wie zijn wij om ons een voorstelling te maken van die dierbare Heere Jezus in Wie we ons hoogste vermaak vinden en alles buiten Hem geen waarde achten? Wij hebben goede reden om veel goeds van Hem te schrijven en te spreken, maar wie kan woorden vinden om Christus’ onpeilbare zondaarsliefde te beschrijven, Die Zich dood heeft geliefd aan het kruis voor vijanden? Hoewel deze liefde tot uw verzekering is van uw aandeel aan Christus, kunt u dit echter nooit in woorden omschrijven. Laten we liever Bijbelse woorden gebruiken: Gode zij dank voor Zijn onuitsprekelijke gave (2 Kor. 9:15). We willen voor ditmaal eindigen met een hartelijke groet en een hartelijke aanbeveling van Christus’ grenzeloze en grondeloze liefde!

Noot

1. Bij het lezen van Exodus 40 en Numeri 7:89 krijgen we de indruk dat Mozes in de begintijd wel in het heilige der heiligen kwam, maar dat bij het instellen van de taken van de hogepriester er een scheiding kwam tussen de taken van Mozes en Aaron.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen