Boekbesprekingen

Na de ’Morgengedachten’ is inmiddels ook een geheel herziene en gecorrigeerde uitgave van de ’Avondgedachten’ van ds. O. Winslow (1808-1878) verschenen. Net als in de ’Morgengedachten’ zijn korte titels boven de meditaties geplaatst, maar een verantwoording van de verdere aanpassingen ontbreekt. De volgorde van de teksten is geheel willekeurig. Het tekstregister aan het eind is daarom erg handig. Het valt op dat de auteur voorkeur had voor teksten uit de Psalmen, het Evangelie van Johannes en de Romeinenbrief.

Vanwege de baptistenachtergrond van ds. Winslow wordt geen speciale aandacht besteed aan de feestdagen en aan bijv. de advents- en lijdenstijd. Deze achtergrond verklaart ook dat de meditaties voornamelijk gericht zijn op het geestelijk leven van Gods volk. Het waarschuwende woord ontbreekt echter niet. ’Het is verbazend hoever het gaan kan met een uitwendig keurig levend mens, die geestelijke kennis, uitnemende gaven bezit en zelfs zeer nuttig is voor anderen en toch een vleselijk gemoed, een opstandige wil, een onvernederd en onverbroken hart houdt’ (7 mei). Het gebed neemt bij ds. Winslow een voorname plaats in. ’Het gebed is een van de meest geestelijke werkzaamheden, waarmee de geest zich kan bezighouden’ (11 april). ’Het kanaal waardoor alle genade komt, is het gebed: een vurig, worstelend, aandringend, gelovig gebed. Als u dat kanaal laat drooglopen, als u toelaat dat een voorwerp, welk dan ook, het kanaal vernauwt of afsluit, dan zal de uitwerking zijn: een verwelken en vergaan van het leven van God in de ziel’ (2 nov.). Het hoofddoel van deze meditaties is om Gods ware volk te bemoedigen en tot onderwijs te zijn in al hun ongestalten, ongeloof, bestrijdingen, beproevingen, moedeloosheid, etc., hierbij steeds wijzend op Christus. ’Hetzij het pad effen is of ruw, moet Jezus het ene Voorwerp zijn tot Wie het oog opgeslagen is en op Wie het rust. (…) Hij is in Zijn vernedering dieper afgedaald, oneindig lager dan u. (…) Tot wie kunnen wij in verdrukkingen gepaster opzien dan tot Jezus?’ (3 sept.).

In het ’Voorbericht’ wijst de auteur erop dat men in Israël zowel een morgen- als een avondoffer had (vandaar de ’Morgengedachten’ en de ’Avondgedachten’). De vrome Israëliet moest de dag afsluiten zoals hij begonnen was, namelijk met een offer voor de zonde. Aan de lezer: ’Wat is er in de loop van een enkele dag veel wat ’s avonds beleden moet worden met de hand van het geloof op het grote Avondoffer! (…) Wat is het zalig om alle zonden, tekortkomingen en de afdwalingen van de dag bij Hem te brengen, voordat de slaap de oogleden toesluit’ (p. 6). Van harte wensen we dat dit boek bij Gods Kerk mag uitwerken wat ds. Winslow voor ogen stond, maar dat het bij degenen die vreemdeling van het ware leven zijn, jaloersheid mag verwekken en een middel zijn tot bekering.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen