Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Gericht op het enige fundament

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Gericht op het enige fundament

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Een zondaar kan voorafgaand en tijdens de bediening van het Heilig Avondmaal zo uitzien naar: ‘Ik heb het zelf uit Zijn mond gehoord’. Dat zegt de hemelse Gastheer tegen iemand die niet verder komt dan de woorden: ‘… daar gij anders de eeuwige dood had moeten sterven’.

Met tere bewoordingen spreekt de Borg heel persoonlijk in het enkelvoud: ‘Ik voor u, daar gij anders… Ik voed u, hongerige en dorstige ziel’. Zo spreekt de Bruidegom aan Zijn tafel tot Zijn verkoren bruid. Het zijn passende en troostrijke woorden van Hemzelf. Wat is het Heilig Avondmaal toch een dierbare inzetting. Dit is de praktijk van antwoord 75 uit de Heidelbergse Catechismus.

Kennis en gemeenschap

We gaan nu naar het derde aspect van het ‘Doe dat tot Mijn gedachtenis’. Het formulier geeft leiding aan de overdenking van deze woorden, want onze gedachten mogen niet overal heen zwerven, laat staan afgeleid worden. De avondmaalganger dient zich te richten op de Borg, op Hem alleen. Wat waren onze vaderen toch wijze zielenherders! Ze laten ons niet aan onszelf over op weg naar en tijdens de bediening. Dat déze zaken, aangereikt in het formulier, ons hart meer zouden vervullen. Want zó krijgen we troost door de duidelijke bedoeling van het sacrament: het geloof richten op het enige fundament. Waar is het om te doen? Wat is het verlangen van het hart? Hoe vinden we alleen maar rust? Welnu, dan klinkt opnieuw: ‘Doe dat tot Mijn gedachtenis’. Wees niet eigenzinnig. Verwacht het niet van een andere manier. Het levert slechts teleurstelling op, met alle strijd en duisternis van dien. Zelfs kan er sprake zijn van eigenwillige godsdienst, en dat verbiedt de Heere in het tweede gebod.

Wanneer er werkelijk sprake is van honger en dorst naar dé gerechtigheid, dan is er maar één spijze die verzadigen kan. Onze eeuwige honger en kommer kan maar op één manier weggenomen worden. Dat is door met de Borg te sterven en met Hem weer op te staan. In het gebruiken van het brood en de wijn ligt dan niet slechts de kennis van Hem, maar ook de gemeenschap met Hem. Want in het eten en drinken van brood en wijn worden deze tekenen één met ons lichaam. Zo alleen zorgt de Heilige Geest voor de ‘gemeenschap’ met Hem, door de levendmakende Geest, Die duur verworven is, Die in het Hoofd woont, Die in de lidmaten woont en werkt. Het is één lichaam, één Geest, één leven. We kunnen niet nauwer verbonden zijn dan in deze Borg. Dan mogen we ook delen in al Zijn heilsgoederen, zoals het eeuwige leven, de gerechtigheid en de eeuwige heerlijkheid.

De gemeenschap rond de Borg

Over eenheid gesproken, daarover gaat het nog in het laatste aspect van die vijf woorden: ‘Doe dat tot Mijn gedachtenis’: de gemeenschap der heiligen, rond de Borg. Het kan niet anders. Wanneer de eenheid in de Borg door de levendmakende Geest ervaren mag worden, dan is er tussen de disgenoten ook sprake van verbondenheid. Hoe verschillend mensen ook zijn (van leeftijd, karakter, mate van zekerheid), door de levensband aan de Borg kan het niet anders dan dat er ook een band gevoeld wordt met allen die wezenlijk bij Hem horen.

De levensband aan de Borg zorgt voor de onderlinge band tussen de avondmaalgangers. Let op de volgorde. De band aan ‘onze lieve Zaligmaker Die ons tevoren zo uitnemend heeft liefgehad’ is zo onverdiend, zo onbevattelijk, zo eenzijdig is Zijn liefde. Dan kan het niet anders dan dat we in ootmoed en vergevingsgezindheid ons rond Hem aan elkaar verbonden weten.

Dit is de doodsteek voor alle individualisme in de kerk. Als die onderlinge band er niet is, zal dat de gemeenschap met de Borg belemmeren of zelfs verhinderen. Er zijn vele graankorrels, slechts één brood. Er zijn vele druiven, slechts één wijn. Er zijn veel verschillende mensen, toch behorend tot één ellendige hoop. Allen zijn ze afhankelijk van de genadebediening van deze Zaligmaker. Allen zijn ze op Hem alleen aangewezen en aangelegd.

Dat blijkt ook ná de bediening van het Heilig Avondmaal, in woorden en in daden, van echte broeders en zusters in deze Heere.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 26 september 2024

De Saambinder | 20 Pagina's

Gericht op het enige fundament

Bekijk de hele uitgave van donderdag 26 september 2024

De Saambinder | 20 Pagina's