Aan de ketting

Deze opmerkelijke uitspraak was de afsluiting van het indrukwekkende artikel van de hand van de hoofdredacteur van het Reformatorisch Dagblad, Steef de Bruijn, onder de titel ‘De wereld gaat voorbij, maar dat is niet erg’ (RD, 30 december 2023). In zijn artikel gaat hij in op de beproevingen die tijdens de pelgrimsreis van een christen worden ervaren. Die beproevingen voorkomen dat de pelgrim zich op zijn gemak gaat voelen in de wereld. En dan volgt de bemoediging, dat je niet bang of bezorgd hoeft te zijn, met daarbij de reeds genoemde uitspraak van de achttiende-eeuwse Engelse predikant George Whitefield. Eerst iets over deze opmerkelijke prediker, daarna een spiegel voor ons.

Opmerkelijk

Op 22-jarige leeftijd werd George Whitefield toegelaten tot het ambt van predikant. Vanaf het begin kwamen er vele toehoorders, door de week en op zondag. Maar na verloop van tijd was hij lang niet overal meer welkom. Zijn prediking, waarin hij de verzoening in Christus en het werk van de Heilige Geest verkondigde, wekte weerstand. Toen besloot hij het voorbeeld van zijn Meester te volgen, door op de wegen en in de heggen te zoeken naar verloren zondaren en ze te dwingen in te komen.

Hij begon bij mijnwerkers, die net uit de mijnen boven waren gekomen. Het eerste bewijs dat ze geraakt waren door de prediking waren de witte strepen, gevormd door de tranen die over hun zwarte wangen stroomden. Vanaf dat moment preekte Whitefield bijna dagelijks, van zondagochtend tot zaterdagavond. Volgens sommige berekeningen wel dertien keer per week. Als er kerkdeuren opengingen, preekte hij in de kerk, en anders gewoon in de buitenlucht. Soms voor vele duizenden mensen tegelijk. En zijn prediking droeg rijke vrucht.

Spiegel

Hoe kon het dat deze prediker, die zo verguisd en tegengewerkt werd, toch zo met vrucht mocht dienen? Misschien wel doordat die uitspraak over de Koning van de Kerk geen loos woord was, geen holle frase, maar een beleefde werkelijkheid. Als je mag weten dat de ruimte van de tegenstanders beperkt is omdat de Koning alles in Zijn hand heeft, dan kun je verder. Dat geeft moed, niet alleen in de kerk en op het werk, maar ook in de samenleving en in de politiek.

Zeker, het is een spannende tijd bij de pogingen tot de vorming van een nieuw kabinet. Er zijn aanslagen te over op het christelijk gedachtengoed. Ruim twintig jaar geleden zei een politicus al tegen mij: ‘Wij proberen alle christelijke elementen uit de wetgeving te halen, en dat is ons al aardig gelukt’. Dan zou de moed je in de schoenen zinken, want wie is bestand tegen de druk van de publieke opinie en tegen de macht van de grote partijen! Maar we hoeven de moed niet te laten zakken, want ‘de Heere regeert, Hij is met hoogheid bekleed, de HEERE is bekleed met sterkte’. Wat er ook tegenop komt, ‘de HEERE in de hoogte is geweldiger dan het bruisen van grote wateren’ (Ps. 93:1 en 4).

Geketend

Natuurlijk, het blijft spannend. ‘Wie zal ons het goede doen zien?’ Maar juist als we in contact komen met degenen die ons tegenstaan, kunnen we leren van deze prediker George Whitefield. Er wordt van hem gezegd dat, als andere christenen hem in een verkeerd daglicht stelden, hij hen dat vergaf. Als zij weigerden met hem samen te werken, bleef hij hen toch liefhebben.

Misschien moeten we daar maar eens aan beginnen, wetend dat de tegenstanders door de Koning geketend zijn. Juist dan, ‘wees vriendelijk voor hen, bid voor hen, maar vrees hen niet’.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen